FootNote:ภาวะตระหนกไม่ตระหนัก กระจายโดยไม่บูรณาการ
ความตื่นตระหนกดำเนินไปในลักษณะแพร่กระจาย ไม่ว่าจะเป็นกรณีนักข่าวที่ทำเนียบรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นกรณีผู้ติดเชื้อในกระทรวงยุติธรรม และศูนย์ราชการ
ไม่เพียงสะท้อนให้เห็นถึงสภาวะอันบ่งบอก “ความไม่รู้” หากแต่ยังยืนยันถึงจุดอ่อนของ “การตรวจสอบ”
พื้นฐานอย่างที่สุด ก็คือความไม่รู้”ตัว”ว่ากำลังเป็นอะไร
และองค์ประกอบที่แวดล้อมก็คือ ประสิทธิภาพและเครื่องมือ ที่ใช้ในการตรวจสอบว่าสามารถเชื่อมั่นได้มากน้อยเพียงใด
เรื่องซึ่งดำรงอยู่ทั้งในลักษณะปัจเจกและในลักษณะอันเป็นกระบวนการของการทำงาน มิได้ดำรงอยู่ในส่วนกลางเท่านั้นหากแต่เห็นอย่างเด่นชัดในขอบเขตทั่วประเทศ
นี่คือจุดอันตราย นี่คือจุดอันอาจทำให้ไวรัสแพร่กระจาย
เราได้เห็นความตระหนักด้วยการจัดระบบการแถลงข่าวใหม่ของทำเนียบรัฐบาล เราได้เห็นความตระหนักในการเริ่มมาตรการเข้ม ของแต่ละจังหวัด
ทุกอย่างล้วนดำเนินไปในลักษณะการเรียนรู้จากการปฏิบัติ ในขณะเดียวกันก็เป็นท่วงทำนอง”วัวหายล้อมคอก”
ตัวอย่างที่เห็นอย่างเด่นชัดที่สุดก็คือ กระบวนการผลักดันใน เรื่อง”เรือยกพลขึ้นบก”ของกระทรวงกลาโหม ในขณะที่สังคมกำลังตั้งคำถามเรื่อง”งบประมาณ”
แม้จะเป็นเรื่องอันต่อเนื่องจากกรณีเรือดำน้ำ แม้จะเป็นเรื่องที่อยู่ในระเบียบวาระอยู่แล้ว แต่คำถามก็คือ กระทรวงกลาโหมไม่ สำเหนียกและตระหนักอย่างเพียงพอ ต่อเมื่อเกิดกระแสต้านจึงได้ ถอนเรื่องออกเป็นการถอนออกขณะที่ความเสียหายได้เกิดขึ้นแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นกรณีอันเกิดขึ้นที่ทำเนียบรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นกรณีอันเกิดขึ้นที่กระทรวงยุติธรรม ไม่ว่าจะเป็นกรณีอันเกิดขึ้นที่กระทรวง กลาโหม
จึงเริ่มมีคำถามถึงการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน จึงเริ่มมีคำถามถึงเรื่องการรวมศูนย์อำนาจ
แท้จริงแล้วมีประสิทธิภาพในการบริหารจัดการอย่างไร
แท้จริงแล้วมองภาพรวมในลักษณะบูรณาการอย่างไรก่อนออกแต่ละมาตรการ หรือว่าดำเนินไปอย่างเป็นธุรการประจำวัน
ทุกสายตาจึงมองไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา