10 ปีที่รัฐไม่กล้าพิสูจน์
ความจริงปี 53
คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
โดย…วงค์ ตาวัน
10 ปีที่รัฐไม่กล้าพิสูจน์ ความจริงปี 53 – แม้ว่าภัยโรคระบาดกำลังเป็นเรื่องใหญ่ คุกคามมวลมนุษย์ไปทั่วทั้งโลกและทั่วทั้งประเทศไทย แต่ชีวิตก็คงไม่มีอยู่เพียงแค่โควิดเรื่องเดียว
เมื่อปลายสัปดาห์ก่อน วันที่ 10 เมษายน ยังเป็นวันสำคัญของคนจำนวนไม่น้อย ที่ไม่มีลืมเลือน
เพราะยังค้างคาใจ ยังไม่มีความเป็นธรรมเกิดขึ้น!
10 เมษายน เมื่อ 10 ปีก่อน ปี 2553 เป็นวันเริ่มต้นการนองเลือด ในการสลายม็อบนปช. คืนแรกตายไปถึง 24 ชีวิต โดยเป็นเจ้าหน้าที่ทหารสูญเสีย 5 นาย นอกนั้นเป็นผู้ชุมนุมและสื่อญี่ปุ่น
จุดสำคัญคือ การปะทะกันระหว่างทหารกับม็อบ เกิดตั้งแต่กลางวัน ไม่มีการใช้อาวุธ
พอตกค่ำ มีผู้คนให้สัมภาษณ์ออกทีวี เตือนรัฐบาลและทหารให้หยุดปฏิบัติการในยามค่ำมืด เพราะเสี่ยงจะเกิดความรุนแรง
แต่ศอฉ.ไม่เลิก ไม่รู้เอาอะไรมาคิด แล้วก็เกิดเสียงระเบิดลึกลับขึ้นจริงๆ จนบานปลาย!!
จากนั้นก็เลยใช้กระสุนจริงยิงใส่ ตายเป็นเบือ
แค่ประเด็นนี้ประเด็นเดียว รัฐบาลควรจะลาออกตั้งแต่วันนั้นแล้ว แต่ยังดื้อดึงและยังปฏิบัติการต่ออีกกว่าเดือน
ประกาศใช้กระสุนจริงอย่างเปิดเผย แถมมีหน่วยสไนเปอร์ที่มีคลิปหลักฐานชัดเจน ออกมาเล็งยิงระยะไกลอีก
ลงเอย 19 พฤษภาคม จึงจบสิ้น ตายไปทั้งหมด 99 ศพ
น่าภาคภูมิใจมาก รัฐบาลขณะนั้น ศอฉ.และผู้นำกองทัพ ผลงานที่จะประทับไว้ในประวัติศาสตร์ชั่วลูกชั่วหลาน!!
แล้วจะลืมเลือนกันได้อย่างไร เหตุการณ์ที่มีพยานหลักฐานเต็มไปหมด แต่ระบบยุติธรรมประเทศนี้ ไม่สามารถให้ความเป็นธรรมได้
จนวันนี้ไม่มีคดีขึ้นพิสูจน์ในกระบวนการยุติธรรม ทั้งที่มีพยานหลักฐานชัด
ข้อสำคัญผลการไต่สวนชันสูตรศพคนตาย ได้มีการชี้เอาไว้โดยศาลแล้วว่า 17 ศพ ตายด้วยกระสุนปืนเจ้าหน้าที่ศอฉ.
ที่ต้องเน้นอีกอย่าง รัฐบาลขณะนั้นและศอฉ. มักอ้างว่า ชายชุดดำเป็นผู้เข่นฆ่าและเป็นพวกเดียวกับเสื้อแดง
แล้วทำไมฝ่ายรัฐ กลับต่อสู้ด้วยข้อกฎหมายทุกทางจนสุดท้ายคดีตกไปจากระบบศาล
ถ้าชุดดำมีจริง ทำไมไม่กล้านำคดีขึ้นสู่ศาลเพื่อให้พิสูจน์ความจริงกันให้กระจ่าง
ฝ่ายแกนนำเสื้อแดงเสียอีก ที่ถูกกล่าวหาว่า มีกองกำลังยิงฆ่าเจ้าหน้าที่ กลับทำทุกทางเพื่อจะนำคดีนี้ขึ้นพิสูจน์ตามกระบวนการยุติธรรม
แค่นี้ก็สามารถใช้สามัญสำนึกปกติ มามองออกว่า ใครกันแน่ที่น่าสงสัย
ใครจะอ้างอะไรโยนผิดให้ใครก็ได้ แต่เหตุใดจึงไม่กล้าพิสูจน์ความจริงตามกระบวนการ!?!
