FootNote:บทเรียน จากตุลาคม 2516 บทเรียน กุมภาพันธ์ 2563
ในท่ามกลางการแพร่ระบาดของปรากฏการณ์”จุดเทียน”เขียนความรู้สึก การเคลื่อนไหวของพรรคภูมิใจไทยในฐานะ”ผู้ดูด” การเคลื่อนไหวของ ส.ส.งูเห่าจำนวนหนึ่งในฐานะ”ยินยอม”ให้ดูด
กลายเป็น “อุปกรณ์” กลายเป็น “ตัวอย่าง” อันเปี่ยมด้วยความมีชีวิตชีวายิ่งในทางการเมือง
ไม่ว่าจะเป็นความลิงโลดของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล
ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลและความบานเบิกของ ส.ส.งูเห่าบางคนที่เลื้อยออกจากพรรคอนาคตใหม่เข้าไปสังกัดอยู่กับพรรคภูมิใจไทย
ยิ่งมีการปล่อยคลิปเสียงของ “เจ๊ศรีนวล”ออกมา
ยิ่งทำให้สีสันในการย้ายค่ายทั้งจากอดีตและที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบันเพิ่มความเพริศแพร้วพรรณรายมากยิ่งขึ้น
ทุกลีลา ทุกก้าวย่างล้วนไม่รอดพ้นจากสายตา”คนรุ่นใหม่”
คนรุ่นใหม่ไม่ว่าจะเป็นที่มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ไม่ว่าจะเป็นที่มหา วิทยาลัยสงขลานครินทร์ ไม่ว่าจะเป็นที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นที่มหาวิทยาลัยบูรพา
มีภาพเปรียบเทียบ 2 ภาพขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
ภาพหนึ่ง เป็นภาพของพรรคอนาคตใหม่ที่เปิดตัวตั้งแต่เมื่อปี 2561 ด้วยความซื่อใสบริสุทธิ์กระทั่งถูกมองว่า”ไร้เดียงสา”ในทางการเมือง
เมื่อเข้าสู่สภาก็ได้แสดงคุณภาพอย่างเต็มเปี่ยมผ่านการตั้งกระทู้ ผ่านการอภิปรายอย่างเป็นระบบ
ภาพหนึ่ง เป็นภาพของพรรคภูมิใจไทยอันอุดมไปด้วยนักการเมืองเก่า พร้อมที่จะเจรจาต่อรองเพื่อดูดเอา ส.ส.ของพรรคอนาคตใหม่ที่อยู่ในภาวะถูกยุบ
นักเรียน นิสิต นักศึกษา มองเห็นและมองออกว่าอะไรเป็นอะไร
ไม่ว่าในยุคเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าในยุคเดือนกุมภาพันธ์ 2563 เมื่อคนรุ่นใหม่ลุกขึ้นมาแสดงตัวตนในทางการเมือง
เขาถูกมองว่าเป็น”เด็ก” เขาถูกมองว่า “ไร้เดียงสา”
ไม่ว่าจะเป็น จอมพลถนอม กิตติขจร ไม่ว่าจะเป็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ล้วนมองด้วยสายตาเดียวกัน
ขณะที่ความเป็นจริง ณ เบื้องหน้าของคนรุ่นใหม่ สะท้อนให้เห็นอย่างเด่นชัด ไม่ว่าจะจากการดูดของพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะจากการยินยอมให้ดูดจาก ส.ส.งูเห่า
ถึงจะเป็น”เด็ก”อย่างไรก็มองออก “อ่าน”ทะลุในทางการเมือง
