ครบรอบ58ปี-ละสังขารหลวงพ่ออยู่ ธัมมเตโช
คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6
ครบรอบ58ปี-ละสังขารหลวงพ่ออยู่ – วันศุกร์ที่ 10 ม.ค. 2563 น้อมรำลึกครบรอบ 58 ปี แห่งการละสังขาร “หลวงพ่ออยู่ ธัมมเตโช” หรือ “พระครูวิบูลสิกขกิจ” อดีตเจ้าอาวาสวัดบางหัวเสือ ต.บางหัวเสือ อ.พระประแดง (ฝั่งปู่เจ้า สมิงพราย) จ.สมุทรปราการ พระเกจิอาจารย์เรืองวิทยาคมรุ่นเก่าอีกรูปหนึ่ง ที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วภาคตะวันออก
เกิดเมื่อวันที่ 5 พ.ค. 2408 ณ บ้านบาง หัวเสือ อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ บิดา–มารดา ชื่อ นายเปี่ยมและนางอิน เปี่ยมเจริญ ประกอบอาชีพทำสวนจากและค้าขาย
วัยเด็กเรียนหนังสือเป็นศิษย์วัดบางหัวเสือ รับใช้หลวงพ่อบัว อดีตเจ้าอาวาส ส่วนบิดาค้าขายอยู่วัดราชสิทธาราม (วัดพลับ) แถวฝั่งธนบุรีใกล้สะพานเจริญพาศน์ โดยมีความคุ้นเคยกับพระสังวรานุวงศ์เถร (เอี่ยม) อดีตเจ้าอาวาสวัดพลับรูปที่ 13
อายุย่างเข้า 23 ปี จึงพามาอุปสมบทที่วัดราชสิทธาราม เมื่อวันที่ 7 ก.ค.2431 โดยมีพระสังวรานุวงศ์เถร (เอี่ยม) เป็นพระอุปัชฌาย์, พระมงคลเทพมุนี (เอี่ยม) อดีตเจ้าอาวาสรูปที่ 14 เป็นพระอนุสาวนาจารย์ และพระอริยศีลาจาร (เอี่ยม) อดีตเจ้าอาวาสวัดสังข์กระจาย ฝั่งธนบุรี เป็นพระกรรม วาจาจารย์ ได้รับฉายาว่า ธัมมเตโช
ศึกษาพระธรรมวินัยอยู่ที่วัดพลับ 1 พรรษา ขออนุญาตเจ้าอาวาส ย้ายวัดมา จำพรรษาอยู่ ที่วัดบางหัวเสือ บ้านเกิด ตั้งแต่นั้นมา ภายใต้การปกครองท่านสมภารพิณ
มาอยู่วัดบางหัวเสือ พบพระหนุ่มลูกบ้านเดียวกัน บวชปี พ.ศ.2431 พร้อมกัน แต่มี อายุอ่อนกว่า 2 ปีคือ พระอาจารย์เที่ยง ผู้เชี่ยวชาญวิทยาคม ถ่ายทอดจากต้นตำรับของวัดบางหัวเสือไว้ ได้สร้างพระปิดตาเนื้อตะกั่วพิมพ์นั่งยองหลังพระพุทธ สามารถเสกให้ลุกนั่งได้อย่างอัศจรรย์
เมื่อพระอาจารย์ทั้ง 2 มาอยู่ด้วยกัน ต่างช่วยกันพัฒนาวัด ในด้านต่างๆ ให้เจริญรุ่งเรือง ด้านพุทธาคมก็นำมาสาธยาย ค้นคว้าต่อกัน จนมีความสามารถมิได้ยิ่งหย่อนกว่ากัน ตลอดจนการออกธุดงค์ไปต่างจังหวัดก็ไปคู่กันเสมอ
พ.ศ.2454 ได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดบางหัวเสือ ครั้งแรก ไม่ยอมรับ เนื่องจากว่าตำแหน่งนี้ควรให้หลวงพ่อเที่ยง ด้วยอยู่วัดบางหัวเสือมาก่อน แต่หลวงพ่อเที่ยงก็ไม่ยอมรับเช่นกัน บอกว่าหลวงพ่ออยู่อาวุโสกว่าด้วยวัยวุฒิและคุณวุฒิ ควรได้รับตำแหน่งนี้
กล่าวสำหรับ “วัดบางหัวเสือ” เลขที่ 1 บ้านบางหัวเสือ ซอยสุขาภิบาล 6 หมู่ที่ 8 อ.พระประแดง (ฝั่งปู่เจ้าสมิงพราย) จ.สมุทร ปราการ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย วัดแห่งนี้สร้างขึ้นประมาณ พ.ศ.2300 ไม่ทราบนามผู้สร้าง ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อประมาณ พ.ศ.2400 ผูกพัทธสีมา ประมาณ พ.ศ.2400
ภายในวัดบางหัวเสือ ตรงบริเวณซุ้มประตูหน้าวัด จัดสร้างทำเป็นรูปหัวเสือกำลังแยกเขี้ยวคำราม เป็นเอกลักษณ์สำคัญของวัด เนื่องมาจากบริเวณที่ตั้งของวัด แต่เดิมเป็นป่าชายเลน ในสมัยก่อนชุกชุมไปด้วยเสือปลา เป็นเสือชนิดหนึ่งตัวโตกว่าแมวบ้านเล็กน้อย ขนสีน้ำตาลอ่อนมีจุดดำคล้ายเสือดาว ชอบกินปลาเป็นอาหาร
ลำดับงานด้านปกครอง พ.ศ.2454 เป็นพระอุปัชฌาย์ พ.ศ.2461 เป็นเจ้าคณะตำบลบางหัวเสือ
ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2482 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรีที่ พระครูวิบูลสิกขกิจ
วัตถุมงคลหลวงพ่ออยู่ เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ นางกวัก ลูกอม เหรียญ รูปหล่อ พระปิดตา ฯลฯ ที่ได้รับความนิยมคือ พระปิดตาของหลวงพ่ออยู่ มีหลายพิมพ์ ทั้งเนื้อเมฆพัด เนื้อทองเหลือง และเนื้อผงใบลาน
เป็นพระเกจิอาจารย์ที่ได้รับการนิมนต์ให้พิธีพุทธาภิเษกงานสำคัญติดต่อกัน
จนกระทั่งรุ่งเช้าวันที่ 10 ม.ค. 2505 หลังสวดมนต์ไหว้พระเสร็จ ก็ล้มตัวลงนอน ละสังขารไปด้วยอาการสงบ
สิริอายุ 97 ปี พรรษา 74
