วิเคราะห์การเมือง
เห็นข่าว นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋” หนีกระเจิงจากสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยขึ้นเหนือมุ่งไปยังสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเวียดนามแล้ว
ก็ “เข้าใจ”
เข้าใจว่าทำไมข่าวจึงออกมาในแนวทางเช่นนี้ เข้าใจว่าข่าวในลักษณะนี้ “ปล่อย” ออกมาจากไหน และมีเป้าหมายอะไร
ไม่ใช่ออกมาจาก “โกตี๋” อย่างแน่นอน
หากแต่น่าจะออกมาจาก “แหล่งข่าว” ออกมาในรูปแบบที่ 1 ไม่สามารถได้ตัว นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋”
และ 1 ทุกอย่างก็ถึงบทจบของข่าวอันเกี่ยวกับ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋” เพราะในที่สุดก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีใครรู้ว่าหลบไปกบดานอยู่ที่ใดกันแน่
จำเป็นต้องจบเพราะเป้าหมายมิได้อยู่ที่ “โกตี๋”
ต้องยอมรับว่า ชื่อและบทบาทของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋” คือสายล่อฟ้าอันมากด้วยประสิทธิผลในทางการเมือง
พลันที่มีการตรวจพบ “อาวุธสงคราม”
ของกลางอันเหมือนกับเป็น “คลังแสง” ระดับย่อยๆ นี้สามารถขยายผลไปได้อย่างน้อยก็ 2 เป้าหมายสำคัญ
1 คือขบวนการต่อต้านรัฐบาล “นอกประเทศ”
1 คือการโยงให้สัมพันธ์กับสถานการณ์ของวัดพระธรรมกาย เพราะว่าฐานทางการเมืองของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋” อยู่ในจังหวัดปทุมธานี
จะได้ตัว “โกตี๋” หรือไม่ ไม่สำคัญ เพราะเป้าหมายจริงๆ อยู่ที่ “อาวุธ”
อย่าได้แปลกใจหากจะมีการฟ้องร้องต่อพิธีกร นักจัดรายการ สถานีโทรทัศน์บางสถานี สั่งตรงมาจากมหานครดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
เพราะนั่นคือ “เหยื่อ” ของ “สถานการณ์”
อย่าได้แปลกใจหากจะมีแถลงการณ์จาก นายจารุพงศ์ เรืองสุวรรณ เลขาธิการขบวนการเสรีไทยส่งตรงมาจากสหรัฐอเมริกา
เพราะนั่นคือ “เหยื่อ” ของสถานการณ์
อย่าได้แปลกใจหากจะมีคำชี้แจงจากสำนักสื่อสารองค์กร วัดพระธรรมกาย ปฏิเสธความเกี่ยวพันกับกรณีการตรวจค้นอาวุธสงคราม
เพราะนั่นคือ “เหยื่อ” ของสถานการณ์
ปฏิบัติการโดยมี นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ หรือ “โกตี๋” จึงดำเนินไปในแบบยุทธการ “แคนนอน”
นั่นก็คือ พุ่งเป้าเข้าใส่ “คลังแสง” และเครือข่ายของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ แต่มีผลในลักษณะ “ข้างเคียง” อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
สะท้อนให้เห็นว่า ต้องการปรองดอง สมานฉันท์จริง แต่ปรองดองอย่างมี “เงื่อนไข”
