เป็นแม่ไม่ง่าย – “เราโชคดีมากที่ลูกเป็นเด็กอ่อนโยน และเขาไม่รู้สึกว่าการดูแลยายเป็นภาระของเขาเลย”

เราเป็นลูกคนสุดท้อง เรียกว่าเป็นลูกหลงของแม่เลย เพราะแม่มีเราตอนอายุ 45 แล้ว ตอนนั้นพี่ๆ เราสองคนโตเป็นผู้ใหญ่ทำงานกันหมดแล้ว แยกบ้านออกไปแล้ว ก็เหลือเราอยู่กับพ่อแม่ เลี้ยงลูกเล็กมาเรื่อยๆ ค่อยๆโตมา เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเขาก็จะชอบคิดว่าตา ยายพาหลานไปเที่ยว (หัวเราะ)

เติบโตมาในบ้านที่พ่อกับแม่อายุมาก ก็เป็นธรรมดาที่มีเรื่องช่องว่างระหว่างวัย เขาก็จะไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่คนในรุ่นของเราคิดและทำเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ใช่คนเจ้าระเบียบ เรามีเพื่อนเยอะ ก็มาเที่ยวบ้านนอนบ้านบ่อยๆครึกครื้นไม่เหงา รักพ่อกับแม่มาก


เราโตมาตอนเรียนมหาวิทยาลัย อายุ 20 พ่อเราก็เสีย ด้วยโรคหัวใจ ตอนนั้นพ่อเราอายุ 75 ปี แล้ว ใครๆก็บอกว่า อายุมากแล้ว 75 นี่ไม่ได้ถือว่าเสียแบบปุบปับ เพราะพ่อเองก็มีอาการของโรคมานาน รักษาตัว กินยาอยู่เรื่อยๆ แต่แม่เราเขาก็รักก็ผูกพันของเขา เขาเสียใจมาก ตั้งแต่พ่อเราเสียไป แม่ก็สุขภาพแย่ลง ทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด จากที่เป็นคนคุยเก่ง เป็นผู้หญิงอายุ 65 ที่ยังแข็งแรงกระฉับกระเฉง ก็กลายเป็นเหม่อ ซึม ทำอะไรช้า ขี้ลืม บางทีลืมเรื่องง่ายๆ เรื่องกินข้าว กินยา อาบน้ำ เรายังรู้สึกว่าตัวเองเป็นวัยรุ่นมากบางทีเรียนกลับมาบ้านก็รู้สึกเหนื่อย รู้สึกไม่แฟร์ที่ต้องมาใช้เวลาส่วนตัวไปกับการดูแลแม่ ที่ทรุดลงเรื่อยๆ พี่ๆก็ส่งมาแต่เงินแต่ไม่เคยกลับมาช่วยดูแลแม่เลย แวะมาเยี่ยมแป๊บๆก็ไป

เราเรียนจบและทำงาน มีแฟน ทางแฟนเราพ่อแม่เขาก็เสียไปแล้วด้วยอุบัติเหตุ มาปรึกษาแม่เรา ตอนเราอายุ 27 ว่าอยากจะแต่งงาน มาอยู่ด้วยกัน แม่เราตอนนั้นก็ซึมมากแล้ว พอรู้ว่าแฟนเราก็กำพร้าพ่อแม่ ไม่มีญาติที่ไหน แม่ก็สงสาร ร้องไห้ ยังบอกว่า ไม่ต้องจัดงานอะไรหรอก มาอยู่ด้วยกัน ช่วยแม่ดูแลลูกสาวแม่ก็ขอบคุณแล้ว เรากับแฟนก็ก้มกราบเท้าแม่ เราร้องไห้กอดแม่นานมาก สารภาพว่ารู้สึกผิด ที่ช่วงที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าแม่เป็นภาระ ทั้งๆที่แม่เองก็ดูแลเรามาตลอดตั้งแต่เกิดจนโต

เราอยู่กับแฟนมาได้ปีนึงก็เริ่มท้อง พอแม่รู้ว่าเราท้อง แม่ก็ดีใจ เหมือนอาการเขาจะดีขึ้นเยอะ กลับมาทำอะไรที่เคยทำหลายอย่าง ดูแลตัวเอง ดูแลบ้าน บางวันเดินออกไปซื้อผัก เนื้อ มาทำกับข้าวไว้ให้เรากับแฟนกินด้วย หาน้ำมะพร้าวมาให้กิน หาผลไม้ คอยต้มน้ำขิงเอาไว้ให้เพราะรู้ว่าเราท้องอืดบ่อย เราดีใจที่แม่กลับมาสดชื่นขึ้น แฟนเราก็เห่อลูกซื้ออะไรมาให้กินบำรุงจนน้ำหนักเราขึ้นเกือบ 20 กิโล

พอเราคลอด ลูกเป็นลูกสาว ร่างกายแข็งแรงดีทุกอย่าง แฟนเราก็ให้เราออกมาเลี้ยงลูกเลย เดี๋ยวเขาจะทำงานหาเงินดูแลครอบครัวเอง เขาบอกว่า อยากให้เราได้ดูแลแม่ด้วย แม่ก็อายุเยอะแล้ว

เรามาเลี้ยงลูกเองทุกขั้นตอน ตอนมีแม่คอยเป็นที่ปรึกษาช่วยแนะนำ ว่าต้องทำอะไรยังไง ซึ่งน่ามหัศจรรย์มาก เพราะตอนนี้แม่เรากลับจำได้ทุกอย่างว่าเคยเลี้ยงลูกแต่ละคนมายังไงบ้าง ยิ่งทำให้เรารักแม่มากขึ้นอีก เพราะเลี้ยงลูกเล็ก ยากและเหนื่อยมากจริงๆ


พอลูกได้สี่ขวบ เข้าอนุบาล เรารู้สึกว่าอยากช่วยสามีแบ่งเบาภาระที่บ้าน เลยกลับไปทำงานประจำ เพราะ ส่วนลูกก็ให้รถโรงเรียนส่งไปกลับ ลูกอยู่กับยายหลังเลิกเรียน ยายคุยเก่ง เล่าเรื่องสนุกๆ อ่านนิทานให้ฟัง ติดยายมากกว่าติดแม่เสียอีก เพราะยายพาเดินเล่น ซื้อขนม ทุกวัน ลูกรักยายมาก เรียกยายจ๋าทุกคำ


จนมาลูกขึ้น ป.4 แม่เราก็เกิดอุบัติเหตุ ล้มหน้าบ้านหมดสติ เรากับแฟนรีบพาไปโรงพยาบาล หมอบอกเส้นเลือดในสมองตีบ ทำให้เป็นอัมพาตครึ่งซีก ขยับตัวไม่ได้ พวกเราเสียใจมาก แต่ก็รวบรวมกำลังใจให้เข้มแข็ง ช่วยกันเรียนรู้วิธีการดูแลแม่ ที่หลังจากออกรพ.แล้วก็นอนติดเตียง ต้องคอยดูแล พลิกตัว ป้อนอาหารทางสายยาง เช็ดตัวทำความสะอาด ดูแลเรื่องการขับถ่าย

เราออกจากงานมาอีกรอบ เพื่อดูแลแม่ ส่วนลูกสาว หลังเลิกเรียนกับวันหยุด ทำการบ้านเสร็จก็จะไม่ไปไหน อยู่บ้านช่วยแม่ดูแลยาย ลูกบอกว่าแม่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว อยากให้แม่พักบ้าง แฟนเราก็สลับช่วยกันดูแลแม่ด้วยเหมือนกัน

เสาร์ อาทิตย์ ลูกสาวเราจะเข็นรถพายายออกไปเดินเล่น และชวนคุยเรื่องต่างๆ แม้ยายจะพูดไม่ค่อยได้ ทำให้เรานึกภาพตอนที่ยายหลานอยู่ด้วยกันตอนลูกเด็กๆ ลูกดูมีความสุขที่ได้ดูแลยาย เขาเรียนเก่งมาก ได้เกรดสี่หมด เขาบอกว่าโตขึ้นอยากทำงานดูแลคนแก่ หรือเป็นหมอเป็นพยาบาลที่จะช่วยดูแลคนป่วยได้ เรารู้สึกว่าเราโชคดีที่ลูกเป็นคนมีจิตใจดี อ่อนโยน รักแม่ รักยาย และไม่เคยรู้สึกเลยว่าการต้องดูแลยายเป็นภาระของเขา

ส่วนเราก็จะพยายามทำช่วงเวลาที่ยังมีโอกาสได้ดูแลแม่ ดูแลแม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อตอบแทนพระคุณที่แม่ได้ดูแลเรามาทั้งชีวิต และจะได้เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกได้ด้วยค่ะ#

โดย…ขึ้นหนึ่งค่ำ

ที่มาเรื่อง : คุณแม่ท่านหนึ่ง
ภาพ : Pixabay

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน