น้าชาติ ประชาชื่น
น้าชาติ บรรพ บุรุษของนก เป็นสัตว์เลื้อยคลานอย่างกิ้งก่า จือหริง จริงหรือ
บังตี๋
ตอบ บังตี๋
สัตว์ปีก หรือ นก รวมถึง ไก่ เป็ด ห่าน ไก่ฟ้า และ ค้างคาว จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้น Aves (คำว่า Aves เป็นภาษาละติน หมายถึง นก) มีลักษณะทั่วไปคือ เป็นสัตว์ทวิบาท (2 ตีน) เลือดอุ่น ออกลูกเป็นไข่ รยางค์คู่หน้าเปลี่ยนแปลงไปเป็นปีก มีขนนก และมีกระดูกที่กลวงเบา
มีความเชื่อกันว่าต้นตระกูลของนกมาจากสัตว์เลื้อยคลาน จากที่พบ ซากดึกดำบรรพ์ที่แคว้นบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี เมื่อปี ค.ศ.1861 ซากดังกล่าวมีลักษณะกึ่งนกกึ่งสัตว์เลื้อยคลาน คือที่ปากมีฟัน มีเล็บยื่นออกมาจากปลายปีก และมีกระดูกหางยาว ซึ่งเป็นลักษณะของสัตว์เลื้อยคลาน ขณะเดียวกันก็มีขนปกคลุมลำตัวเช่นเดียวกับนก นักวิทยาศาสตร์เรียกซากนี้ว่า “Archaeopteryx-อาร์คีออปเทอริกซ์”
เชื่อกันว่าจากอาร์คีออปเทอริกซ์ ได้พัฒนาการสืบทอดต่อกันมาจนกระทั่งกลายเป็นนกที่มีขนาดของรูปร่าง สีสัน เสียงร้อง อาหาร และถิ่นที่อยู่อาศัยที่แตกต่างหลากหลายมากกว่า 9,000 ชนิด
เกี่ยวกับบรรพบุรุษสัตว์เลื้อยคลาน ก็มาจากการที่นกมีโครงสร้างของกระดูกและกล้ามเนื้อ เกล็ดที่ขา การออกลูกเป็นไข่ และการเจริญเติบโตของตัวอ่อน คล้ายคลึงกับสัตว์เลื้อยคลาน จึงเชื่อกันว่านกในปัจจุบันถือกำเนิดมาจากสัตว์เลื้อยคลาน โดยมีหลักฐานซากดึกดำบรรพ์จำนวนมากยืนยันว่านกมีวิวัฒนาการมาจากไดโนเสาร์เทอโรพอด ตัวอย่างเช่น ซากดึกดำบรรพ์อาร์คีออปเทอริกซ์ที่ค้นพบบาวาเรีย
อาร์คีออปเทอริกซ์ หรือที่รู้จักกันในชื่อภาษาเยอรมันว่า Urvogel (อูร์ฟอเกิล แปลว่านกต้นกำเนิด หรือนกชนิดแรก) ได้ชื่อมาจากภาษากรีกโบราณ archaios แปลว่า เก่าแก่โบราณ และ pteryx แปลว่า ขนหรือปีก มันมีชีวิตอยู่ในช่วงปลาย ของยุคจูราสสิก หรือประมาณ 150 ล้านปีมาแล้ว
ในสถานที่ที่ปัจจุบันอยู่ทางตอนใต้ของเยอรมนี (ชิ้นตัวอย่างจำนวน 10 ชิ้น และชิ้นขนที่อาจเป็นของมันอีก 1 ชิ้น ฟอสซิลทั้งหมดพบในชั้นหินปูน ที่ทับถมกันมากว่าศตวรรษ ใกล้กับ โซล์นฮอเฟิน (Solnhofen) ในบาวาเรีย เยอรมนี) ในช่วงเวลาที่ยุโรปมีสภาพเป็นหมู่เกาะ เป็นทะเลตื้น ภูมิอากาศแบบเขตร้อน และอยู่ใกล้กับแนวเส้นศูนย์สูตรมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
โดยการประมาณการ อาร์คีออปเทอริกซ์มีขนาดและรูปร่างเทียบเท่ากับนกขนาดกลางในปัจจุบัน อาจมีความยาวของลำตัวได้ถึง 0.5 เมตร (1.6 ฟุต) กล่าวคือเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก มีปีกกว้าง โค้งมนตรงส่วนปลายปีก อนุมานได้ว่ามีความสามารถในการ บินหรือร่อนได้ ทั้งมีหางยาวเมื่อเปรียบเทียบกับความยาวของลำตัว
แต่แม้จะพบมีขนแบบนกจำนวนมาก อาร์คีออปเทอริกซ์ก็ยังมีลักษณะกระเดียดไปทางไดโนเสาร์ในมหายุคมีโซโซอิกขนาดเล็กมากกว่าลักษณะของนกในปัจจุบัน มันมีลักษณะหลายประการที่เป็นลักษณะร่วมกับไดโนเสาร์เทอโรพอด ได้แก่ลักษณะของกรามที่มีฟันแหลมคม กระดูกหางยาว มีกรงเล็บ มีนิ้วสามนิ้ว และนิ้วเท้านิ้วที่สองยื่นยาวออกไปมากเป็นพิเศษ
และเนื่องด้วยมันมีลักษณะหลายประการของนกและไดโนเสาร์ อาร์คีออปเทอริกซ์จึงได้รับการพิจารณาให้เป็นสิ่งที่เชื่อมต่อระหว่าง นกกับไดโนเสาร์ คืออาจเป็นนกชนิดแรกที่เปลี่ยนแปลงลักษณะจากสัตว์บกไปเป็นนก บรรพชีวินวิทยาสมัยใหม่ได้จัดวาง อาร์คีออป เทอริกซ์ อย่างเห็นคล้อยกันว่าเป็นนกที่เก่าแก่โบราณที่สุด
ทั้งนี้ไม่ได้คิดว่ามันเป็นบรรพบุรุษที่แท้จริงของนกปัจจุบัน แต่เป็นญาติที่ค่อนข้างใกล้ชิดกับบรรพบุรุษนั้น ทั้งหลังจากนั้น ยังมีการค้น พบซากดึกดำบรรพ์คริพโทโวแลนส์ที่ประเทศจีน ซึ่งมีสันที่กระดูก อกและส่วนยื่นรูปตะขอที่ซี่โครง ซากดึกดำบรรพ์คริพโทโวแลนส์ จึงนับว่ามีความเป็นนกมากกว่าซากดึกดำบรรพ์ใดๆ ที่เคยค้นพบ
