เป็นแม่ไม่ง่าย โดย...ขึ้นหนึ่งค่ำ ตอน ปัญหาการไปเยี่ยมแม่หลังคลอด

เป็นแม่ไม่ง่าย – “พอเราขอร้องเขาก็หาว่าเราหวงลูกแตะต้องไม่ได้ มันไม่ใช่ไง”

เด็กทารกเกิดใหม่เป็นเรื่องที่น่ายินดี ใครๆก็ชื่นชมเอ็นดู อยากมาเยี่ยม มาชื่นชม อยากมาให้กำลังใจคุณแม่คนใหม่ อยากเห็นหน้าสมาชิกคนใหม่ของครอบครัว อยากมาอุ้ม มากอด มาหอม ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่จริงๆแล้ว หลายคน(โดยเฉพาะคนที่ยังไม่เคยดูแลเด็กเล็กๆแรกคลอด)อาจยังไม่ทราบว่า คุณแม่หลังคลอดส่วนใหญ่ ต้องประสบปัญหาภาวะหลังคลอดหลายอย่างและลำบากใจกับเรื่องนี้ เราลองมาฟังคุณแม่ท่านหนึ่งเล่าประสบการณ์ให้ฟังกันนะคะ

ทีแรกเราตั้งใจว่าจะคลอดเอง แต่ทีนี้ตอนเจ็บท้องคลอด น้องไม่ยอมกลับหัว และตัวใหญ่มาก รออยู่นานจนดูท่าไม่ค่อยดี เพราะน้ำคร่ำน้อย น้องเริ่มไม่ค่อยดิ้นคุณหมอตัดสินใจรีบให้ผ่าคลอด ก็คลอดออกมาที่ น้ำหนักตัว 3850 กรัม อ้วนจ้ำม่ำมาก หมอให้นอนปรับตัวในตู้อบก่อนเพราะเหมือนลูกหายใจไม่ค่อยดี ลูกซึมนอนตลอดอาจจะเพราะผลจากยาสลบ และพอฟื้นมาก็ไม่ค่อยร้อง ไม่ค่อยกินนม

ส่วนตัวเราเองหลังผ่าตัดคือเจ็บแผลมาก เจ็บทั้งแผลที่หน้าท้อง เจ็บคอ คอบวมหลังถอดเครื่องช่วยหายใจ วันแรกนี่ยังไม่ได้เจอลูกเลย เพราะพยาบาลเห็นว่าเราอาการยังไม่ค่อยดี ลุกนั่งไม่ได้ด้วยเพราะผ่าเป็นแนวตั้งแผลยาว วันแรกเลยห้ามลุกและยังมีสายสวนปัสสาวะคาอยู่ เช้าสามีเข้ามาเยี่ยมก็เป็นคนเข้าไปดูลูกให้ที่ห้องเด็กอ่อนแทน เขาบอกว่าลูกสมบูรณ์ ครบ 32 ไม่มีอะไรขาดหาย ถ่ายรูปลูกมาให้ดูเราก็ค่อยสบายใจขึ้นบ้าง

ตอนนั้นเพื่อนๆ กับทางญาติก็เริ่มโทรมากันแล้ว ถามเรื่องคลอด เรื่องลูก ว่าเป็นไงบ้าง อยากมาเยี่ยมกัน อยากเห็นหน้าหลาน เรารับสายเกือบตลอดเวลาทั้งที่ยังมึนยาและเจ็บแผล บางคนคุยยาวมาก เราก็ไม่กล้าวางเห็นว่าเขาแสดงความยินดี จนพยาบาลเดินมาเตือนหลายรอบว่า ให้วางโทรศัพท์บ้าง ความดันขึ้นแล้ว คุณแม่ควรนอนพัก

ตอนบ่ายๆ แม่เราและแม่สามีก็พากันมาเยี่ยมที่เตียง เขาได้เห็นหน้าหลานกันหมด เพราะไปดูที่ห้องเด็กอ่อนได้ แต่หมอยังไม่ให้เราลุกจากเตียง ทุกคนบอกว่า ไปทีไรลูกก็หลับ เราก็เป็นห่วง ใจไม่ดี พยายามถามพยาบาลอยู่เรื่อย จนในที่สุดตอนบ่ายๆ เขาก็เข็นเตียงลูกมาให้ที่เตียงเรา เอาหมอนหนุนหลังให้กึ่งนั่งกึ่งนอนอุ้มลูก เราดีใจมากได้เห็นลูกสักที ลูกยังหลับ แต่บิดขี้เกียจอ้าปากหาว พอลืมตาเราก็คุยกับลูก เรียกให้ตื่นมากินนมแม่ แต่เขาก็ไม่ค่อยตื่น ไม่ค่อยกิน

ตอนนั้นทั้งสามี แม่เรา แม่สามี พากันตื่นเต้น ขออุ้ม ขอกอดน้อง เราก็ดีใจไปด้วย ญาติสนิทขนาดนี้ต่อไปเขาก็ต้องช่วยเราดูแลลูก พยาบาลก็พยายามมาเน้นว่า ทำความสะอาดมือล้างมือก่อนอุ้มทุกครั้งนะคะ พ่อ ย่า ยายก็เข้าใจ ก็จัดการตัวเองเรียบร้อย

ลูกมาได้ไม่นานก็ต้องกลับไปห้องเด็กอ่อน ช่วงบ่ายนั้น เอาสายสวนปัสสาวะออกหมอให้ลองลุกนั่ง และลองเดินช้าๆถ้าจะไปเข้าห้องน้ำ สามีประคองไป แต่ละก้าวคือเจ็บมาก เหมือนมีดแทงท้องทุกการขยับ เราก็พยายามยืดตัว ปรากฏหน้ามืด เป็นลม เลยต้องกลับไปนอนเตียง ใช้กระโถนรองก้นเอา

เช้าวันต่อมา เขาเข็นลูกมาให้เราลองเลี้ยง ลูกเริ่มดูดนม เราดีใจมาก พอเปิดเยี่ยม ปรากฏว่าเพื่อนที่ทำงานพากันมาเยี่ยมมาเซอร์ไพรส์เพียบ แต่ตอนนั้นเราไม่ดีใจเลย เพราะสภาพเราแย่มาก เหนื่อย แล้วเป็นช่วงที่สามีออกไปธุระ เราจะเข้าห้องน้ำ เพื่อนที่ทำงานเลยต้องมาช่วยประคองไปห้องน้ำ ทุลักทุเล ผ้านุ่งก็เปื้อนน้ำคาวปลา เปื้อนเลือด เราอายมาก

ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพี่คนนึงอุ้มลูกเราอยู่ แล้วเปิดผ้าออก ชี้ชวนกันดูไข่ลูก เอากล้องมาถ่าย คุยกันเรื่องไข่ดำหรือไข่แดงจะเป็นตัวบอกว่าโตมาจะขาวไหม เอามือจับเขี่ยเล่น บางคนก็ก้มหอมแก้มทั้งที่แต่งหน้ามาจัดเต็ม เราก็ตกใจ กลัวลูกแพ้สารเคมีเครื่องสำอาง เราก็บอกว่าอย่าเพิ่งหอมนะคะ น้องยังอ่อนแอมาก

อยากบอกให้ไปล้างมือก่อนก็ไม่ทันเพราะจับกันไปแล้ว เรานี่อยากจะร้องไห้เลย พอดีถึงเวลาเจ้าหน้าที่เข้ามาวัดความดัน เราเลยกระซิบบอกเขาให้ช่วยพาลูกไปห้องเด็กให้หน่อย เขาก็เข้าใจ ก็พาไปให้ สักพักหมอมา เปิดดูแผลผ่าตัด พยาบาลมาทำความสะอาดแผล ก็ดึงม่านกั้น แต่พวกเพื่อนที่ทำงานที่ยังไม่กลับก็มาเล่นกันมาทำท่าเปิดม่านแอบดู เราโกรธจนไม่พูดอะไรแล้ว ก็เลยแกล้งหลับ แล้วเขาก็พากันกลับ

ตอนบ่ายพยาบาลบอกว่า น้องมีผื่นแพ้ขึ้นที่แก้มสองข้าง และขาอ่อน น่าจะแพ้พวกน้ำหอมหรือสารเคมีจากคนเยี่ยม เราน้ำตาซึมเลย ลูกเลยโดนฉีดยาแก้แพ้ อาบน้ำใหม่ ทีนี้พอเอามาให้เราอุ้มเราก็ตั้งใจว่าจะไม่ให้ใครยุ่งกับลูกอีกแล้ว เว้นคนในครอบครัวจริงๆ เด็กอ่อนติดเชื้อง่ายมาก เขามากอดมาหอมเขาก็ไป แต่เวลาลูกป่วยเขาไม่ได้มาคอยเฝ้าดูแลให้ ไม่ได้จ่ายค่าหมอ จนมีแต่คนบอกว่าเราหวงลูก แตะต้องไม่ได้ ไข่ในหิน มันไม่ใช่ไง เพราะเราต้องการปกป้องลูกให้ปลอดภัยต่างหาก

คุณแม่ท่านหนึ่ง จ.นนทบุรี
ภาพ : pixabay