ท่าทีอันดุเดือด เลือดพล่าน จาก”คนชั้นสูง”ในเมืองไทยต่อผลการ เลือกตั้ง”ประธานาธิบดี”สหรัฐ
ทำให้คิดถึงกรณี”ปฎิวัติร่ม” ที่”ฮ่องกง”
คงจำกันได้ว่า การชุมนุมของชาวฮ่องกงสร้างความประทับ
ใจให้กับมวลชน”กปปส.”เป็นอย่างสูง
พวกเขาต่างออกมาชื่นชม โจชัว หว่อง
เช่นเดียวกับ น้ำเสียงแสดงความชื่นชมต่อมวลชนชาวอเมริกันที่ออกมาประท้วงและไม่พอใจต่อชัยชนะของ โดนัลด์ ทรัมพ์ ขณะนี้
และรู้สึกว่าเท่ากับ “ประจาน” ประชาธิปไตยและ”การเลือกตั้ง”ของสหรัฐ
โดยมิได้”สนใจ”ต่อ”เนื้อหา”และ”ความคิด”
ในที่สุด เมื่อ โจชัว หว่อง เดินทางมาเป็น”องค์ปาฐก”ในงานรำลึก 40 ปี 6 ตุลาคม
พวกเขาก็ตกอยู่ในอาการ”เงิบ”อย่างรุนแรง
ในที่สุดแล้วก็คือ พวกเขาสนใจแต่”ภาพ” แต่มิได้สนใจ”ความคิด”อันอยู่ “ข้างหลังภาพ”
สนใจแต่”รูปแบบ” มิได้สนใจ”เนื้อหา”
ในความเป็นจริง ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวที่ฮ่องกง ไม่ว่าจะเป็น การเคลื่อนไหวที่สหรัฐ
เนื้อหาใจกลาง คือ “ประชาธิปไตย”
การเป็นตัวแทนของ โจชัว หว่อง คือ การเป็นตัวแทนที่ต้องการให้ฮ่องกงเป็นประชาธิปไตยในแบบ”สากล” มิใช่ประชาธิปไตยในอุ้งมือ”จีน”
เช่นเดียวกับ ความหงุดหงิดของชาวอเมริกันจำนวนหนึ่งเป็นความหงุดหงิดต่อชัยชนะของ โดนัลด์ ทรัมพ์
คิดว่า โดนัลด์ ทรัมพ์ จะเป็น”อันตราย”
เมื่อคิดเช่นนี้ก็แสดงออกและเรียกร้อง เป้าหมายก็เพื่อให้ โด นัลด์ ทรัมพ์ ได้ตระหนักในความเห็น”ต่าง”
แต่ก็ยังรักษา”ระบอบ”อันเป็น”ระบบ”ประชาธิปไตย
นี่ย่อมแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากความคิดและความต้องการของ”คนชั้นสูง” ในสังคมไทย
ไม่ว่าจะเรียกว่า”พันธมิตร” ไม่ว่าจะเรียกว่า”กปปส.”
การชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย การชุมนุมของกปปส.ลงเอยที่ไหน
1 คือ รัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549
1 คือ รัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
เป็นการชุมนุมในนามของ “คนดี” ต้องการโค่นล้ม ทำลายและบดขยี้ “คนชั่ว” พวกทุนสามานย์
“ชุมนุม” พลาง “กวักมือ” เรียก”ทหาร”
ปูทางและสร้างเงื่อนไขอันนำไปสู่การโค่นล้มรัฐบาลที่มาจาก “การเลือกตั้ง”โดย”ประชาชน”
รัฐประหาร 2549 แล้วยังไม่สะใจ
รัฐประหาร 2557 จึงได้เกิดขึ้นอีกเพื่อความสะใจ
