รู้สึกหรือไม่ว่า มี”ความเงียบ”ในฝ่ายของ “นักการเมือง”เป็นอย่างสูง กระทั่งอาจผิดปกติ
ยิ่ง นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยิ่งเงียบ
หันไปยังพรรคเพื่อไทย นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล ที่เคยมีความเห็นอย่างถี่ยิบ วันต่อวัน
ก็เริ่มหายไปจาก “วงจร”
อาจวิเคราะห์ได้ว่า เพราะมีกระแสข่าวอื่นมีความอึกทึก ครึกโครม มีความสำคัญมากกว่า
ไม่ว่าเรื่อง “รัฐธรรมนูญ”
ไม่ว่าเรื่อง “มหาอุทกภัย” ที่ส่งผลให้ 17 จังหวัดภาคใต้เจิ่งนองไปด้วยมวลน้ำ
ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเมื่อปี 2554
กระนั้น เมื่อสำรวจ ตรวจสอบ ก็จะตระหนักใน”ความเงียบ”อย่างผิดปกติจาก “นักการเมือง” เหมือนกับเวทีอยู่ในความยึดครองของ “รัฐบาล”อย่างสมบูรณ์
เรื่องนี้สำคัญ เรื่องนี้ทรงความหมาย
ความหมายในที่นี้มิได้เป็นเรื่องของ “สถานการณ์” หากแต่เป็นเรื่องของจังหวะ”ก้าว”
เพราะเรื่อง”น้ำ”เป็นเรื่องของ”รัฐบาล”
นับแต่รัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557 เป็นต้นมา “การเมือง” ถูกตัดออกไปจาก “วงจร”
ไม่ว่าระดับ”ท้องถิ่น” ไม่ว่าระดับ”ประเทศ”
ทั้งหมดนี้อยู่ในความรับผิดชอบของ “ราชการ” ตั้งแต่ระดับล่างจนถึงระดับบน
แม้จะเกิดใน”ภาคใต้” แต่พรรคประชาธิปัตย์มิอาจ”ขยับ”
หากพรรคประชาธิปัตย์ซึ่งเป็นเจ้าของพื้นที่ขยับไม่ได้เสียแล้ว พรรคการเมืองอื่นอย่าไปเสนอหน้า
ไม่ว่าพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าพรรคภูมิใจไทย
เรื่องของ”น้ำ”ดำเนินไปเช่นนี้ ยิ่งเรื่องของ”รัฐธรรมนูญ”ยิ่งดำเนินไปเช่นนี้
“การเมือง”จึงต้องนิ่ง จึงต้องอยู่ใน”ความเงียบ”
ต้องยอมรับว่าภายใน”ความเงียบ”ของ”นักการเมือง” คือ การรอคอย เพื่อหวนกลับมาอีกครั้ง
1 รอคอยและทบทวน
ปล่อยให้บทบาทเป็นของ “คสช.”และของ”รัฐบาล”อย่างเต็มพิกัด แสดงฝีมืออย่างเต็มที่
1 รวมศูนย์ความสนใจไปยัง “การเลือกตั้ง”
บรรยากาศโดยรวมของสังคมประเทศไทย เริ่มก้าวเข้าสู่กระบวนการของ “การเลือกตั้ง” แล้วอย่างเห็นได้ชัด
ไม่ว่าจะในเรื่อง “รัฐธรรมนูญ”ไม่ว่าจะในเรื่อง “พรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญ” ว่าด้วย พรรคการเมือง ว่าด้วยกกต. ว่าด้วยการเลือกตั้งส.ส. ว่าด้วยการได้มาซึ่ง ส.ว.
ถนนทุกสายกำลังขยับ ขับเคลื่อนไปสู่”การเลือกตั้ง” ไม่มีอะไรขวางได้
