ไม่ว่า “ทหาร” ไม่ว่า “ตำรวจ” มีบทสรุปตรงกันจาก “ระเบิด” 3 ครั้งในพื้นที่กทม.
1 ระเบิดกองสลากกินแบ่งเดิม เมื่อวันที่ 5 เมษายน
1 ระเบิดข้างโรงละครแห่งชาติ ใกล้กับสนามหลวง เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม
1 ระเบิดในโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม
เป็นระเบิด”ชนิด”เดียวกัน
และเป็นไปได้ว่าจะมาจากการประกอบและการลอบวางโดยคนๆเดียวกัน
เพียงแต่ดำเนินไปอย่างมีการยกระดับ
ในวันที่ 5 เมษายน ต้องการเพียงให้เกิด “กัมปนาท” แต่ไม่ต้องการชีวิต
แสดงออกอย่างมีนัยทาง”สัญลักษณ์”
ในวันที่ 15 พฤษภาคม ต้องการเพียงให้เกิด “กัมปนาท” แต่ไม่ต้องการชีวิต
แสดงออกอย่างมีนัยทาง”สัญลักษณ์”
แต่พอถึงวันที่ 22 พฤษภาคม ได้ยกระดับขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งเนื่องจากมี “ตะปู”มาเป็น”ส่วนประกอบ”
ผลก็คือ บาดเจ็บมากกว่า 20
ความเห็น “ร่วม” จากทหารและตำรวจก็คือ หากตะปูกระเด็นไปถูกส่วนสำคัญของร่างกาย
มีโอกาส”สาหัส”และอาจถึงขั้น “ตาย”
หากประเมินจากเป้าหมายเป็น “ห้องวงษ์สุวรรณ” ก็เด่นชัดยิ่งว่ามือระเบิดต้องการอะไร
เป็น “การเมือง”อย่างแน่นอน
เมื่อวันที่ 5 เมษายนก็เป็นการเมืองเพราะก่อนวันประกาศและบังคับใช้ “รัฐธรรมนูญ”
เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคมก็เป็นการเมืองเพราะเป็น 1 สัปดาห์ก่อนวาระ 3 ปีคสช.
พอวันที่ 22 พฤษภาคม ก็ไม่มีอะไรน่าสงสัย
เพราะนี่ตรงกับวาระครบรอบ 3 ปีของรัฐประหารเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557
