คอลัมน์ รายงานพิเศษ : ข้อเสนอทหารทำ‘เอ็มโอยู’ ไม่ปฏิวัติ

คอลัมน์ รายงานพิเศษ

จากกรณี พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกฯ และ รมว.กลาโหม เสนอให้พรรคการเมืองและกลุ่มการเมืองทำ เอ็มโอยูปรองดอง ซึ่งพรรคพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์ ต่างขานรับ ขณะเดียวกันก็ได้เรียกร้องจากทหารเช่นกัน ให้ทำเอ็มโอยูว่าจะไม่ทำรัฐประหารและฉีกรัฐธรรมนูญอีก

นักวิชาการสะท้อนมุมมองข้อเรียกร้องให้ทหารทำเอ็มโอยู ดังนี้

ไชยันต์ รัชชกูล

ผู้ทรงคุณวุฒิ คณะรัฐศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.พะเยา

แนวทางการกำหนดให้พรรค การเมืองร่วมลงนามสัญญาประชาคมเพื่อสร้างความปรองดองของรัฐบาลคือ การ ตั้งโจทย์ผิด มันไม่ใช่ความขัดแย้งระหว่างประเทศที่มาลงนามข้อตกลงร่วมกัน รอรัฐบาลแต่ละชาติปรับนโยบายแล้วปัญหาจึงคลี่คลาย อีกทั้งยังไม่มีประเทศไหนในโลกที่ดำเนินการลักษณะนี้เพื่อหวังสร้างสามัคคี ต่อให้ นักการเมืองมาลงนามร่วมกันก็เชื่อว่าปัญหานี้จะยังไม่จบ

สะท้อนถึงความไม่เข้าใจปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้นมากว่า 10 ปี สถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ไม่ใช่แค่ขัดแย้งกันในหมู่พรรคการเมือง แต่ครอบคลุมไปยังทุกหน่วยของสังคมชนิดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในสังคมไทย อย่างการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี 2475 ก็เป็นเพียงการเผชิญหน้ากันระหว่างชนชั้นนำฝ่ายจารีตกับคณะราษฎร ซึ่งอยู่ เฉพาะในเขตพระนคร

แต่ครั้งนี้เกิดขึ้นทุกมิติของสังคม ขยายวงอยู่ทุกพื้นที่ทั่วประเทศไทย ความคาดหวังว่าจะยุติปัญหาขัดแย้งด้วยการให้นักการเมืองไม่กี่พันคนมาลงนามเอ็มโอยูร่วมกันจึงเป็นไป ไม่ได้ ประชากรส่วนใหญ่อีกนับล้านยังคงความขัดแย้งอยู่ และไม่อาจเยียวยาได้ง่าย เป็นบาดแผลร้าวลึก เช่น มีการเพิ่มค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ จากเดิมมีสวัสดิการ 30 บาท ขณะที่กองทัพมีเงินไปซื้ออาวุธจำนวนมาก หรือนโยบายส่งเสริมภาคอุตสาหกรรม แต่เลิกมาตรการช่วยพยุงราคาสินค้าทางเกษตร ตลอดจนในทางการเมืองที่มีการล้มเลือกตั้ง ล้มรัฐธรรมนูญ

กองทัพก็เป็นส่วนหนึ่งของความขัดแย้ง ไม่สามารถอ้างได้ว่า ประชาชนสนับสนุนจึงต้องออกมายึดอำนาจ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อปี 2557 ไม่ต่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อปี 2549 สูตรการรัฐประหารมีรูปแบบเดียวกันคือ สร้างม็อบล้มรัฐบาลเพื่อปูทางให้ทหารออกมา ข้ออ้างทางการเมืองทางความมั่นคงจึงฟังไม่ขึ้น

ฉะนั้นข้อเรียกร้องจากฝ่ายการเมืองอยากให้กองทัพร่วมเซ็น เอ็มโอยูเลิกยึดอำนาจจึงไม่มีประโยชน์ มันไม่มีหลักประกันว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นอีก

การผลักดันการสร้างความปรองดองในขณะนี้ที่มีรัฐบาลทหารเป็นแกนนำ กระทรวงกลาโหมเป็นเจ้าภาพ โดยให้ทหารส่วนใหญ่เป็นกรรมการจึงไม่เกิดประโยชน์

หนทางการแก้ปัญหาความขัดแย้งคือรีบคืนการเลือกตั้ง ให้รัฐบาลที่ประชาชนเลือกชุดต่อไปเข้ามาทำหน้าที่นี้แทน อีกทั้งกองทัพต้องกลับกรมกอง เลิกยุ่งกับการเมือง พร้อมยอมรับด้วยว่าตัวเองไม่มีความรู้ และนี่ไม่ใช่หน้าที่

อัษฎางค์ ปาณิกบุตร

อดีตคณบดีคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

กรณีที่พรรคเพื่อไทยกับพรรคประชา ธิปัตย์เรียกร้องให้ทหารลงนามเอ็มโอยู ว่าจะไม่ทำการรัฐประหาร และจะไม่ฉีกรัฐธรรมนูญอีก ผมว่าเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องทำ เรื่องแบบนี้อยู่ที่จิตใจที่เป็นประชา ธิปไตยของทหาร หรือรักประเทศชาติแค่ไหนมากกว่า

ดังนั้น อย่ามาใช้ข้ออ้างเรื่องความจำเป็นทำให้ต้องรัฐประหารโดยที่ไม่ดู ผลเสียที่จะตามมา เพราะการรัฐประหารไม่ใช่แนวทางตามระบอบประชาธิปไตย สำคัญที่สุดคือได้ทำตามกฎหมายหรือไม่

ผมจึงมองว่าข้อเรียกร้องของ 2 พรรคเป็นการเรียกร้องเพื่อประชดมากกว่า เหมือนว่าทางทหารเรียกร้องให้พรรคและกลุ่มการเมืองต่างๆ เซ็นเอ็มโอยู เมื่อเป็นเช่นนั้นเหตุใดทหารจึงไม่เซ็นด้วย

ส่วนตัวเชื่อว่าแนวทางการสร้างความปรองดองไม่จำเป็นต้องมีการลงนามเอ็มโอยูใดๆทั้งสิ้น เพียงแต่เราต้องช่วยกันรักษากฎหมาย ผู้มีอำนาจบังคับใช้กฎหมาย บังคับใช้ด้วยความสุจริตเป็นธรรมกับ ทุกคน ทุกฝ่าย รวมถึงการใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด มีบทลงโทษที่เห็นผลได้จริง การทุจริตคอร์รัปชั่นก็จะไม่เกิดขึ้นและ ไม่เกิดปัญหาตามมา หากทำได้แบบนี้การเซ็นเอ็มโอยูก็ไม่มีความจำเป็น

นอกจากนี้ การเรียกร้องให้ทหารมาเซ็นเอ็มโอยูว่าจะไม่รัฐประหาร ไม่ฉีกรัฐธรรมนูญอีก หากเซ็นไปแล้วภายหลัง ก็ยังอ้างได้ว่าเป็นการเซ็นคนละยุคสมัย ดังนั้น สิ่งที่ถูกต้องคือการสร้างความตื่นตัวให้กับประชาชนเรื่องของความเป็นธรรม การแก้ปัญหาเรื่องระบบอุปถัมภ์และความไม่เป็นธรรมในสังคม หากแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ก็ไม่จำเป็นต้องทำเอ็มโอยู เพราะความปรองดองจะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีความ ยุติธรรม

ผมอยากให้พิจารณาด้วยว่าคนกี่เปอร์ เซ็นต์ของประเทศที่ทะเลาะกัน วิธีแก้ปัญหาไม่ใช่การจับคนนั้นคนนี้มาเซ็นเอ็มโอยูแล้วทุกอย่างจะจบ แต่ปัญหาความ ขัดแย้งเป็นสิ่งที่ต้องแก้ไขร่วมกันในเรื่องของความเป็นธรรม หากสร้างความเป็นธรรมในสังคมได้เมื่อใด เมื่อนั้นความปรองดองจะเกิดขึ้นได้เอง

แต่เท่าที่เห็นตอนนี้มีอะไรที่เป็นรูปธรรมบ้าง ผมยังไม่เห็นวิธีปฏิบัติที่ชัดเจน ถ้ายังเป็นแบบนี้ก็คงแก้ปัญหาความ ขัดแย้งไม่ได้ รัฐบาลต้องดูว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่แก้ปัญหาได้ตรงจุดหรือไม่ โดยเฉพาะคณะกรรมการที่ตั้งขึ้นต้องได้รับความ เชื่อถือ และยอมรับจากสังคมด้วย ไม่ใช่ไปผลักดันคนของตัวเองขึ้นมาทำ

ส่วนที่กลุ่ม กปปส.ปฏิเสธลงนามเอ็มโอยูเรื่องความปรองดอง ผมอยากถามว่ากลุ่มกปปส.เป็นกลุ่มการเมืองจริงหรือไม่ เขาทำให้บ้านเมืองเสียหายก็ต้องถูกดำเนินคดี ใครทำผิดก็ต้องจับ ไม่ใช่เอื้อเฟื้อกันแบบนี้ก็จะเป็นปัญหาอยู่ดี