วิเคราะห์การเมือง
หากการเดินทางไปพบกับชาวนาที่ อุบลราชธานี ศรีสะเกษและสุรินทร์ ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ถูกมองว่าเป็นการจัดฉากและเป็นการสร้างภาพ
แล้วการไปเกี่ยวข้าวของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ที่คลองสามวา เป็นอะไร
แล้วการออกคำสั่งโดยกองทัพบกและกองกำลังรักษาความสงบเรียบร้อย (กกล.รส.) ให้ทหารในเครื่องแบบไปร่วมเกี่ยวข้าวกับชาวนา เป็นอะไร
เป็นกิจกรรมตามปกติ หรือว่าเป็นการสร้างภาพ
ถามว่าตามปกติทหารแห่งกองทัพบก กองทัพเรือ กองทัพอากาศ เคยแต่งเครื่องแบบเต็มยศทั้งชายและหญิงถือเคียวไปเกี่ยวข้าวอย่างนั้นหรือไม่
อาจเคยมี แต่ก็ไม่คึกคัก หนักแน่นอย่างนี้
การจัดฉาก การสร้างภาพ ถือเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่งสำหรับ “นักการเมือง” แต่ถ้าหากประกาศและแสดงตนว่าไม่ใช่นักการเมือง แล้วทำอย่างนั้นทำไม
นี่คือคำถาม และเป็นคำถามในทางสังคม
นับแต่หลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 เป็นต้นมา ประกาศและคำสั่งของคสช. โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ห้ามการชุมนุมทางการเมืองเกิน 5 คน
เท่ากับเป็นการจำกัด “กรอบ” การเคลื่อนไหวโดยพื้นฐาน
ผลก็คือ พรรคการเมืองไม่เพียงแต่ไม่สามารถเคลื่อนไหวในลักษณะทางการเมือง หากแม้กระทั่งการประชุมอันเป็นเรื่องปกติของพรรคการเมืองก็ทำไม่ได้
คำถามก็คือ แล้วพรรคการเมืองสงบนิ่ง ไม่มีการเคลื่อนไหวเลยหรือ
คำตอบก็คือ มิได้เป็นเช่นนั้น อย่างน้อยที่สุดนักการเมืองก็ยังออกมาแสดงความเห็น บ้างก็สอพลอ บ้างก็ตั้งข้อสังเกต เสนอมุมมองที่แตกต่างแต่ก็ด้วยความนุ่มนวล ยิ่งกว่านั้น บางพรรคยังมีมติอย่างไม่เป็นทางการ บางพรรคยังออกกระทั่ง “แถลงการณ์” แสดงท่าทีทางการเมืองด้วยซ้ำไป
ผลก็คือ เท่ากับเป็นการปราม แต่ก็ไม่ได้ห้ามในทางเป็นจริง
สถานการณ์ในห้วงหลังๆ การแสดงออกของนักการเมืองก็มีลักษณะอันสะท้อนความต้องการจะหาเสียงและสร้างคะแนนความนิยมมากยิ่งขึ้น
ดังในกรณีของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ต่อปัญหาเรื่องข้าว
ดังในกรณีของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ที่ลงไปในพื้นที่คลองสามวา เพื่อร่วมเกี่ยวข้าวกับประชาชน เพื่อแสดงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับชาวนา
ขณะเดียวกัน ก็สร้างความแตกต่างเชิงเปรียบเทียบกับการลงไปของ “ทหาร”
ระยะหนึ่ง การบรรจุข้าวสารทำเป็น “ข้าวถุง” อาจเคยถูกทหารสกัดขัดขวางและโฆษกรัฐบาลออกมาโจมตีอย่างดุเดือด เข้มข้น แต่มาถึง ณ วันนี้ อดีตนายทหารยังร่วมมือกับชาวนาอย่างคึกคักและกว้างขวาง
อดีตนายกรัฐมนตรีก็ถึงกับทำตัวเป็น “แม่ค้า” ขายข้าวสาร
การแสดงออกของนักการเมืองเช่นนี้สะท้อนให้เห็นถึงสภาพที่เริ่มเปลี่ยนแปลงในทางการเมือง
เป็นการเปลี่ยนแปลงอันบ่งชี้ให้เห็นถึงสัญญาณใหม่ๆ ในทางการเมือง สะท้อนว่ากลิ่นอายของ “การเลือกตั้ง” เริ่มโชยมา การจัดฉาก การสร้างภาพเพื่อเรียกคะแนนและความนิยมจึงเริ่มขึ้น
ภายใต้คำสั่งห้ามชุมนุม ภายใต้กฎเหล็ก “คสช.”