คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
ไม่ว่าในกรณีของ “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” ไม่ว่าในกรณีของ “วัดพระธรรมกาย” มีความเด่นชัดอย่างยิ่งว่าเป็นภาพสะท้อนการถอย
เป็นการถอยของ “สนช.” เป็นการถอยของ “ดีเอสไอ”
บทสรุปอย่างนี้คล้ายกับจะสวนทางอย่างสิ้นเชิงจากอากัปกิริยาอันแสดงออกผ่านมติของที่ประชุมใหญ่ของสนช.แสดงความดีใจต่อพ.ร.บ.ปิโตรเลียมฉบับแก้ไขเพิ่มเติม
อย่าลืมเป็นอันขาดว่า “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” อยู่ที่ มาตรา 10/1
ถามว่าการลดบทบาทของมาตรา 10/1 ด้วยการถอนออกไปจากโครงสร้างของร่างพ.ร.บ.ปิโตรเลียม และบรรจุไว้เป็นข้อสังเกตหมายความว่าอย่างไร
หมายความว่า “เดินหน้า” หรือ “ถอย”
รูปธรรมที่สำคัญอย่างที่สุด คือ การออกมาแสดงความขอบคุณจากปาก ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล หลังจากมติของที่ประชุมปรากฏ หากพ่ายแพ้จะขอบคุณหรือ
นี่ก็อีหรอบเดียวกันกับกรณี “วัดพระธรรมกาย”
หลายคนออกมาเปล่งเสียงชโยโห่ร้องให้กับกรณีของ “วัดพระธรรมกาย” โดยประเมินว่าเป็นชัยชนะ โดยใช้คำว่าเป็น “อวสาน” ของวัดพระธรรมกาย
โดยยกตัวอย่างจากความไม่จำเป็นต้องใช้มาตรการอย่างเคร่งครัดของ “มาตรา 44”
การที่กรมสอบสวนคดีพิเศษทำเรื่องยกเลิกข้อ 9 ในคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 5/2560 คือ รูปธรรมยืนยันถึงชัยชนะ ยืนยันถึงผลสำเร็จ
นั่นก็คือ ไม่จำเป็นต้องควบคุมพื้นที่โดยรอบวัด
ขณะเดียวกัน คำถามที่เสนอเข้ามาก็คือ สามารถจับตัว พระไชยบูลย์ ธัมมชโย ได้หรือไม่ คำถามที่เสนอเข้ามาก็คือ สามารถเปลี่ยนตัว “รักษาการ” เจ้าอาวาสได้หรือไม่
คำตอบก็คือ “ไม่”
การสามารถถอดถอน พระเทพญาณมหามุนี เหลือเพียง พระไชยบูลย์ ธัมมชโย การสามารถถอดถอน พระราชภาวนาจารย์ เหลือเพียง พระเผด็จ ทัตตชีโว
อาจถือได้ว่าเป็นชัยชนะ เป็นความสำเร็จ
แต่คำถามที่เสนอเข้ามาก็คือ แล้วสามารถสึกหาลาพรต พระไชยบูลย์ ธัมมชโย ได้หรือไม่ แล้วขยายผลกว่า 300 คดีให้รุกคืบต่อไปได้หรือไม่
กรณี “วัดพระธรรมกาย” ก็เช่นเดียวกับกรณี บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ
เหมือนกับเป็นชัยชนะ เหมือนกับเป็นความสำเร็จ แต่ก็เป็นชัยชนะและความสำเร็จอันได้มาจากกระบวนการถอย กระบวนการถอน กระบวนการลดทอน
หากสนช.จะมองอย่างเข้มงวด หากดีเอสไอจะพิจารณาอย่างเข้มงวด
การมองแต่ด้านของชัยชนะ อาจจะมองอย่างโน้มเอียงไปในด้านของรายรับกระทั่งลืม “รายจ่าย”
ภายใต้กระบวนการถอยของ “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” สนช.จำเป็นต้องมีรายจ่ายอะไรบ้าง ภายใต้กระบวนการลดทอนคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 5/2560 ดีเอสไอจำเป็นต้องมีรายจ่ายอะไรบ้าง
ที่น่าเป็นห่วงกลับเป็นรายจ่ายของ “คสช.” กลับเป็นรายจ่ายของ “รัฐบาล”
