หลวงปู่แก้ว ธัมมาราโมวัดสะพานไม้แก่น สงขลา
คอลัมน์ อริยะโลกที่6
หลวงปู่แก้ว ธัมมาราโมวัดสะพานไม้แก่น สงขลา – “หลวงปู่แก้ว ธัมมาราโม” หรือ “พระครูอุปถัมภ์สารคุณ” วัดสะพานไม้แก่น อ.จะนะ จ.สงขลา พระเกจิชื่อดังที่ชาวปักษ์ใต้ต่างเลื่อมใสศรัทธาอย่างดียิ่ง ด้วยเป็นพระเถระที่มีเมตตาธรรม เคร่งครัดในพระธรรมวินัย
เป็นพระที่ปฏิบัติดี ได้รับการยกย่องว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ระดับแนวหน้า จัดสร้างวัตถุมงคลที่มีพุทธคุณเด่นรอบด้านหลายต่อหลายรุ่น เป็นที่เลื่องลือว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ผู้มีวิทยาคมเข้มขลัง
มีนามเดิม อินแก้ว เพชรช่วย เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ 5 ก.ค. 2467 ที่บ้านบางโกระ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี เป็นบุตรของ นายนุ่ม และนางเอียด เพชรช่วย ครอบครัวประกอบอาชีพเกษตรกรรม
ในช่วงวัยเยาว์มีอุปนิสัยเรียบร้อย เป็นเด็กดี ไม่ชอบเที่ยวเตร่ เมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนประชาบาล ได้ออกมาช่วยเหลืองานทางบ้าน
ด้วยความเป็นเด็กหัวไว ความจำดี ครั้นพออายุครบเกณฑ์จึงนำท่านบรรพชาที่วัดใกล้บ้าน
หลังใช้ชีวิตเป็นสามเณรมาได้ระยะหนึ่งท่านจึงลาสิกขา เพื่อออกมาเกณฑ์ทหารตามหน้าที่ของชายไทย
หลังปลดประจำการใช้ชีวิตตามแบบของชายทั่วไป แต่งงานมีครอบครัว มีบุตร 2 คน
หลังจากที่ท่านครองเรือนอยู่ได้ระยะหนึ่ง พ่อแม่ของท่านเสียชีวิตลงในเวลาไล่เลี่ยกัน ความสะเทือนใจจากเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เกิดความสลดสังเวช
จึงได้ตัดสินใจหันหลังให้กับทางโลก เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 26 เม.ย.2518 ที่อุโบสถวัดทรายขาว ต.ทรายขาว อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี โดยมีพระครูวิรัชโศภณ (พ่อท่านแดง) วัดศรีมหาโพธิ์ เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูสุนทรธรรมวิธาน (พ่อท่านเพียร) วัดสุนทรวารี เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์นอง ธัมมภูโต วัดทรายขาว เป็นพระอนุสาวนาจารย์
ศึกษาสรรพวิชาจากพระอุปัชฌาย์ และพระเถรอาจารย์ของท่าน ก่อนออกจาริกธุดงควัตรไปตามสถานที่ต่างๆ จนมาถึงสถานที่สงบร่มเย็น ควรแก่การปฏิบัติกัมมัฏฐาน ที่ป่าช้าควนข้าวแห้ง ตั้งแต่พ.ศ.2518-2534 เป็นเวลาถึง 16 ปี
กระทั่งเข้าสู่ช่วงวัยชรา สุขภาพร่างกายไม่แข็งแรงดังเดิม จึงตัดสินใจอยู่จำพรรษาที่วัดสะพานไม้แก่น อ.จะนะ จ.สงขลา เป็นการถาวร
ภายหลังจำพรรษาอยู่วัดสะพานไม้แก่น ได้พัฒนาเสนาสนะภายในวัดหลายอย่าง อาทิ สร้างอุโบสถ ศาลาโรงธรรม กุฏิ วิหาร ศาลาอเนกประสงค์ จนกลายเป็นวัดที่สมบูรณ์ ภายในเวลาเพียงไม่นาน
นอกจากนี้ หลวงปู่แก้วยังได้รับฉายาว่าเป็น “เทพเจ้าป่าช้าควนข้าวแห้ง” ด้วยเกือบครึ่งชีวิตอยู่จำวัดในป่าช้า
ท่านเป็นพระที่บำเพ็ญเพียรตั้งมั่นอยู่ในสมณธรรมอย่างเคร่งครัด เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของผู้ได้พบเห็น เป็นร่มโพธิ์ของบรรดาพุทธศาสนิกชน เป็นที่นับถือศรัทธาของชาวเมืองสงขลา
นอกจากนี้ ยังได้รับนิมนต์ไปปลุกเสกวัตถุมงคลต่างๆ ในหลายพิธีตลอดมาทั้งไกลและใกล้
เป็นพระเถระที่มีอายุพรรษาสูงใน จ.สงขลา ด้วยวัตรปฏิบัติอันงดงาม กราบไหว้ได้สนิทใจ
“ชีวิตคนเรามาคนเดียวก็ไปคนเดียว ตอนตายมือรับน้ำ น้ำยังไหลออกหมด แม้แต่น้ำก็ยังเอาไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นตอนอยู่ก็ทำงานทำตัวให้มีประโยชน์ ทำเพื่อส่วนรวม ทำเพื่อผู้อื่น ทำเพื่อพระพุทธศาสนา อย่าทำเพื่อตัวเอง บุญกุศลเป็นเรื่องละเอียดนะ คุณค่าของความเป็นมนุษย์คือทำได้ทุกอย่าง ดังนั้น อย่าให้เสียโอกาสที่เกิดมาเป็นมนุษย์”
นำวิชาความรู้ด้านวิทยาคมเป็นกุศโลบายสำคัญในการอบรมสั่งสอนศีลธรรมให้ประชาชนทั่วไป ได้ยึดหลักธรรมคำสอนตามแนวทางของพระพุทธศาสนาเป็นวิถีสำคัญในการประพฤติปฏิบัติธรรมและเข้าถึงธรรมะได้อย่างง่ายๆ
มรณภาพอย่างสงบเมื่อเวลา 02.10 น. วันที่ 22 เม.ย.2562 ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ หาดใหญ่ จ.สงขลา สิริอายุ 95 ปี พรรษา 44
