ตั้งการ์ดปิดชายแดน
การค้า-แรงงานวิกฤต
คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
โดย…วงค์ ตาวัน
ตั้งการ์ดปิดชายแดน – สถานการณ์โควิดในไทยเรา มองด้านระบบสาธารณสุข ถือว่าประสบความสำเร็จดูดีน่าพอใจ มาหลายสัปดาห์แล้ว
แต่สถานการณ์ด้านปากท้องประชาชน ที่มีผลสั่งสมจากมาตรการล็อกดาวน์ตั้งแต่เดือนมีนาคมนั้น
จนถึงวันนี้ความฝืดเคืองด้านการกินอยู่ยิ่งหนักมากขึ้น
หลายธุรกิจที่ต้องปิดตัวตั้งแต่เริ่มล็อกดาวน์ จากเดิมที่พยายามอดทนรอให้สถานการณ์คลี่คลาย แต่พอผ่านเมษายน พฤษภาคมมา ชักไม่ไหวแล้ว
ทยอยเจ๊ง ทยอยม้วนเสื่อเลิกกิจการกันเป็นแถว
คนตกงาน คนไม่มีรายได้ เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ!
จึงต้องบอกว่า รัฐบาลคุมโควิดได้ก็น่าดีใจ แต่รัฐบาลต้องเตรียมรับศึกมหาวิกฤตเศรษฐกิจที่รออยู่เบื้องหน้าด้วย
แต่ก็เข้าใจได้ไม่ยากว่า เมื่อรัฐบาลให้หมอมาเป็นผู้ชี้แนะชี้นำ ให้สภาความมั่นคงแห่งชาติเข้ามาร่วมกำหนดทิศทาง แถมนายกฯ ก็อยู่ในกองทัพมาตลอดชีวิต
ความโน้มเอียงจะเป็นเช่นไร!!
ทุกวันนี้กองเชียร์รัฐบาล ที่เป็นกลุ่มคนแนวคิดอนุรักษนิยมทางการเมือง พวกขวาจัดทั้งหลาย มีความสุขที่สุด
กับบรรยากาศที่รัฐบาลควบคุมอะไรได้เบ็ดเสร็จ พร้อมกับการลดลงของเสรีภาพประชาชนในหลายๆ ด้าน
แต่คำเตือนที่ว่า คนไทยไม่ตายเพราะโควิด แต่จะตายเพราะหิวโหยนั้น ไม่ได้ลดระดับลง มีแต่จะต้องเตือนกันดังมากขึ้น!
ตอนนี้มีข้อสงสัยกันมาจากบรรดาผู้ประกอบการร้านค้า เจ้าของโรงงาน ไร่สวนต่างๆ ที่อยู่ตามจังหวัดใกล้ชายแดน คือนโยบายปิดด่านเข้าออกทั่วทุกด้านของประเทศ
ยังไม่มีวี่แววจะเปิด ขณะที่ปัญหาขาดแคลนแรงงานก็เป็นอีกส่วนหนึ่งทำให้ผู้ประกอบการชาวไทยกำลังกระอัก
เป็นที่รู้กันดีว่า เราพึ่งพาแรงงานต่างชาติอย่างมาก ทั้งโรงงาน แรงงานในสวนผลไม้ขนาดใหญ่ ไร่ขนาดใหญ่
ซ้ำรอย เหมือนเหตุการณ์ข่าวลือหลังปฏิวัติเมื่อ 6 ปีก่อน ทำเอาแรงงานเพื่อนบ้าน แห่กลับหมด ต้องรีบไปง้อเขาอยู่เป็นนาน เพราะกิจการฝั่งไทยสะดุดไปตามๆ กัน!
ช่วงนี้ก็เช่นกัน พืชผลก็ออกงอกเงยตามฤดูกาล แต่ตอนนี้ชายแดนยังปิด ยังไม่มีแรงงาน
ที่งุนงงกันมากก็คือ ตัวเลขคนป่วยคนตายโควิด ในประเทศเพื่อนบ้านรอบๆ ของเรา ดีกว่าเราทั้งนั้น
จึงไม่ควรหวาดกลัว หรือมัวตั้งการ์ดสูง ไม่ยอมเปิดประตูบ้าน
เป็นอีกเรื่องที่รัฐบาลควรรีบพิจารณา
ก่อนที่ธุรกิจการค้าไร่สวนผลไม้จะพังกันหมด ด้วยไม่มีใครมาช่วยด้านแรงงาน เพราะเรามัวแต่ตั้งการ์ดปิดหูปิดตาปิดตัวเอง
