คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
เสียงเพรียกจากบางส่วนของ แพทยสภา ไปยัง ตูน บอดี้สแลม เมื่อประสบเข้ากับความเป็นจริงที่โรงพยาบาลรัฐขาดทุน มีปัญหาในการประกอบการ
มีผลสะเทือนในทาง ความคิด
สะท้อนให้เห็นว่า บทบาทในการวิ่งการกุศลของ ตูน บอดี้สแลม จนสามารถหาเงินช่วยโรงพยาบาลได้จำนวนหลายสิบล้านบาท เป็นเรื่องสำคัญ
เท่ากับมีส่วนช่วยแบ่งเบาภาระทางด้าน งบประมาณ
ขณะเดียวกัน การออกมาปฏิเสธอย่างฉับพลันทันใดของรัฐมนตรีแห่งกระทรวงสาธารณสุขก็สะท้อนอีกเหมือนกันว่า แนวทางในแบบของ ตูน บอดี้สแลม มิใช่ว่าจะมีแต่ด้านอันเป็นที่ชื่นชอบ
เพราะเหมือนกับเป็นการประจานกระทรวงสาธารณสุข
น่าแปลกเป็นอย่างยิ่ง เหตุใดแนวทางในแบบ ตูน บอดี้สแลม จึงกลายเป็นปัญหาแม้ว่าจะมีพื้นฐานมาจากจิตใจที่ดีงาม มากด้วยความเสียสละ
ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องในทาง ความคิด
มีบางคนออกมาเปรียบเปรยว่า กระบวนการของ ตูน บอดี้สแลม มิได้แสดงให้เห็นปัญหาในทางสาธารณสุขอย่างแท้จริง
อาจสะท้อน ปัญหา แต่ก็ไม่สามารถ แก้ไข
กระบวนการของ ตูน บอดี้สแลม หากเปรียบเทียบอย่างมีกลิ่นอายทางการแพทย์ก็เสมอเป็นเพียง ยาแก้ปวด สามารถคลายความเจ็บได้ แต่ไม่ยั่งยืน
เพราะว่ามิได้เจาะลงไปยัง ปัญหา อย่างเป็นจริง
บทบาทของ ตูน บอดี้สแลม จึงเหมือนกับเอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง เป็นการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เฉพาะส่วน โดยมิได้เข้าถึงสมุหฐานแห่งโรคอย่างแท้จริง
เป็นกระบวนการแบบ สังคมสงเคราะห์
ในความเป็นจริง ปัญหาอันเกี่ยวกับเครื่องมือแพทย์ ปัญหาอันเกี่ยวกับงบประมาณมิได้เกิดขึ้นที่บางสะพาน มิได้เกิดขึ้นที่เชียงใหม่ เท่านั้น
หากเกิดขึ้นและดำรงอยู่ในขอบเขต ทั่วประเทศ
นี่เป็นเรื่องที่กระทรวงสาธารณสุขหรือรัฐบาลจะต้องคิดอย่างเป็นองค์รวม มองเห็นและตระหนักถึงปัญหา จัดสรรงบประมาณลงไปอย่างเหมาะสม
เป็นเรื่องสะเทือนใจอย่างแน่นอนระหว่างงบประมาณ เรือดำน้ำ กับ โรงพยาบาล
เป็นเรื่องสะเทือนใจอย่างแน่นอน แต่การแก้ไขโดยกระบวนการแบบ ตูน บอดี้สแลม ก็ทำได้เป็นบางเรื่องบางส่วน คงไม่สามารถวิ่งการกุศลได้ในขอบเขตทั่วประเทศ
บรรดานายแพทย์เองก็รู้ แม้กระทั่ง ตูน บอดี้สแลม เองก็รู้
ประเทศไทยเรามีแนวทางในแบบ สงเคราะห์ มายาวนานตั้งแต่ยุค ประชาสงเคราะห์
มีความจำเป็นต้องเยียวยาช่วยเหลือประชาชน เฉพาะหน้า แต่ก็เหมือนที่มีคำกล่าว การให้ปลาไม่ยั่งยืน แต่จะยั่งยืนมากกว่า คือ การสอนให้จับปลา หรือสอนให้เลี้ยงปลา
คำว่า ยั่งยืน จึงมิได้เป็นเพียงน้ำยาบ้วนปาก หากแต่ต้องลงมือทำ
