ตั้งเงินรางวัลตามหานกแก้ว ชื่อ “มาร์ค” – เมื่อวันที่ 24 ต.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เพจดังขวัญใจทาสแมว “จอนนี่แมวศุภลักษณ์” ประกาศตามหา นกแก้ว ซันคอนัวร์ สัตว์เลี้ยงสุดรักที่มีเจ้าของเดียวกับแมวจอนนี่ แมวดาวดังในโลกออนไลน์
มีรายละเอียดว่า เจ้ามาร์ค นกแก้ว ซันคอนัวร์ หายไปบริเวณ ซอย น้ำตกบางใหญ่ อ.กระบุรี จ.ระนอง บินหายไปตั้งแต่วันที่ 22/10/63 ช่วงค่ำ
ถ้าผู้พบเห็นเรียกว่า มาร์คเค้าจะขานรับทันที อีกทั้งมีจุดสังเกตชัดที่ข้อขา มีเลข 824 อยู่ที่ขาซ้าย นกตัวนี้กินเฉพาะอาหารป้อนทางปากเป็นอย่างเดียว ผลไม้หรืออาหารอย่างอื่นกินไม่เป็นเลย
หากผู้ใดพบเห็น กรุณาติดต่อ 080-4579152 กุ้ง เจ้าของเพจมีเงินรางวัลให้ 10,000 บาท
ติดต่อได้ทางอินบ็อกซ์เพจเฟซบุ๊ก จอนนี่แมวศุภลักษณ์ https://www.facebook.com/johnnycoppercat
ทั้งนี้ เจ้าของเพจได้เขียนเล่าเหตุการณ์ไว้ด้วยดังนี้
“มาร์คหายออกไปจากบ้านตั้งแต่คืนวันวันที่ 22 ตุลาคม..!!!
ย้อนไปเช้ามืดวันที่ 22 ตุลาคม ผมปลุกมาร์คออกมาจากที่นอนซึ่งเป็นบ้านของจอนนี่หลังเล็กๆที่มาร์คยึดเป็นที่นอนในทุกๆคืนมาต่อเนื่องหลายปี
วันนี้ผมปลุกมาร์คเร็วกว่าปกติเพราะผมต้องเดินทางไปส่งกะปิที่มอเตอร์เวย์ตั้งแต่เช้ามืด
มาร์คค่อยๆ ลืมตาแหวกผ้าห่มเดินออกมาหาผม จากนั้นก็บินมาเกาะบ่าเพื่อให้ผมนำมาร์คไปเกาะกิ่งไม้นอกห้องนอนที่ผมทำไว้สำหรับให้มาร์คอึ เพราะมาร์คจะไม่ยอมอึใส่ที่นอนของเขาเด็ดขาด
หลังจากที่ผมวางมาร์คลงบนกิ่งไม้สักพักมาร์คก็สยายปีทั้งซ้ายและขวาเพื่อบิดขี้เกียจแล้วค่อยๆ อึออกมาซึ่งเป็นกิจวัตรที่มาร์คทำเป็นประจำ
ระหว่างนั้นผมก็จะเตรียมผสมอาหารผงเพื่อนำมาป้อนมาร์ค ซึ่งนกอายุสามปีกว่าปกติจะกินอาหารเอง แต่สำหรับมาร์คจะไม่ยอมกินอาหารหรือผลไม้อื่นๆเองผมจึงต้องป้อนอาหารวันละสองครั้งให้มาร์คในทุกๆวัน
เมื่อผมป้อนอาหารมาร์คเรียบร้อยก็นั่งเล่นกับมาร์คสักพัก
จากนั้นผมก็นำมาร์คมาใส่กรงแล้วใช้ลวดมัดประตูกรงให้แน่นหนาเพราะช่วงหลังมานี้มาร์คมักจะแกะลวดเปิดกรงออกมากัดบุรุษไปรษณีย์หรือคนที่มาส่งของอยู่บ่อยๆ
ปกติแล้วหากผมไม่ได้ออกไปทำธุระที่ไหนก็ไม่ได้จับมาร์คใส่กรงเพราะมาร์คจะชอบบินมาเกาะบ่าทั้งวันและไม่ยอมไปไหนไกล
หลังจากที่นำมาร์คมาใส่กรงแล้วผมก็สั่งหลานไว้ว่า อย่าลืมป้อนอาหารเย็นให้มาร์คด้วย
จากนั้นผมก็ขับรถยนต์ออกมาจากบ้านเพื่อมาส่งกะปิตั้งแต่เช้ามืด
จนกระทั่งช่วงเย็นวันที่ 23 แม่ก็โทรศัพท์มาบอกผมว่ามาร์คหายไป
ซึ่งแม่เล่าให้ฟังว่าคืนก่อนหลังจากที่ผมมาส่งของปรากฎว่าหลานลืมนำมาร์คเข้ามานอนในบ้าน
จนกระทั่งผ่านมาถึงตอนเย็นอีกวันแม่จึงถามหลานว่ามาร์คไปไหนทำไมวันนี้ถึงไม่ได้ยินเสียงของมาร์คเลย
และนั้นจึงทำให้แม่รู้ว่ามาร์คหายไปตั้งแต่คืนก่อน
ผมรีบโทรไปบอกชาวบ้านแถวนั้นให้ช่วยกันตามหามาร์คทั้งหมู่บ้านแต่ก็ยังไม่พบซึ่งเป็นเรื่องที่น่ากังวลมากเพราะมาร์คไม่เคยออกไปไหนไกลและมาร์คจะขานรับทุกคนที่เรียกชื่อมาร์คแต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ยินเสียงของมาร์คเลย
ที่สำคัญมาร์คหาอาหารกินเองไม่เป็น..!!!
ก่อนหน้านี้เพิ่งมีแมวจรตัวโตมาขโมยกินขนมที่บ้าน ผมจึงนำอาหารแมวมาวางไว้ให้แมวจรตัวนี้ได้กิน
ผมสันนิษฐานว่าคืนนั้นเมื่อมาร์คเข้ามาในบ้านไม่ได้ก็คงจะหาที่นอนบริเวณราวตากผ้าและอาจจะเจอกับแมวจรตัวนี้ที่มากินอาหารในเวลาดึก
ด้วยนิสัยของมาร์คที่ไม่เคยคิดว่าแมวเป็นอันตรายอาจจะทำให้มาร์คไม่ทันระวังตัว
เมื่อคืนหลังจากที่ผมกลับมาถึงบ้านก็ออกตามหามาร์คและเรียกชื่อเขาตลอดทั้งคืน
เช้านี้ก็ขยายวงพื้นที่การค้นหามากขึ้นและบอกชาวบ้านในหมู่บ้านว่าให้ช่วยหาไม่ว่าจะพบมาร์คในสภาพไหนผมก็จะมอบเงินรางวัลให้คนที่พบมาร์ค
ในใจยังหวังลึกๆ ว่ามาร์คอาจจะแค่หลงทางและร้องเรียกให้ใครสักคนได้ยิน…”
