คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
นอกจากพรรคการเมืองที่จะจัดตั้งโดย นายไพบูลย์ นิติตะวัน แล้ว อาจกล่าวได้ว่า นายสุเทพ เทือกสุบรรณ เป็นนักการเมืองที่ออกมาเชียร์ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อย่างเต็มพิกัด
เชียร์ให้เป็น “นายกรัฐมนตรี” ในระยะเปลี่ยนผ่านอีก 4-5 ปี
การออกมาจัดตั้งพรรคการเมืองของ นายไพบูลย์ นิติตะวัน เป็นที่เข้าใจได้ เพราะเกิดจากความตื่นเต้นจากสถานการณ์ “ประชามติ” เมื่อเดือนสิงหาคม 2559
มองเห็นด้านที่สดใสของ คสช. และของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
และการออกมายืนยันว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เหมาะสมที่จะเป็นนายกรัฐมนตรีต่ออีก 4-5 ปี โดย นายสุเทพ เทือกสุบรรณ
มาจากความเป็นจริงที่คสช.สามารถ “ลากตั้ง” 250 ส.ว.
แม้จะมี “แนวโน้ม” อย่างเด่นชัดจากบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 บ่งชี้ไปเช่นนั้นแต่สังเกตหรือไม่ว่าท่าทีของแต่ละพรรคการเมืองกลับไม่เป็นไปตามนั้น
หากมากด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างสูง
ใครที่ติดตามบทบาทของพรรคภูมิใจไทยของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล ก็ไม่เคยอ้าขาผวาปีกในระนาบเดียวกับ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ หรือ นายไพบูลย์ นิติตะวัน
ตรงกันข้าม กลับมากด้วยการสงวนท่าที ไม่โฉ่งฉ่าง
แม้จะมีข่าวลืออย่างหนาหูในความสนิทชิดใกล้กับคสช.สาย พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ และประเมินกันว่าน่าจะเป็น “นอมินี” ให้
ให้กับคสช.โดยผ่านมาทาง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
แต่ไม่ว่า นายอนุทิน ชาญวีรกูล ซึ่งเป็นหัวหน้าพรรค และไม่ว่า นายเนวิน ชิดชอบ ก็กำหนดจังหวะก้าวอย่างระมัดระวัง
และมองไปทาง “พรรคการเมือง” ด้วยกัน มากกว่า
จากเดือนพฤษภาคม 2557 มายังเดือนพฤษภาคม 2558 คะแนนและความนิยมของคสช.อาจสูงเด่น แต่พรรคการเมืองก็ยังเชื่อว่า การเลือกตั้งยังอีกนาน
พรรคการเมืองที่จัดเจนคาดว่าน่าจะเป็นในปี 2560 มากกว่าปี 2559
และเมื่อผ่านเดือนพฤษภาคม 2559 ผ่านเดือนพฤษภาคม 2560 พรรคการเมืองที่จัดเจนก็เริ่มเห็นแล้วว่าที่ว่าการเลือกตั้งจะเกิดขึ้นประมาณปลายปี 2561 ก็อาจไม่แน่
ขณะเดียวกัน 3 ปีที่คสช.อยู่ในฐานะ “รัฐบาล” ก็เริ่มมองได้ค่อนข้างชัด
ชัดว่าที่คิดว่าคะแนนและความนิยมจะยิ่งพุ่งทะยานก็เริ่มไม่แน่ ตรงกันข้าม ความล้มเหลวตลอด 2 รายทางเริ่มปรากฏ
ปีที่ 4 จึงน่าจะเป็นปีที่เหนื่อยเป็นพิเศษสำหรับ “คสช.”
ท่าทีของคสช.ต่อการเคลื่อนไหวที่แยกราชประสงค์ ที่วัดปทุมวนาราม และที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ฉายชัดมากยิ่งขึ้นในความไม่นิ่ง ฉายชัดมากยิ่งขึ้นในความไม่มั่นใจ จึงออก “อาการ” ปัดซ้ายและป่ายขวามากยิ่งขึ้น
เหล่านี้ล้วนไม่รอดพ้นการเฝ้ามองของพรรคการเมืองและนักการเมือง
