พระซุ้มกอรอบอุโบสถ เอกลักษณ์วัดรวงผึ้งพัฒนา

พระซุ้มกอรอบอุโบสถ เอกลักษณ์วัดรวงผึ้งพัฒนา – วัดรวงผึ้งพัฒนา หมู่ที่ 17 ต.คลองน้ำไหล อ.คลองลาน จ.กำแพงเพชร เป็นวัดสำคัญของชาวอำเภอคลองลาน ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือเข้าวัดปฏิบัติธรรมกันอย่างไม่ขาดสาย นอกจากจะเป็นวัดที่สงบร่มเย็นแล้ว ยังมีสถาปัตยกรรมที่งดงามไม่เหมือนใครอีกด้วย

ความสวยงามของวัดอยู่ที่อุโบสถ ตกแต่งด้วยงานปูนปั้นสีทองอร่ามเป็นหลัก สลับสีแดง สีเขียว สีฟ้า สีดำ เป็นต้น ดูวิจิตรตระการตา อีกหนึ่งเสน่ห์ของอุโบสถแห่งนี้ ประดับไปด้วยพระซุ้มกอ รอบอุโบสถทั้งภายนอกและภายใน

รวมถึงชั้นใต้ฐานพระประธาน และชั้นใต้ดิน จำนวน 7,900 องค์

พระกำแพงซุ้มกอ จัดเป็นพระที่สุดยอด และเอกลักษณ์ของเมืองกำแพงเพชร เป็นพระอมตะ ทั้งพุทธศิลป์และพุทธคุณ ถูกจัดอยู่ในชุดเบญจภาคีที่สูงสุดของพระเครื่องเมืองไทย เป็นที่รู้จักแพร่หลาย จากพุทธคุณที่ปรากฏเด่นทางด้านโชคลาภโภคทรัพย์ จนมีคำพูดติดปากว่า “มีกูแล้วไม่จน”

ทำให้เป็นที่ปรารถนาของบรรดานักสะสมพระเครื่อง รวมไปถึงคหบดีใหญ่ นักการเมืองเช่นกัน ด้วยมีราคาเช่าบูชาสูง

พระกำแพงซุ้มกอ เท่าที่พบสามารถแยกพิมพ์ได้หลากหลาย อาทิ พระกำแพงซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ไม่มีกนก พระกำแพงซุ้มกอพิมพ์ใหญ่มีกนก พระกำแพงซุ้มกอพิมพ์กลาง พระกำแพงซุ้มกอพิมพ์ขนมเปี๊ยะ เป็นต้น

พระกำแพงซุ้มกอ เป็นพระที่ทำจากเนื้อดินผสมว่านและเกสรดอกไม้ ทำจากเนื้อชิน มีพุทธลักษณะของซุ้มกอ อันเนื่องมาแต่รูปทรงสัณฐานขององค์พระนั่งขัดสมาธิมีลายกนกอยู่ด้านข้าง องค์พระนั่งประทับอยู่บนบัวเล็บช้าง มีขอบซุ้มโค้งมองดูคล้ายกับตัวอักษรไทย ก ไก่

กลายเป็นที่มาของชื่อเรียก “พระกำแพงซุ้มกอ”

พระครูวาปีวชิรกิจ เจ้าอาวาสวัดรวงผึ้งพัฒนา เปิดเผยว่า พระซุ้มกอ เป็นวัตถุมงคลที่มีค่าที่สุดของจังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งมีความคิดที่สร้างอุโบสถไม่ใช้เป็นที่สังฆกรรมอย่างเดียว แต่มีความประสงค์ให้เป็นประติมากรรมของชาวจังหวัดกำแพงเพชรด้วย จึงนำพระซุ้มกอจากองค์เล็กๆ เป็นแม่แบบขยายให้ใหญ่ขึ้น ประดับโดยรอบทั้งภายนอกและภายในอุโบสถ ซึ่งอุโบสถแห่งนี้ก่อสร้างมา 8 ปีแล้ว ด้วยแรงศรัทธาพระภิกษุ–สามเณร และประชาชน

ทั้งนี้ วัดรวงผึ้งพัฒนา ประดับพระซุ้มกอ เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองกำแพงเพชร เป็นที่เลื่องลือถึงความศักดิ์สิทธิ์ และมีมนต์เสน่ห์ มีเอกลักษณ์ชวนให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยวชม และสักการะเข้าวัดปฏิบัติธรรม อิ่มบุญเป็นศูนย์รวมใจให้ทำความดี เป็นสิริมงคลยิ่ง

พระกำแพงซุ้มกอ เป็นพระศิลปะสุโขทัยยุคต้น สร้างประมาณ พ.ศ.1900 สมัยพญา ลิไท ขุดค้นพบหลายกรุ โดยครั้งแรกพบ ณ วัดพระบรมธาตุ โดยเจ้าประคุณสมเด็จพุฒาจารย์โต แห่งวัดระฆัง ต่อมา พ.ศ.2490 และ 2501 ก็พบอีกแต่ไม่มาก พ.ศ.2505 และ พ.ศ.2509 พบจากกรุวัดพิกุลทอง, วัดฤๅษี วัดหนองลังกา และวัดซุ้มกอ

ทั้งนี้ เมื่อปี พ.ศ.2392 เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) แห่งวัดระฆัง ได้ไปเยี่ยมญาติที่เมืองกำแพงเพชร ได้พบศิลาจารึกที่วัดเสด็จ จึงทราบว่ามีพระเจดีย์ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำปิง ฝั่งเมืองนครชุมเก่า ท่านจึงได้ดำริให้เจ้าเมืองออกสำรวจแล้วก็พบเจดีย์ 3 องค์ อยู่ใกล้ๆ กัน แต่ชำรุดมาก จึงได้ชักชวนให้เจ้าเมืองรื้อพระเจดีย์เก่าทั้ง 3 องค์ รวมเป็นองค์เดียวกัน แต่เมื่อรื้อถอนแล้วจึงได้พบพระเครื่องสกุลกำแพงเพชรเป็นจำนวนมาก ทั้งที่ยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์และแตกหักตามสภาพกาลเวลา

มีการบันทึกเรื่องราวสืบต่อมาว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) นำพระกรุเก่าที่ค้นพบในองค์เจดีย์กลับเข้ากรุงเทพฯ ส่วนหนึ่ง พร้อมเศษอิฐหินและบันทึกใบลาน ก่อนนำมาสร้างพระสมเด็จวัดระฆังในกาลต่อมา จนขึ้นชื่อลือกระฉ่อน ด้วยสร้างตามสูตรแบบเดียวกับการสร้างพระกำแพงซุ้มกอ

โดย อาทิตย์ สุวรรณโชติ