“หลวงพ่อเจียน กันตสาโร” ถําสว่างอารมณ์ เขาบันไดอิฐ

 

“พระมหาเจียน กันตสาโร” หรือ “หลวงพ่อเจียน” ถ้ำสว่างอารมณ์ วัดเขาบันไดอิฐ อ.เมือง จ.เพชรบุรี พระเกจิที่ทรงวิทยาคุณอีกรูปของ จ.เพชรบุรี

มีนามเดิม เจียน ศรีสม เกิดเมื่อวันจันทร์ที่ 4 ก.พ.2471 ที่ ต.ไร่ส้ม อ.เมือง จ.เพชรบุรี

เข้าพิธีอุปสมบทเมื่อวันที่ 17 ก.ค.2491 ขณะที่อายุได้ 20 ปี 5 เดือน ที่วัดเขาบันไดอิฐ จ.เพชรบุรี โดยมี พระครูญาณวิลาศ (แดง รัตโต) เจ้าอาวาสวัดเขาบันไดอิฐ เป็นพระอุปัชฌาย์, พระอาจารย์ผ่าน วัดยาง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระมหาผล (พระครูพิทักษ์พุทธไสยาสน์) วัดพระนอน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “กันตสาโร”

หลังอุปสมบท ไปจำพรรษา ณ วัดยาง ต.คลองกระแซง อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี มุ่งมั่นตั้งใจศึกษาสรรพวิชาจาก พระเทพวงศาจารย์ (อินทร์ อินทโชโต) หรือ หลวงพ่ออินทร์ อดีตเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี และอดีตเจ้าอาวาสวัดยาง อ.เมือง จ.เพชรบุรี และตั้งใจศึกษาพระธรรมวินัยทางบาลีจนสามารถสอบธรรมสนามหลวงได้เปรียญธรรม 4 ประโยค

จำพรรษาอยู่วัดยางประมาณ 11 ปี ต่อมาราวปี 2502 พระเจียน ได้ย้ายมาอยู่วัด เขาบันไดอิฐ เพื่อศึกษาธรรมจากหลวงพ่อแดง ผู้เป็นพระอุปัชฌาย์ และได้ขออนุญาตจากหลวงพ่อแดงมาปลีกวิเวกปฏิบัติธรรม

หลวงพ่อแดง เห็นว่า พระเจียน เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และสนใจศึกษาสมถวิปัสสนากรรมฐานอย่างเคร่งครัด จึงได้อนุญาตให้พระเจียนมาปฏิบัติธรรมที่ถ้ำสว่างอารมณ์ ซึ่งตั้งอยู่บริเวณทิศตะวันตกหลังเขาบันไดอิฐ บรรยากาศวิเวกและเงียบสงบ ด้านในมีลักษณะเป็นถ้ำกว้าง ด้านบนสูงขึ้นไปประมาณ 20 เมตร เป็นโพรงทะลุให้แสงสว่างส่องลงมาถึงพื้นถ้ำ

เดิมถ้ำแห่งนี้มี หลวงพ่อทุ้ย ผู้สร้างถ้ำสว่างอารมณ์ถ้ำใหญ่ และถ้ำช้างเผือก ปฏิบัติธรรมมาก่อนหน้านี้ โดยมี แป๊ะงัน เป็นผู้รักษาถ้ำ และ ซินแซเซี่ยงคุณ ผู้ดูแลถ้ำอยู่มาก่อนแล้ว ดังหลักฐานที่ปรากฏเจดีย์บรรจุศพ

หลังจากได้รับอนุญาตจากหลวงพ่อแดง ได้มาจำพรรษารักษาศีลภาวนาเจริญวิปัสสนากรรมฐานอยู่เพียงรูปเดียวที่ในถ้ำสว่างอารมณ์ ตั้งแต่ปี 2502 และด้วยความเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เคร่งครัดในวัตรอันดีงามของพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง จึงทำให้ต่อมาพุทธศาสนิกชนที่ได้มีโอกาสพบเห็นเลื่อมใสศรัทธา จึงตามขึ้นมาทำบุญกราบไหว้และปรับปรุงถ้ำให้มีสภาพที่ดีขึ้น

หลวงพ่อเจียน มีวัตรปฏิบัติน่าเลื่อมใสศรัทธา และเคร่งครัดในกิจสงฆ์มาก ช่วงสมัยที่ท่านสุขภาพแข็งแรง ท่านจะลงสวดปาติโมกข์ที่วัดเขาบันไดอิฐ ทำวัตรปฏิบัติของสงฆ์ ท่านเป็นพระที่ไม่เคยขอ ไม่เคยชวนให้สร้างสิ่งใดๆ แต่เสนาสนะทุกอย่างล้วนเกิดจากแรงศรัทธาจากศิษย์ที่สร้างถวายเป็นพุทธบูชา ทุกครั้งที่ศิษย์ขอสร้างหากท่านเฉยแสดงว่าท่านไม่อนุญาต หากสิ่งที่จะสร้างมีอยู่แล้วท่านจะบอกว่า “มีแล้ว ไม่ต้องทำ” แต่ถ้าท่านอนุญาต ท่านก็จะกล่าวสั้นๆ ว่า “แล้วแต่ท่าน”

ส่วนเรื่องที่คนทั่วไปสัมผัสได้ก็มีมากมาย อาทิ ขณะที่ท่านแข็งแรงทุกเช้าท่านจะเดินไปบิณฑบาต โปรดญาติโยมทุกวัน เวลาเดินลักษณะจะนิ่มนวลค่อยๆ ก้าว แต่เป็นที่น่าแปลกประหลาดเพราะมักจะเดินตามไม่ทัน

แรกเริ่มท่านไม่ได้สร้างวัตถุมงคลใดๆ แต่ผู้ที่มากราบนมัสการทำบุญ ท่านจะให้สายสิญจน์กลับไปเป็นสิริมงคล แต่ต่อมาลูกศิษย์ที่เคารพศรัทธาท่านได้สร้างเหรียญและวัตถุมงคลมาให้ปลุกเสก เพื่อนำไปบูชาติดตัว เสริมความเป็นสิริมงคล ท่านก็ทำให้โดยไม่ได้ขัด โดยท่านจะรับวัตถุมงคลเหล่านั้นไว้และนำไปปลุกเสกเดี่ยว เมื่อสำเร็จก็จะนำมาคืนให้ ที่ผ่านมาการปลุกเสกแต่ละอย่างใช้เวลาไม่เท่ากัน อาทิ เหรียญรุ่น 1 ที่สร้างเป็นเหรียญเงิน 18 เหรียญ และกะไหล่ทอง 2,000 เหรียญ ใช้เวลาปลุกเสกนานกว่า 1 ปี

จำพรรษา เจริญวิปัสสนากรรมฐานเพียงรูปเดียวในถ้ำสว่างอารมณ์ประมาณ 55 ปี ก็อาพาธด้วยโรคปอด และมรณภาพละสังขาร เมื่อวันที่ 17 ม.ค.2557 ที่ โรงพยาบาลมิชชั่น กรุงเทพฯ รวมอายุ 86 ปี 11 เดือน 17 วัน พรรษา 66

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน