คอลัมน์ บทบรรณาธิการ : ระเบิดเวลา
ระเบิดเวลา – ตัวเลขผู้ติดเชื้อโควิด-19 ในประเทศไทยเมื่อปลายสัปดาห์เหมือนจะพุ่งสูงขึ้นจากหลักหน่วยต้นๆ หรือไม่พบผู้ป่วยใหม่เลย ขึ้นมาเป็นตัวเลขสองหลักหรือใกล้เคียงอีกครั้ง
แต่ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นกรณีคนไทยที่เดินทางกลับจากต่างประเทศ และถูกตรวจพบในพื้นที่ดูแลของรัฐทั้งสิ้น
ในด้านหนึ่ง จึงสามารถถือได้ว่า ความสามารถในการควบคุมการระบาดของโรคโดยระบบสาธารณสุขของไทยยังอยู่ในระดับที่ไว้ใจได้ โดยเฉพาะการควบคุมการระบาดภายในประเทศ
อันมีสถิติไร้ผู้ป่วยใหม่ใน 65 จังหวัดในรอบเดือนที่ผ่านมาเป็นเครื่องยืนยัน
ในอีกด้านหนึ่ง ขณะที่ความสามารถในการควบคุมการระบาดของโรคโดยระบบสาธารณสุขไทยมีประสิทธิภาพเป็นอันดับต้นๆ ของโลก
แต่มาตรการควบคุมกิจกรรมในชีวิตประจำวันของประชาชนโดยรัฐบาล กลับมีความเข้มงวดเกินระดับที่ควรจะเป็น
อันส่งผลให้กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ซบเซาอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนโรคระบาด ยิ่งตกอยู่ในภาวะเสียหายหรือล้มละลายมากขึ้น
ซ้ำอำนาจในการตัดสินใจว่าควรจะเปิดพื้นที่ให้กิจกรรมเศรษฐกิจหรือไม่ กลับตกอยู่กับผู้ดูแลงานด้านความมั่นคง
ซึ่งไม่เคยปรากฏว่ามีความสามารถในการบริหารเศรษฐกิจมาก่อน
นักเศรษฐศาสตร์หลายท่านออกมาเตือนและให้สติว่า สิ่งที่รัฐบาลกำลังดำเนินการอยู่ในปัจจุบันนี้ เหมือนการกวาดขยะเอาไว้ใต้พรม ที่จะซ้ำเติมให้ปัญหาหนักหนาสาหัสยิ่งขึ้นเมื่อเงื่อนไขปัจจัยต่างๆ สุกงอม
หรืออาจจะเรียกได้ว่าเป็นการวาง “ระเบิดเวลา” เอาไว้
โดยหากไม่มีมาตรการผ่อนคลายที่ “สมดุล” กับการลดลงของโรคระบาดแล้ว โอกาสที่สังคมไทยจะเผชิญหน้ากับปัญหาวิกฤตทางเศรษฐกิจที่รุนแรงที่สุดในประวัติ ศาสตร์ในระยะเวลาอันไม่ช้า
ยังมีความเป็นไปได้สูงยิ่ง