“ชีนดวีนตอนล่าง” คือบริเวณพื้นที่รอบปากปล่องภูเขาไฟประมาณ 7-8 หลุม สูงสุดที่ 385 เมตร ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ห่างจากเมืองโมนยวา เขตซะไกง์ ราว 30 กิโลเมตร เกิดขึ้นในช่วงปลายสมัยไพลโอซีนและสมัยไพลสโตซีน จากข้อมูลภูเขาไฟทั่วโลกของสถาบันสมิธ โซเนียนในสหรัฐอเมริการะบุว่าไม่มีการปะทุของภูเขาไฟในพื้นที่ชีนดวีนตอนล่างในช่วงสมัยโฮโลซีนหรือเมื่อ 10,000 ปีก่อน

ปล่องภูเขาไฟ 3-4 หลุมของชีนดวีนตอนล่างเป็นทะเลสาบ หลุมหนึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำชีนดวีน ส่วนหลุมที่เหลืออยู่ทางตะวันตก ในทะเลสาบมีความอุดมสมบูรณ์ทางชีวภาพ มีสาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงินเจริญเติบโตจำนวนมาก ช่วยสร้างรายได้ให้ชาวบ้านในพื้นที่ซึ่งเก็บเกี่ยวนำไปตากแห้งและขายเป็นยา นอกจากนี้เมื่อปลายปี 2557 รัฐบาลพม่ามีแผนเสนอชื่อทะเลสาบ ตวีนตองในชีนดวีนตอนล่าง เพื่อขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกด้วย

ภูเขาไฟอีกลูกของพม่า คือ “สิ่นกู่” สูง 507 เมตร ตั้งอยู่ในเมืองปยินอูลวิน เขตมัณฑะเลย์ ทางตอนกลาง ห่างจากถนนหลวงหมายเลข 37 เพียง 3 กิโลเมตรเท่านั้น ภูเขาไฟสิ่นกู่เป็นภูเขาไฟที่เกิดจากแมกมาบะซอลต์แทรกตัวขึ้นมาบริเวณรอยแยกของแผ่นเปลือกโลกในสมัยโฮโลซีนและปะทุครั้งสุดท้ายในช่วงนั้น แต่ไม่ระบุเวลาแน่ชัดว่าเกิดขึ้นในปีไหน

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน