คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
เหมือนกับบทบาทที่บรรดาอดีต “รัฐมนตรี” และอดีต “ส.ส.” ของพรรคเพื่อไทยเคลื่อนไหวอยู่ในขณะนี้จะเป็นเรื่องของวันนี้ เรื่องของปัจจุบัน
ไม่ว่าจะเป็นการออกมาท้วงติงกระบวนการ “ปรองดอง”
ไม่ว่าจะเป็นการจัดทำหนังสือ “ทำลายจำนำข้าว เท่ากับฆ่าชาวนา” ออกมาเผยแพร่ในเรื่องอันเกี่ยวกับโครงการรับจำนำข้าว
ดูเผินๆ เหมือนกับวุ่นอยู่กับความขัดแย้งเฉพาะหน้า
แต่หากฟัง “น้ำเสียง” อันมาจากแถลงการณ์ของพรรคโดย พล.ต.ท.วิโรจน์ เปาอินทร์ รักษาการหัวหน้าพรรค
ตามมาด้วย นายจาตุรนต์ ฉายแสง นายชัยเกษม นิติสิริ
หรือการเรียงแถวหน้ากระดานชี้แจงจาก นายยุทธพงศ์ จรัสเสถียร ตลอดจน นายสมคิด เชื้อคง และ นายสุชาติ ลายน้ำเงิน
สะท้อนการมองไกลไปยัง “อนาคต”
ก็เหมือนที่ นายจาตุรนต์ ฉายแสง ยืนยันนั่นแหละว่า ที่พวกเขาออกมาขอให้จัดตั้งคณะกรรมการอิสระมิได้ทำเพื่อประโยชน์ของพรรคเพื่อไทย
หากยืนอยู่กับผลประโยชน์ของการปรองดอง
เรื่องเดียวกันนี้ อดีตอัยการสูงสุดและอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม นายชัยเกษม นิติสิริ เน้นย้ำอย่างหนักแน่น
การปรองดองขึ้นอยู่กับ “วิธีการ”
จึงมีความจำเป็นต้องมี “คณะกรรมการอิสระ” ซึ่งเป็นกลางมารวบรวมและจัดทำข้อเสนอแนะเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติอย่างเป็นจริง เพราะว่ารัฐบาลอันมีรากฐานมาจาก “คสช.” มาจากกระบวนการรัฐประหาร มิได้เป็นกลางในสถานการณ์ของความขัดแย้งและแตกแยก
จึงยากเป็นอย่างยิ่งที่ “ปรองดอง” จะเกิดขึ้นได้ในทางเป็นจริง
ไม่ว่าการออกโรงของรักษาการหัวหน้าพรรค ไม่ว่าการออกโรงของอดีตรัฐมนตรี ไม่ว่าการออกโรงของอดีตส.ส.ของพรรคเพื่อไทย
จึงเป็นการมองไกลไปยัง “อนาคต”
เป็นอนาคตภายหลังสถานการณ์การปรองดอง สมานฉันท์ เป็นอนาคตภายหลังสถานการณ์คลี่คลายและเข้าสู่กระบวนการของการเลือกตั้ง
ตรงนี้แหละที่สำคัญยิ่งต่อ พรรคการเมือง และต่อ นักการเมือง
จำเป็นต้องตอบประชาชนว่า พรรคการเมืองและนักการเมืองรู้สึกอย่างไรต่อการรัฐประหาร พรรคการเมืองและนักการเมืองรู้สึกอย่างไรต่อแนวทางและนโยบายทางการเมือง
จะทำเพื่อพรรคการเมือง หรือทำเพื่อประโยชน์ของประชาชน
เป้าหมายอย่างสำคัญก็คือ พรรคเพื่อไทยมองการเมืองภายหลังจากยุคแห่ง “คสช.” ไปโดยบริบูรณ์
เมื่อหมดยุคแห่ง “คสช.” เข้าสู่กระบวนการเลือกตั้งอย่างปกติ ไม่ว่ารัฐธรรมนูญจะกำหนดอย่างไรแต่คำตอบสุดท้ายอยู่ที่การตัดสินใจเลือกของประชาชน
“ประชาชน” ต่างหากคือเป้าหมายอย่างแท้จริงของพรรคเพื่อไทย
