ความเงียบอันมาจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ กำลังจะกลายเป็นประเด็น

แม้จะดำรงอยู่อย่างชอบธรรม

นั่นก็คือ จากโรคาพยาธิสภาพที่เกิดขึ้นต่อสังขารต่อนายทหารผู้มีอายุ 72 ปี

มีเหตุผลอย่างยิ่งที่จะต้องระแวดระวัง

กระนั้น อย่าลืมเป็นอันขาดว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ดำรงตำแหน่งเป็นอะไร

เป็นรองนายกรัฐมนตรี เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม

ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเมื่อวันที่ 5 เมษายน ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งระเบิดเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม

“สังคม” ย่อมต้องการได้ยิน”เสียง”

กัมปนาทแห่งระเบิดเมื่อวันที่ 5 เมษายน อาจไม่แจ่มชัดเพราะว่าดังมาจากถนนราชดำเนินกลาง หน้ากองสลากเก่า

เช่นเดียวกับระเบิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม

เพราะเป็นระเบิดที่ดังมาจากข้างโรงละครแห่งชาติ ติดกับท้องสนามหลวง

แต่ระเบิดในวันที่ 22 พฤษภาคม ชัดอย่างยิ่ง

เป็นความชัดไม่เพียงเพราะเป็นวันอันตรงกับวาระแห่งรัฐประหารเมื่อปี 2557

หากเป้าหมายคือ “ห้องวงษ์สุวรรณ”

ยิ่งกว่านั้น “ห้องวงษ์สุวรรณ” ยังเป็นห้องๆ 1 ของโรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้า อันเป็นโรงพยาบาลทหาร

ตีเข้าที่”หัวใจ”ของ”ความมั่นคง”

ไม่ว่าจะมองในทาง “การทหาร” ไม่ว่าจะมองในทาง”การเมือง”เป้าหมายรวมศูนย์ไปยัง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

“ความเงียบ” อาจมี “ความจำเป็น”

ทั้งในด้านของสุขภาพพลานามัย ทั้งในด้านของการสอบสวน สืบสวนไปค้นหาความเป็นจริง

แต่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ก็ไม่ควร”เงียบ”จนเกินไป

ผู้ที่เคารพ ห่วงใย ย่อมปรารถนาได้ยินเสียง และได้รับรู้ความเป็นจริงจากด้านของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

โดยเฉพาะ “หัวใจ”เท่ากำปั้นว่า “รู้สึก”อย่างไร แบบไหน

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน