บทบรรณาธิการ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงเป็นที่เคารพรักของพสกนิกร เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2559 ท่ามกลางความโศกาลัยของปวงชนชาวไทยทั้งประเทศ
ถึงจะเสด็จสู่สวรรคาลัยแล้ว แต่พระมหากรุณาธิคุณ พระราชปณิธาน และพระราชจริยวัตรที่ทรงปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอตลอดพระชนมายุ ยังคงติดตรึงอยู่ในใจชนทั้งไทยและเทศ
ดังที่ปรากฎให้เห็นจากภาพของการแสดงออกถึงความรักและเป็นห่วงทั้งในยามที่ทรงพระประชวร และปฏิกิริยาเมื่อได้รับทราบข่าวอันนำมาซึ่งความเศร้าสลด
เป็นความรักอาลัยที่กลั่นออกมาจากน้ำใสใจจริงภายในอันไม่สามารถเก็บงำไว้เพียงลำพังได้
โดยความรู้สึกผูกพันในฐานะมนุษย์ และโดยการให้เกียรติและแสดงความรักอาลัยแก่ผู้จากไป
ผู้ที่อยู่เบื้องหลังซึ่งยังดำรงชีวิตอยู่ ด้านหนึ่งนอกจากจะปฏิบัติตามประเพณีพิธีกรรมที่เป็นการไว้ทุกข์แล้ว อีกด้านหนึ่งก็คือการเร่งประกอบความดีเพื่ออุทิศกรรมอันเป็นกุศลนั้นให้กับท่านผู้ล่วงไปแล้ว
ยิ่งท่านผู้ที่จากไปเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ทรงคุณธรรมอันประเสริฐ เป็นที่เคารพรักอย่างยิ่งด้วยพระเมตตาและพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่เปรียบมิได้
การแสดงออกถึงความไว้อาลัยจึงแผ่กระจายกว้างขวางไปทั่วทุกตารางนิ้วในราชอาณาจักร
ทั้งในส่วนที่เป็นพิธีของรัฐ ของภาคเอกชน และโดยความสมัครใจของประชาชน
ด้านหนึ่ง นอกจากการแสดงออกจากประเพณีพิธีกรรม และด้วยความรู้สึกอันไม่สามารถเก็บงำไว้ได้แล้ว
อีกด้านหนึ่ง การแสดงออกถึงความรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณก็คือการสืบสานพระราชปณิธานและพระราชกรณียกิจ ที่ทรงประพฤติปฏิบัติเป็นตัวอย่างมาตลอดพระชนมชีพ
ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมให้ประชาชนชาวไทยมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ให้มีความรักสามัคคีปรองดอง ให้มีความมุ่งดีรักดีต่อกัน
ความประพฤติเช่นนี้เป็นปฏิบัติบูชา ที่จะส่งผลให้พระราชปณิธานเป็นจริงเป็นประโยชน์แก่ตนเองและหมู่คณะทั่วไป
เป็นการแสดงออกถึงความรักอาลัยที่เป็นการเสริมพระเกียรติให้ยั่งยืนนาน