หลวงพ่อมหาปิ่น ชลิโต วัดอริยวงศาราม จ.ราชบุรี : คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6
หลวงพ่อมหาปิ่น ชลิโต – วันพุธที่ 3 มิ.ย.2563 น้อมรำลึกครบรอบ 39 ปี มรณกาล “พระครูวิโรจน์ธรรมาจารย์” หรือ “หลวงพ่อมหาปิ่น ชลิโต” แห่งวัดอริยวงศาราม (วัดหนองน้ำขาว) บ้านหนองน้ำขาว ต.ดอนกระเบื้องจ.ราชบุรี ผู้เป็นที่เคารพเลื่อมใสของชาวเมืองราชบุรี
เป็นศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต สายธรรมพระป่า
เป็นชาวนครปฐม เกิดเมื่อปี พ.ศ.2462 เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ บวชเป็นสามเณร ตั้งแต่อายุเพียง 13 ปี ที่วัดสัมประทวน มีสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวโร) วัดเทพศิรินทราวาส เป็นพระอุปัชฌาย์
ครั้นเมื่ออายุครบบวช เข้าพิธีอุปสมบทที่วัดท่าตำหนัก ซึ่งเป็นวัดฝ่ายธรรมยุต โดยมีพระเทพเจติยาจารย์ วัดเสน่หา เป็นพระอุปัชฌาย์
เคยดั้นด้นธุดงค์ไปตามป่าเขาลำเนาไพรจากภาคใต้มาถึงกรุงเทพฯ จากกรุงเทพฯ ไปถึงแม่ฮ่องสอน จากแม่ฮ่องสอนไปภาคอีสาน
ธรรมะที่เคยประพฤติปฏิบัติ นำมาถ่ายทอดแก่สาธุชนผู้ใคร่ในธรรมจนหมดสิ้น ลีลาการแสดงธรรมะ เฟ้นหาสาระเนื้อหาอันจับใจแก่ผู้ฟังธรรมเป็นอย่างยิ่ง
เป็นกำลังสำคัญในกองทัพธรรม สายหลวงปู่มั่นที่เผยแผ่หลักธรรม
ความดีงามทำให้ชาวบ้านในภาคต่างๆ เช่น ภาคกลางและภาคใต้ ต่างได้ร่วมกันช่วยสร้างสำนักสงฆ์อันเป็นสาขาได้ 20 กว่าแห่ง ท่านเคยเล่าว่า… “เคยแอบมากรุงเทพฯ เหมือนกัน เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดบวรฯ วัดราชาฯ วัดราชบพิธฯ วัดมกุฏฯ เมื่อเรียนแล้วก็หนีเข้าป่าฝึกสมาธิภาวนาต่อไป”
หลวงพ่อมหาปิ่น เล่าความเป็นมาทางภาคใต้ให้หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ฟังว่า
“กระผมได้เคยผจญภัยมาแล้ว ณ เมืองภูเก็ต พังงา สองแห่งนี้ก็ได้รับกับความเดือดร้อนต่างๆ อย่างมากมาย ด้วยคณะพระธรรมยุติกนิกาย ไม่เคยมีเลยในครั้งนั้นจึงได้พาคณะพรรคพวกกลับมาเผชิญเหตุการณ์ร้ายๆ นี้อีก
กระผมดีใจที่ท่านพระอาจารย์มาเป็นประธาน ในการเดินทางในครั้งนี้ แม้จะมีเหตุการณ์ที่ร้ายแรงน่ารังเกียจ อันผิดวิสัย ของสมณะ! ซึ่งเป็นผู้ที่อยู่ในเพศเดียวกัน คอยกลั่นแกล้งทั้งๆ ที่นุ่งห่มสีเดียวกัน น่าละอายเมื่อท่านอาจารย์มาเป็นประธานในการเผยแผ่ธรรมะ กระผมก็มีความหวังดีต่อพระพุทธศาสนา ขอร่วมด้วย เพื่อเป็นการช่วยกันฟื้นฟูธรรมปฏิบัติในเขตสองจังหวัดนี้ เป็นการดียิ่ง”
การที่คณะเผยแผ่ธรรมะ โดยหลวงปู่ เทสก์ เทสรังสี เป็นผู้นำแห่งกองทัพธรรม และมีหลวงพ่อมหาปิ่น เข้าช่วยเหลือเผยแผ่ธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าให้เข้าสู่จิตใจประชาชนได้เป็นอันมาก
หลวงพ่อมหาปิ่น ถูกกำหนดให้ไปอยู่จำพรรษาที่กระโสม โดยมีพระคณะละ 16 รูป ตลอดเวลา ถูกพวกที่ไร้คุณธรรมบุกรบกวน เช่น เผากุฏิ เอาก้อนหินขว้างปาขณะออกเดินบิณฑบาต ลอบวางยาพิษ ต้องผจญกับความทุกข์ยากแสนสาหัส
แต่ก็ได้รับการเตือนสติจากหลวงปู่เทสก์ ให้พยายามรักษาศีลบริสุทธิ์ อย่าทิ้งสติการภาวนา พิจารณาให้เป็นธรรมอย่าเผลอสติ นับเป็นความอดทนเป็นที่ยิ่ง
ในชีวิตของพระสุปฏิปันโน รักในความสันโดษวิเวกท่ามกลางป่าเขา ชีวิตธุดงคกัมมัฏฐานของท่าน เดินทางมาไกลแสนไกลบุกป่าฝ่าดง ปีนป่ายภูเขาลูกแล้วลูกเล่า ในที่สุดท่านก็มาหยุดที่ภูเขาลูกหนึ่ง เป็นภูเขาลูกย่อม มีพระบรมสารีริกธาตุบรรจุอยู่ในสถูปองค์น้อย ณ ที่นั้นจึงเรียกขานว่า “พระธาตุเขาน้อย” หรือ วัดป่าพระธาตุเขาน้อย
ก่อสร้างขึ้นเป็นวัดที่ถาวร เป็นเครื่องเตือนจิตเตือนใจให้ระลึกมรณภาพอย่างสงบ ที่วัดอริยวงศาราม จ.ราชบุรี เมื่อวันจันทร์ที่ 3 มิ.ย.2524 สิริอายุ 62 ปี พรรษา 40
