เป็นแม่ไม่ง่าย – “ก็พยายามคิดให้มันเป็นเรื่องปกติไป มีความสุขเท่าที่จะมีได้ ได้อยู่ด้วยกันก็ดีแล้ว”

ฉันเป็นทั้งแม่และเป็นทั้งลูก ปีนี้ฉันอายุ 55 ปีแล้ว มีลูกชาย 1 คนที่เขาพิการขาลีบทั้งสองข้างเพราะโรคโปลิโอ ตอนสามขวบ พอย่างวัยรุ่นก็เกิดอุบัติเหตุตกจากที่สูง ศีรษะได้รับความกระทบกระเทือน ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ ฉันต้องดูแลเขามาตลอดตั้งแต่นั้น ทุกวันนี้ดีขึ้น อาบน้ำ กินข้าวเองได้ เปลี่ยนเสื้อผ้าเองได้ แต่เรื่องอื่น เราต้องดูแลเขาหมด เหมือนเขาเป็นเด็กเล็กคนหนึ่ง

พอสิบปีก่อน แม่ของฉันที่ตอนนั้นอายุ 76 ก็เกิดเส้นเลือดในสมองแตก รอดตาย แต่ก็เป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก แขนขาด้านซ้ายไม่ค่อยมีแรง คนเราพอไม่ค่อยได้เคลื่อนไหว จิตใจห่อเหี่ยว บวกกับวัยที่มากขึ้น ทุกวันนี้แม่ฉันอายุ 76 ปีแล้ว แต่ก็มีโรครุมเร้า ทั้งเบาหวาน ความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจ


สามีฉันตายตั้งแต่ฉันยังสาวๆ หลังลูกชายได้สองขวบ ฉันไม่ได้มีสามีใหม่ ตลอดชีวิตก็ดูแลลูก ดูแลแม่ตัวเองมาตลอด พ่อของฉันเสียไปตอนฉันมีลูกได้สามสี่ปี แต่นับว่าดีที่แกทิ้งสมบัติเป็นที่ดินหลายแปลง ฉันก็อาศัยขายที่ดินทีละแปลงมาดูแลลูกดูแลแม่ ประหยัดเอา ไม่ได้ทำกินอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากขายข้าวแกงหน้าบ้าน แต่ก็ขายไม่ได้เต็มที่ วันไหนลูกมีคิวนัด แม่มีคิวนัด ต้องไปโรงพยาบาลหรือเกิดเจ็บป่วยขึ้นมาฉันก็ต้องหยุดขาย ฉันเองก็เริ่มเป็นโรคความดันโลหิตสูง เริ่มกินยา แต่ยังคุมโรคได้ ยังกินยาแค่มื้อเช้ามื้อเดียว

เคยมีคนถามว่าฉันอยู่มาได้ไง วันๆ ไม่เคยไปไหน นอกจากอยู่บ้าน ขายข้าวแกง ดูแลลูกดูแลแม่และไปแต่โรงพยาบาล ฉันตอบว่าอาศัยธรรมะเข้าช่วย ก่อนนอนฉันอ่านหนังสือธรรมะ ว่างหรือมีเวลา หรือตอนขายข้าวแกงก็เปิดเทปธรรมะฟัง หรือรายการวิทยุที่มีเรื่องเกี่ยวกับธรรมะ ก่อนนอนก็นั่งสมาธิ อาศัยพระเข้าช่วย คนเราเกิดมา เกิดแก่เจ็บตายเป็นสรณะ ไม่มีอะไรเที่ยง ทุกอย่างเป็นอนิจจัง พระท่านสอน


ฉันพยายามทำตัวเองให้เข็มแข็ง เพราะจะตายก่อนลูก ตายก่อนแม่ไม่ได้ หากฉันตายก่อน สองคนนี้จะอยู่ยังไง ฉันยังนึกไม่ออก ฉันเคยคิดเล่นๆ นะ หากฉันเจ็บป่วยหนัก เป็นมะเร็งอะไรแบบนี้ ต้องตายภายในกี่เดือน กี่ปี ฉันจะให้ลูกฉันให้แม่ฉันกินยาตายไปก่อนแล้วฉันจะฆ่าตัวตายตาม ถึงพระท่านจะสอนว่าการฆ่าตัวตายเป็นบาป แต่ฉันก็ปล่อยให้สองคนต้องเผชิญชีวิตที่ดูแลตัวเองไม่ได้แบบนี้ ไม่ได้หรอก


วิธีคลายเครียด นอกจากอ่านหนังสือธรรมะ ก็ฟังคลิปตลกๆ ของพวกดาราตลกในยูทูป หรือรายการทีวีหรืออะไรที่ขำๆ เรียกเสียงหัวเราะได้ พักหลังฉันชอบดูคลิปเก็บเห็ด มีคนหนึ่งแกชอบเข้าป่า หรือไปเก็บเห็ดแล้วถ่ายคลิปไปด้วย ฉันว่ามันเพลินดี สนุกดี รู้จักเห็ดขึ้นเยอะ เวลาไปตลาดก็สนุกที่จะมองหาเห็ดนั่นเห็ดนี่ แล้วลองมาทำกินดู แม่ฉันยังชอบเลยนะ พวกเห็ดทอด เห็ดคลุกเนย แม้แต่เห็ดเผาก็อร่อยนะ เผาไฟอ่อนๆ แล้วเหยาะน้ำปลา อย่าเยอะไปนะ เดี๋ยวความดันขึ้น แต่มันอร่อย เห็ดบางอย่างเหมือนกินเนื้อไก่เลย

หลักการเลี้ยงดู ดูแลแม่ของฉัน ไม่มีอะไรหรอก นอกจากเขาชอบอะไรก็ให้เขาทำอย่างนั้น ชอบกินอะไรก็หาให้กิน ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง อาหารอย่างไหนที่ดีต่อสุขภาพก็บอกให้เขารู้เขาทราบ ถ้ากินได้ก็กินไป ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ไม่ฝืน ไม่บังคับ เวลาพาไปโรงพยาบาล แทบทุกครั้งฉันจะขึ้นแท็กซี่ไป

มีเจ้าประจำอยู่คันหนึ่ง ใช้บริการมาหลายปีแล้ว เขาจะช่วยอุ้มแม่อุ้มลูกลงใส่รถเข็น บางทีก็มีของมาฝากแม่ฝากลูกฉัน เขามีน้ำใจ ค่ารถก็ปัดเศษลงทุกครั้ง แต่ครั้งไหนเขาไม่ว่างจริงๆ หรือมีธุระ ฉันก็เคยเรียกรถอื่นไปนะ แต่มันไม่เหมือนกัน ไม่สะดวกเท่า พวกรถสองแถวหรือกระบะรับจ้างก็แพงเกินไป คิดราคายังกะเราขนของย้ายบ้าน

มีครั้งหนึ่ง เรียกมอเตอร์ไซค์วินไป เรียกว่าผจญภัยเลยแหละ ไอ้เจ้าลูกชายที่ไม่ค่อยจะสมบูรณ์ทุกอย่างเกาะเอวมอเตอร์ไซค์ไป ลูกมันก็ชอบนะ ให้เขาขับช้าๆ โต้ลมไป มันชอบมาก พอจะไปโรงพยาบาลอีก ถึงกับขอนั่งวินเลย แต่มันก็เสี่ยง บางทีฝนตก แดดร้อนมาก กลับบ้านมาก็ไม่สบาย

ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ #

ขึ้นหนึ่งค่ำ

ที่มาเรื่อง : คุณแม่ท่านหนึ่ง จ.กรุงเทพมหานคร
ที่มาภาพ Pixabay

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน