ประหนึ่งว่า เมื่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ทำหนังสือชี้แจงไปยังคณะกรรมการป.ป.ช.แล้ว

กรณี Richard Mille ก็ “อวสาน”

เป็นการอวสานในกระสวนเดียวกันกับกรณี GT 200 เป็น

การอวสานในกระสวนเดียวกันกับกรณี “เรือเหาะ” เป็นการอวสานในกระสวนเดียวกันกับกรณีรถถัง “ยูเครน”

แต่หากสัมผัสกับการเคลื่อนไหวในโลกแห่ง “โซเชียล มีเดีย”ก็ยากเป็นอย่างยิ่งที่จะอวสาน

เพราะ TalK กันยิ่งกว่า “นาครสนทนา”

พลันที่มีการขุดภาพ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ พร้อมกับเน้นไปยัง Richard Mille

ก็ต้องร้อง โอ้โฮ อื้อฮือ กันถ้วนหน้า

 

ต้องยอมรับว่าบรรดาภาพของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ที่เน้นไปยังนาฬิกานั้นดำเนินไปในลักษณะ “ภาพข่าว”

ทั้งมิได้เป็นภาพข่าวของสื่อ “ในประเทศ”

ตรงกันข้าม เป็นสื่อระหว่างประเทศ จับที่การออกงานทั้งงานหลวง งานราษฎร์ ครบถ้วน

เป็นภาพใน “อดีต”จึงต้องเรียกว่า “ขุด”

จึงสะท้อนให้เห็นว่า การปรากฏขึ้นของ Richard Mille

มิได้เป็นเรื่องใหม่อย่างชนิดถอดถ้าม

ตรงกันข้าม เก่าเก็บ

ยิ่งมีเสียงร่ำลือว่า เป็นนาฬิกาที่ “ยืม”เพื่อนมา ยิ่งทำให้เกิดน้ำเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตามมาคึกคัก

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของ “โซเชียล มีเดีย”

 

การสงบนิ่งของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงสามารถเข้าใจได้ว่ามีความจำเป็น

เรื่องแบบนี้จะพูดมากก็ไม่ได้

ขณะเดียวกัน จะไม่พูด ไม่อธิบายเลย ก็จะกลายเป็นปัญหา

เพราะบรรดาแมงเม้าท์ แมงลือ ก็รออยู่แล้ว

ที่ลือไปไกลระดับ 10 ล้าน 20 ล้าน

ไม่ว่า ป.ป.ช.จะเล่นบทแบบเดียวกับที่ สตง.เคยแสดงมาแล้วในกรณี “อุทยานราชภักดิ์” แต่เมื่อปะเข้ากับ Richard Mille ก็เหน็ดเหนื่อยไปตามกัน

โดยเฉพาะเมื่อมิอาจห้ามการแพร่ของโซเชียล มีเดีย

 

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน