ทุกคนกำลังมีความสุข?

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

กิจกรรมการเมืองที่มีประชาชนเริ่มแสดงออกพื้นที่สาธารณะของกรุงเทพฯ กลับมาอีกครั้ง และทำให้เกิดความเห็นที่แตกต่างกันไป

ส่วนหนึ่งเห็นด้วย เพราะเป็นการแสดงออกปกติตามวิถีทางประชาธิปไตย เมื่อมีเรื่องคับข้องใจในเกณฑ์หรือกฎหมายที่บังคับใช้อยู่ไม่เหมาะสมพอหรือไม่ยุติธรรมเพียงพอแก่ฝ่าย ประชาชนก็มีสิทธิสะท้อนความเห็นออกมาได้โดยไม่ใช้ความรุนแรง

กลุ่มคนอีกส่วนไม่เห็นด้วยที่จะให้มีการแสดงออกของกลุ่มคน เพราะวิตกกังวลว่าจะกระทบความสงบเรียบร้อยของสังคม บ้างเห็นว่าช่วงเวลาไม่เหมาะ เพราะเข้าสู่ช่วงใกล้ฉลองต้อนรับปีใหม่

ประเด็นนี้อยู่ที่ว่าสังคมไทยกำลังก้าวเข้าสู่ปีใหม่ด้วยการแบ่งปันความสุขที่เป็นธรรมหรือไม่

ความสุขของประชาชนที่ถูกตีกรอบมาตลอดช่วงรัฐประหาร 2557 คือการปลอดจากกิจกรรมทางการเมือง

ไม่ว่าการแสดงออกเพียงเล็กน้อยเพื่อต่อต้านการรัฐประหาร เช่น กินแซนด์วิช ชูสามนิ้ว อ่านหนังสือ 1984 ฯลฯ ถูกจับจ้องว่าเป็นความพยายามทำลายความสุขและสร้างความแตกแยกให้คนในสังคม

ปัจจุบัน หลังผ่านพ้นการเลือกตั้งและมีรัฐบาลใหม่ที่ผสมพรรคการเมืองเข้ากับคณะรักษาความสงบแห่งชาติแล้ว การนิยามความสุขของประชาชนยังถูกตีกรอบแบบเดิม

จึงมีการโจมตีว่า กิจกรรมการเมืองต่างๆ ที่ไม่ได้จัดโดยรัฐบาลหรือไม่ได้ส่งผลดีต่อรัฐบาล ล้วนก่อให้เกิดความขัดแย้งในบ้านเมือง ทำให้ประชาชนแบ่งข้างเลือกฝ่าย

ขณะเดียวกันก็ใช้วิธีกล่าวโทษใส่ร้ายประชาชนที่ออกไปเคลื่อนไหวแสดงความเห็นทางการเมืองตามปกติ ว่าทำลายความสุข

คําถามที่ชวนคิดว่า กิจกรรมการแสดงออกทางการเมืองช่วงเวลานี้ เหมาะสมหรือไม่ เมื่อช่วงปีใหม่นี้ทุกคนกำลังมีความสุข กลายเป็นคำถามต่อไปว่า ทุกคนกำลังมีความสุขจริงหรือ

เมื่อพรรคการเมืองที่ประชาชนเลือกตัวแทนเข้าไปนั่งในสภาจำนวนมาก กำลังเข้าสู่เส้นทางที่อาจถูกยุบอีกครั้ง

เมื่อมีกลุ่มประชาชนแสดงออกว่าไม่ต้องการให้พรรคการเมืองที่ตนเองเลือกถูกกันให้พ้นจากสภา กลับถูกกล่าวหาว่าไปลงถนนช่วยคนผิด

เมื่อเศรษฐกิจที่ซึมลึก แต่หน่วยงานรัฐบอกว่าขยายตัวดีขึ้น เพราะเก็บภาษีได้มากขึ้น ส่วนโครงการสร้างเขตเศรษฐกิจพิเศษก็จะทำให้กลุ่มทุนใหญ่ได้รับประโยชน์มหาศาล เริ่มมีเสียงคัดค้านจากประชาชนที่ได้รับผลกระทบ

ทุกคนกำลังมีความสุขจริงหรือ เป็นคำถามที่ตอบได้ไม่ยาก