FootNote : รื้อฟื้นเพื่อสถาปนาความจริง เมษายน พฤษภาคม ปี 2553
บทบาทอย่างสำคัญในห้วงแห่งการรำลึก 10 ปี ของเหตุการณ์ล้อมปราบและสังหารกลางเมืองเมื่อเดือนเมษายน พฤษภาคม 2553 คือ การสถาปนาความจริงอีกชุดหนึ่งขึ้นอย่างจำหลักหนักแน่น
นั่นก็คือ ความจริงของการเผาเซ็นทรัลเวิลด์ อันเป็นที่มาแห่งวาทกรรม “คนเสื้อแดง เผาบ้านเผาเมือง”
นั่นก็คือ ความจริงของการตาย ณ วัดปทุมวนาราม
ไม่ว่าความรับรู้อันผ่าน # ตามหาความจริง ไม่ว่าสภาพภาย หลังวิวาทะในรายการหนึ่งของโทรทัศน์ช่องดิจิทัลที่ได้กลายเป็นไวรัลจำนวนมากกว่าล้านอย่างรวดเร็วเหมือนไฟลามทุ่ง
กระบวนการปักธงในทาง “ความคิด”ครั้งนี้ได้มีบทบาทในการ สถาปนา “ความจริง”ให้เป็นที่ปรากฏอย่างน้อยก็ในโลกแห่งสื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสื่อใหม่ขึ้นมา
ความจริงในทางความคิดนี้รออุณหภูมิอันเหมาะสมที่จะแปรเป็นปฏิบัติการทางการเมืองต่อไปในอนาคต
ถามว่า “ความจริง” อย่างที่ #ตามหาความจริง นำเสนอออกสู่สาธารณะไม่เคยดำรงอยู่ในความรับรู้ของสังคมมาก่อนหน้านี้เลยหรือ
ก็ต้องยอมรับว่า “ความจริง”อันจริงแท้นั้นเกิดขึ้น ดำรงอยู่อย่างเด่นชัดตั้งแต่เมื่อเดือนเมษายน พฤษภาคม 2553 มาแล้ว
ก็ต้องยอมรับว่า ด้วยบทบาทของกรมสอบสวนคดีพิเศษหรือ DSI “ความจริง”ส่วนหนึ่งได้ผ่านการรองรับจากคำวินิจฉัยของศาลสถิตยุติธรรมมาแล้ว แต่ก็ยุติลงทันทีที่เกิดรัฐประหาร
แทนที่จะมีการสอบสวนเพื่อค้นหาสาเหตุแห่งการตายกลับมีแต่การเล่นงานบรรดาคนเสื้อแดงอย่างต่อเนื่องและด้านเดียว
การรื้อฟื้นด้วยกระบวนการ #ตามหาความจริง เพื่อสร้างพื้นที่และสถาปนา “ความจริง”จึงสำคัญและทรงความหมาย
คำถามในทางสังคมจึงมิได้อยู่ที่ว่าจะมีการไล่ล่าหรือเล่นงานอย่างไรต่อปฏิบัติการ #ตามหาความจริง หากอยู่ที่ว่าจะมีการเดินหน้าอย่างไรในการบริหารจัดการกับ “ความจริง”
ทำอย่างไรจึงจะมีการขุดคุ้ย “ความจริง”ของเหตุการณ์เดือนเมษายน พฤษภาคม 2553 ออกมาอย่างเป็นระบบ ต่อเนื่อง
กระทั่ง “ความจริง”ได้ปรากฏและมี “พื้นที่”ของตนเอง
ขบวนการ “คนผิดลอยนวล”จึงอาจเกิดขึ้น ไม่ว่าในกรณีเมื่อเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าในกรณีเมื่อเดือนตุลาคม 2519 ไม่ว่าในกรณีเมื่อเดือนพฤษภาคม 2535
ภารธุระนี้จึงมิได้เป็นภารธุระในท่วงทำนองแบบวูบมาแล้วก็วาบหายไป ไม่มีความต่อเนื่อง
หากแต่สมควรดำรงอยู่อย่างเป็นกระบวนการ ขบวนการ
