“เขียง มะขาม”
ในจำนวนขุนสรรฯ-ขุนแสกฯ ที่ไม่ใช่วีรบุรุษบางระจัน
แต่มาจากชื่อเต็มว่า “ขุนแสก แสวงดั๋น-ขุนสรรแสวงแดก” ด้วยกันนั้น
ขออนุญาตนับรวมท่านบรรณาธิการนิตยสารศิลปวัฒนธรรมคนปัจจุบันเข้าไปด้วย
ตามจรรยาบรรณของการทำหนังสือ จึงขอสงวนชื่อท่านเอาไว้(แต่หาได้ไม่ยากหรอกครับ ถ้าอยากรู้จริงๆ-ฮา)
นอกจากท่านจะเป็นผู้มีรสนิยมละเมียดละไมในการใช้ชีวิตและการรับประทานอาหารแล้ว
ยังเป็นนักศึกษา-นักทดลองเรื่องอาหารตัวกลั่น
ชอบอ่านตำรับตำราโบราณ รวมทั้งตำรากับข้าวทั้งของผู้หลักผู้ใหญ่สมัยก่อนและของท่านๆ ร่วมสมัยมานับไม่ถ้วน
อ่านแล้วก็แจกจ่ายเอื้อเฟื้อให้คนรสนิยมเดียวกันมาเป็นวิทยาทาน
ล่าสุดป๊ะกันแหมเรื่องงานเป็นเวลาห้านาที จากนั้นก็ใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงพูดคุยเรื่องไร้สาระ
มาจบเอาที่เรื่องกินตามประสาคอเดียวกัน
พูดถึงเรื่องเนื้อ
พออีกวันหนึ่ง ท่านส่งตำราเนื้อตุ๋นของคุณ “ลิ่วละล่อง บุนนาค” ไฮโซรุ่นโบฯ มาให้
กำชับมาด้วยว่า เป็นตำราเนื้อตุ๋นที่ง่ายที่สุด แต่ยังไม่ได้ทดลอง ส่งมาให้ดูเผื่อจะลองทำเอง
สูตรของท่านเป็นอย่างนี้ครับ
เครื่องปรุง – เนื้อติดเอ็น 1 กิโลกรัม (เนื้อตรงน่องดีที่สุด) น้ำ 1 ลิตร ซีอิ๊วใส 6 ช้อนโต๊ะ พริกไทยเม็ด 2 ช้อนโต๊ะ
วิธีทำ – หั่นเนื้อเป็นก้อนสี่เหลี่ยม 2.5×2.5×2.5 เซนติเมตร แบ่งใส่โถเล็กพอรับประทานคนเดียวได้ 5-6 โถ ใส่ซีอิ๊ว โถละ 1 ช้อนโต๊ะ พริกไทย 1 ช้อนชา น้ำใส่ลังถึงนึ่ง 3-4 ชั่วโมง ก่อนรับประทานช้อนน้ำมันที่ลอยหน้าทิ้งเสียก่อน
เนื้อตุ๋นนี้อาจใส่เครื่องเทศ เช่นอบเชย แปดกลีบ(โป๊ยกั้ก น่ะครับ-ผู้เขียน)เป็นต้น หรือใส่รากผักชี กระเทียมทั้งกลีบตามชอบ ก่อนรับประทานจะโรยหน้าด้วยขึ้นฉ่ายหั่นละเอียดก็ได้
แค่นี้จริงๆ ครับ สูตรเนื้อตุ๋นของท่าน
ง่ายขนาดนี้ไม่ลองก็ผิดไป
ลองแล้ว “เหยื่อ” ทั้งหลายว่าอย่างไร จะมารายงานให้ทราบอีกครั้งครับ
ฮา
