ต้องรับผิดชอบ

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

ต้องรับผิดชอบ – หนึ่งสัปดาห์พอดี ที่นายกรัฐมนตรีและรมว.กลาโหม ประกาศว่าจะขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว กรณีถวายสัตย์ปฏิญาณไม่ครบถ้วนตามที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ มาตรา 161

ขณะเดียวกัน ได้กล่าวขอโทษคณะรัฐมนตรี พร้อมทั้งยืนยันสถานภาพว่ารัฐบาลนี้ยังคงมีอยู่ต่อไป โดยอ้างว่าได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่แล้ว ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นคำกล่าวในการประชุมชี้แจงนโยบายต่อผู้บริหารระดับสูง

แต่วันต่อมา นายกรัฐมนตรีก็ประกาศว่า จะยังคงทำงานต่อไป ไม่ไปไหน เมื่อผู้สื่อข่าวถามว่าหมายความอย่างไร ก็ตอบว่ายังเป็นนายกรัฐมนตรีอยู่

ประชาชนก็ยิ่งสงสัยในคำกล่าวเรื่องความรับผิดชอบ

ประเด็นการถวายสัตย์ไม่ครบถ้วนนั้น ปรากฏว่ามีการเพิ่มเติมบางคำพูดที่มิได้บัญญัติไว้ด้วย และนำมาซึ่งความสับสนยุ่งยาก อาจเป็นปมปัญหาอีกได้ในภายหลัง

นอกจากนี้ ยังมีข้อสงสัยด้วยว่าเมื่อถวายสัตย์ปฏิญาณไม่เป็นไปตามที่บัญญัติไว้ การแถลงนโยบายของรัฐบาลต่อรัฐสภาจะชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ซึ่งประเด็นนี้มีผู้ท้วงติงแล้ว

รวมถึงการปฏิบัติหน้าที่บริหารราชการแผ่นดินของคณะรัฐมนตรี รวมถึงมติคณะรัฐมนตรีต่างๆ หลังจากนั้น จะส่งผลทำให้โมฆะหรือไม่อย่างไร หรือจะเข้าข่ายปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบหรือไม่

ทั้งหมดนี้จะต้องมีความชัดเจน ปล่อยไว้ให้เนิ่นช้าไม่ได้

ปัญหาที่เกิดขึ้น เมื่อดูจากคลิปเสียงของข่าวในราชสำนัก และตรวจสอบจากบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญ พบว่าไม่สอดคล้องตรงกันอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งเปรียบเทียบกับที่นายกรัฐมนตรี คนเดียวกันถวายสัตย์ปฏิญาณเมื่อดำรงตำแหน่งครั้งแรก ก็ยิ่งเห็นความผิดพลาด

ในแง่ความเห็นทางกฎหมาย มีผู้รู้ออกมาอธิบายอย่างหลากหลาย รองนายกรัฐมนตรีที่เคยปกป้องก่อนหน้านี้ ต่อมาก็จนมุมด้วยความเห็นทางกฎหมายที่เคยชี้ไว้ชัด

บางคนอธิบายถึงขนาดว่าถ้าการถวายสัตย์ปฏิญาณไม่สมบูรณ์จนถึงขั้นไม่มีรัฐบาล คณะรักษาความสงบแห่งชาติก็จะกลับมา ขณะเดียวกัน ก็มีผู้เสนอปัญหานี้ต้องมีองค์กรชี้ขาด ซึ่งอาจจะเป็นรัฐสภาหรือศาลรัฐธรรมนูญ

ขณะนี้มีการยื่นเรื่องเข้าสู่กระบวนการชี้ขาดแล้ว ยังไม่มีใครรู้ว่านายกรัฐมนตรีจะแสดงความรับผิดชอบอย่างไร