กว่าจะหาสนามบินลงได้

ชกไม่มีมุม

วงค์ ตาวัน

จะเรียกว่า เป็นวัน “หาสนามบินลงจนได้” ของฝ่าย เจ้าหน้าที่รัฐก็คงไม่ผิดนัก สำหรับเหตุการณ์ที่เข้าตรวจค้นจุดสงสัยภายในวัดซ้ำอีกครั้งเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา โดยฝ่ายวัดก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยเปิดประตูให้เจ้าหน้าที่เดินเข้าไปตรวจค้นอย่างง่ายๆ

เพื่อจะได้สรุปเสียทีว่า ไม่มีธัมมชโยอยู่ในนั้นแน่ๆ

จะได้ปิดฉากภารกิจ ยุติการใช้มาตรา 44 เข้าควบคุมพื้นที่ธรรมกายและรอบๆ

กองกำลังมหึมาทั้งดีเอสไอ ทหาร และตำรวจ ก็จะได้กลับคืนสู่ที่ตั้ง ไปทำงานดูแลชาวบ้านด้านอื่น

ฝ่ายพระและศิษย์ก็จะได้กลับเข้าวัดตามปกติ ปฏิบัติภารกิจตามเดิม

ที่สำคัญคือชาวบ้านในพื้นที่ที่โดนควบคุมไปด้วย โดนด่านเจ้าหน้าที่ตรวจตราสกัดกั้นไปด้วย จะได้พ้นจากความเดือดร้อนเสียที!

รวมไปถึงเงินงบประมาณจากภาษีอากรของประชาชน จะได้เอาไปใช้ด้านที่น่าจะเกิดประโยชน์กว่านี้ หลังจากที่ควักจ่ายไปแล้วหลายสิบล้านและอาจจะถึงร้อยล้านด้วยซ้ำ

สำหรับธรรมกายแล้ว หลังผ่านพ้นเหตุการณ์นี้ ด้านหนึ่งก็บอบช้ำไปตามสมควร อีกด้านก็แสดงให้เห็นถึงการรวมตัวที่มั่นคงแข็งแกร่ง

จนกระทั่งอำนาจรัฐและมาตรา 44 ก็ไม่สามารถเอาชนะได้

แต่ตัวตนของสำนักนี้ ย่อมประสบความยุ่งยากในภายภาคหน้าไม่น้อยเลย

เท่ากับธัมมชโยกลายเป็นผู้ต้องหาหลบหนีคดี ถ้าจะออกมาต่อสู้คดีก็คงอ่วมอรทัยทีเดียว

จะอยู่ต่อไปกันอย่างไร จะเริ่มเสื่อมทรุดลงหรือไม่ คงต้องจับตามองกันต่อไป

สำหรับคนที่ไม่ได้หลงใหลธรรมกาย ไม่ได้นิยมชมชอบเลย แต่ด้วยจิตวิญญาณด้านเสรี จึงไม่ยอมรับวิธีการของรัฐ ในการใช้อำนาจเข้ามาบีบคั้นให้สยบยอม

คนส่วนนี้มีจำนวนไม่น้อยเลย และคือพลังที่คอยวิพากษ์วิจารณ์ แสดงความคิดเห็นเชิงต่อต้านการใช้อำนาจเข้ามาจัดการปัญหา

ดังนั้นคนส่วนนี้ จึงรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก ที่สุดท้ายแล้วปฏิบัติการครั้งนี้จบลงโดยฝ่ายรัฐเสียหน้าไปไม่น้อย

แสดงถึงความเสื่อมของอำนาจมาตรา 44 อย่างไม่อาจปฏิเสธได้

แล้วหากย้อนไปยังจุดเริ่มต้นของปฏิบัติการขี่ช้างจับตั๊กแตนครั้งนี้ จะพบว่าเริ่มต้นจากพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หัวหน้าคสช.นั่นเอง ออกโรงเซ็นคำสั่งให้ใช้อำนาจ ม.44 เข้าควบคุมพื้นที่เพื่อจะได้เข้าตรวจค้นและล่าตัวมาให้ได้

แถมมีการเสริมกองกำลังทหารเข้ามาร่วม นอกจากดีเอสไอที่เป็นหลักและตำรวจที่เป็นหน่วยสนับสนุน

หลังผ่านไป 23 วัน ก็เริ่มเข้าสู่ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

จนกระทั่งสุดท้ายต้องช่วยกันหาทางลงทั้งสองฝ่าย

บทสรุปของเรื่องนี้ก็คือ การใช้อำนาจ ต่อให้เป็นม.44 ก็เถอะ ไม่อาจแก้ปัญหาได้เสมอไป!