คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6 : หลวงพ่อโต่ง จิตตปาโล วัดเภตราสุขารมย์ ระยอง
หลวงพ่อโต่ง – วันอังคารที่ 7 ก.ค.2563 น้อมรำลึกครบรอบ 6 ปี มรณกาล “พระราชภาวนามงคล” หรือ “หลวงพ่อโต่ง จิตตปาโล”
อดีตเจ้าอาวาสวัดเภตราสุขารมย์ ต.เพ อ.เมือง จ.ระยอง พระเกจิอาจารย์ชื่อดังที่ได้รับความเลื่อมใสศรัทธาจากชาวระยอง
มีนามเดิม สังวร คีรีวัล มีชื่อเรียกสามัญว่า โต่ง เมื่อวันที่ 4 ก.ค.2464 ที่บ้านเลขที่ 80 ม.3 ต.เพ อ.เมือง จ.ระยอง ครอบครัวประกอบอาชีพชาวไร่-ชาวนา
อายุ 8 ขวบ เข้ารับการศึกษาในโรงเรียนวัดเภตราสุขารมย์ จบชั้นประถมปีที่ 4 ในปีพ.ศ.2477 ก่อนช่วยครอบครัวหาเลี้ยงชีพ
จนกระทั่งมีโอกาสเข้ารับราชการเป็นตำรวจ ผ่านมา 5 ปีเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา ผู้บังคับบัญชาย้ายให้ไปประจำการที่ อ.แหลมงอบ จ.ตราด ขณะนั้นได้รับเลื่อนยศเป็นสิบตำรวจโท
ขณะที่ประจำอยู่ที่แหลมงอบป่วยเป็นไข้ป่า จนทางบิดามารดาทราบข่าว ด้วยความเป็นห่วงทั้งสองถึงต้องตรากตรำเดินทางโดยทางเกวียน และเดินเท้าไปเยี่ยมดูอาการ
เมื่อเห็นก็รู้สึกสงสารบิดามารดาอย่างจับใจ ประกอบกับยังไม่ได้บวชทดแทนคุณ จึงตัดสินใจลาออกจากราชการตำรวจ เข้าพิธีอุปสมบท ในวันที่ 4 มิ.ย.2489
โดยมีพระครูนิพันธ์ธรรมสาสน์ (เหลี่ยม จันทสโร) เจ้าคณะตำบลบ้านกร่ำ วัดกลางกร่ำ ต.กร่ำ อ.แกลง จ.ระยอง เป็นพระอุปัชฌาย์, พระ อธิการสนธิ์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอธิการถวิล เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า จิตตปาโล
จากนั้นย้ายมาจำพรรษาอยู่ที่วัดเภตราสุขารมย์ ผ่านไป 2 พรรษามีความคิดที่จะลาสิกขา ออกมาเพื่อช่วยกิจการงานที่บ้าน แต่เกิดเหตุเมื่อท่านเตรียมตัวจะลาสิกขา จึงนำเสื้อผ้าที่เก็บไว้อย่างดีเมื่อครั้งก่อนบวช เตรียมนำมาสวมใส่ แต่พอนำเสื้อผ้าออกมาต้องพบกับปลวกที่กัดทำลายเสื้อผ้าทั้งชุดจนเสียหาย ทำให้ฉุกคิดว่า “เราคงจะไม่มีฤกษ์ลาสิกขาเสียแล้ว” จึงล้มเลิกความตั้งใจ
หลังจากนั้นเดินทางไปศึกษาพระปริยัติธรรม ที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ เกี่ยวกับการวิปัสสนากัมมัฏฐาน และสอบได้นักธรรมชั้นตรี-โท-เอก ตามลำดับ
พ.ศ.2494 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดเภตราสุขารมย์ และพระกรรมวาจาจารย์
เริ่มพัฒนาวัดอย่างต่อเนื่อง จากเดิมมีเพียงอุโบสถเก่า 1 หลัง กับกุฏิอีกไม่กี่หลัง ค่อยริเริ่มพัฒนาปลูกสร้างศาสนสถานที่จำเป็น ซ่อมกุฏิที่ชำรุดทรุดโทรม
สร้างศาลาการเปรียญ สร้างอุโบสถ จัดสรรให้เหมาะสมเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม
มีอุปนิสัยใจคอเยือกเย็น มักน้อย ถ่อมตน ดำรงชีวิตด้วยความสมถะ วัตรปฏิบัติของท่านถือการเดินจงกรมและนั่งสมาธิภาวนาทุกวัน
อีกทั้งศึกษาวิชาจากพระเกจิคณาจารย์ที่มีวิชาในสมัยนั้น จนได้รับการนิมนต์ให้เข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกมาตลอด ทั้งยังเข้าร่วมปลุกเสกร่วมกับหลวงปู่ทิม อิสริโก วัด ละหารไร่ หลายครั้ง
ได้รับการพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระราชาคณะชั้นราช ฝ่ายวิปัสสนา ในราชทินนามที่พระราชภาวนามงคล และยังดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอเมือง รอง เจ้าคณะจังหวัดระยอง และตำแหน่งที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดระยอง โดยปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย
ช่วงบั้นปลายชีวิตของหลวงพ่อโต่งสังขารเริ่มโรยรา เกิดอาพาธบ่อยครั้ง สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง หลังตรากตรำรับใช้พระพุทธศาสนามาอย่างยาวนาน สุดท้ายท่านมรณภาพด้วยอาการสงบ เมื่อวันที่ 7 ก.ค.2557 เวลา 13.57 น.
สิริอายุ 92 ปี พรรษา 67
