ในอดีต โบตั๋น จัดอยู่ในวงศ์ Ranunculaceae ปัจจุบันจัดอยู่ในวงศ์ Paeoniaceae เป็นไม้ดอกพื้นเมืองของเอเชีย ยุโรปตอนใต้ และอเมริกาตะวันตก อยู่ในสกุล Paeonia
ส่วนใหญ่เป็นไม้ล้มลุก ต้นสูงประมาณ 0.5-1.5 เมตร อายุนานหลายปี บางชนิดเป็นทรงพุ่มสูง 1.5-3 เมตร ใบประกอบ มีลักษณะเป็นแฉกลึก มีดอกสีแดง บานเย็น เหลือง ขาว เป็นดอกขนาดใหญ่และมีกลิ่นหอม ในช่วงต้นฤดูร้อนมักผลิดอกออกมาให้เห็น
คำว่า “โบตั๋น” มาจากภาษาญี่ปุ่นว่า “โบะตัง” ซึ่งเป็นชื่อของดอกไม้ บ้างก็ว่ามาจากคำว่า “หมู่ตัน” ในภาษาจีน ส่วนในภาษาอังกฤษเรียกดอกโบตั๋นว่า “peony” เล่ากันมาว่าตั้งตามชื่อศิษย์คนหนึ่งของเทพเจ้าเอสเคลปิอัส ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งการแพทย์กรีกโบราณ และศิษย์คนนั้นมีชื่อว่า ไพอัน (Paean)
แต่ในเวลาต่อมาไพอันถูกอาจารย์อิจฉา ไพอันพ้นจากภัยอันตรายได้จากการช่วยเหลือของเทพเซอุส โดยถูกสาปให้กลายร่างเป็นดอกโบตั๋น
