คล้ายกับความเชื่อที่ว่า พรรคเพื่อไทยจะกุม”ชัยชนะ”ในการเลือก ตั้งหากจะมีขึ้นตาม”โรดแมป”ไม่เกินปลายปี 2560
เป็นความเชื่อในทาง”คุยโว”
นั่นก็คือ เป็นการคุยโว โอ้อวด อันดังออกมาจาก”บางคน”ของพรรคเพื่อไทย
ไม่ว่าจะโวมาจาก”สหรัฐ”
ไม่ว่าจะโวมาจากดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
เป็นการประเมินการเมืองในเชิง”ยุทธศาสตร์”เพื่อเสริมความมั่นใจให้กับคนของพรรคเพื่อไทย
ให้มีความเชื่อมั่น และไม่หนีห่างไปไหน
กระนั้น หากสำรวจ”ข้อมูล”นี้กลับปรากฏว่า เป็นความเชื่อที่มิได้จำกัดอยู่แต่เพียงพรรคเพื่อไทยเท่านั้น
หากพรรคการเมืองอื่นก็ “เชื่อ”
ยิ่งหากเจาะลึกถึงแรงผลักดันอันนำไปสู่การเกิดรัฐธรรมนูญหลังรัฐประหารก็ยิ่งยืนยันความเชื่อนี้
ไม่ว่าเมื่อปี 2550 หรือแม้กระทั่งปี 2559
ต้องยอมรับว่าการดำรงอยู่ในสถานะที่จะ”กำชัย”ในสนามเลือกตั้งของพรรคเพื่อไทย
คือ “ฝันร้าย” 1 ในทาง”การเมือง”
รูปธรรมก็คือ การเลือกตั้งเมื่อเดือนมกราคม 2544 การเลือกตั้งเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2548
สร้างความผวาให้กับพรรคการเมืองอื่นอย่างต่อเนื่อง
รัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 ก็เนื่องแต่ความเป็นจริงนี้เช่นเดียวกับรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
ทั้งๆที่มีรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550
พรรคพลังประชาชนก็กำชัยชนะ พรรคเพื่อไทยก็กำชัยชนะเหมือนกับพรรคไทยรักไทย
“ฝันร้าย” นี้ยังดำรงคงอยู่แม้ในปี 2560
หากการเลือกตั้งตาม”โรดแมป”ประมาณปลายปี 2560 เป็นไปเช่น เดียวกับที่เคยเกิดขึ้นในอดีต
เท่ากับรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2559 ต้อง”เป็นหมัน”
เป็นหมันเหมือนกับรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550 อันนำไปสู่บทสรุปที่ว่า
รัฐประหารเดือนกันยายน 2549 “เสียของ”
ท่าทีอันปรากฏขึ้นภายหลังจาก นางเยาวภา วงศ์สวัสดิ์ และ คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ เดินทางไปนครดูไบ จึงมากด้วยความแหลมคม
เท่ากับชะตากรรม รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2559 ก็เหมือนกับชะตา กรรม รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550
และเหมือนกับชะตากรรม รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540
แม้พรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทย มิได้เป็นคน”ร่าง” มิได้มีบทบาทร่วมด้วยเลยแม้แต่น้อย แต่ก็กำชัยชนะจากการเลือกตั้ง
ประวัติศาสตร์ทำท่าว่าอาจจะ”ซ้ำรอย”
