วันแม่

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

วันแม่ – วันที่ 12 สิงหาคม นอกจากเป็นวันถวายพระพรชัยมงคลแด่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เนื่องในโอกาสเฉลิมพระชนมพรรษาแล้ว ยังเป็นวันแม่แห่งชาติ ที่หน่วยงานต่างๆ ทั้งรัฐและเอกชนมีกิจกรรมต่อเนื่องทุกปี

มุ่งเน้นการแสดงความกตัญญูของลูกที่มีให้แม่ และแสดงความรักความผูกพันของแม่ลูก

การจัดกิจกรรมวันแม่มีเกือบทุกประเทศ เพียงแต่อาจเลือกวันแตกต่างกัน หรือแสดงออกแตกต่างกันตามวัฒนธรรมของแต่ละชาติ

อารมณ์ความรู้สึกผูกพันระหว่างแม่ลูกนั้นเป็นเรื่องสากลและเป็นอมตะร่วมกัน

การจัดกิจกรรมวันแม่ที่เป็นประเด็นถกเถียงในสังคมอีกครั้งในปีนี้คือ พิธีให้ลูกกราบแม่ที่โรงเรียน โดยเป็นกิจกรรมรวมกลุ่มที่เชิญแม่มาที่สถาบันการศึกษา

แต่นักเรียนส่วนหนึ่งไม่มีแม่มาร่วมพิธี ไม่ว่าติดธุระ เจ็บป่วย เสียชีวิตไปแล้ว หรือมีเหตุผลอื่นๆ อีกมากมาย

ไม่เพียงนักเรียนส่วนนี้จะได้รับผลกระทบ แม่หรือลูกที่ร่วมกิจกรรม แล้วเห็นนักเรียนกลุ่มนี้ขาดโอกาสดังกล่าว ก็อาจสะเทือนใจไปด้วย

กิจกรรมที่น่าจะมีบรรยากาศซาบซึ้งยินดี กลับเสี่ยงต่อการเลือกปฏิบัติ หรือละเลยเพิกเฉยต่อผู้ไม่มีโอกาสเดียวกันได้

แม้บางคนไม่คิดอะไร แต่เมื่อเป็นเรื่องส่งผลกระทบต่อเยาวชนแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ต้องคิดใคร่ครวญ

ประเด็นดังกล่าวที่มีผู้หยิบยกขึ้นมานี้อาจเป็นเรื่องเล็กน้อยและมีเพียง 1 วัน ใน 1 ปี แต่ก็เป็นเรื่องที่ควรใส่ใจความรู้สึกต่อกัน

แม้ว่าเรื่องราวของแม่ลูกในสังคมมนุษย์ ไม่ได้เปี่ยมด้วยความรักความผูกพันเสมอไป หลายครั้งเกิดเรื่องสะเทือนใจที่เป็นคดีอาชญากรรม

แต่สำหรับกิจกรรมวันแม่ที่กำหนดได้ วางแผนจัดเตรียมได้ ควรประมวลและประเมินผลว่า ส่งผลดีหรือมีจุดด้อยที่ต้องปรับปรุงแก้ไขหรือไม่

เมื่อมีเสียงทักท้วงมาก็ควรรับฟังและพิจารณา บนพื้นฐานของความเห็นอกเห็นใจเยาวชนอย่างเท่าเทียมกัน

เพื่อให้วันแม่เป็นวันที่ทุกคนมีโอกาสมีความสุขร่วมกัน