คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
คบเพลิง ต่อสู้ – พัฒนาการแห่งการชุมนุมของ “คณะราษฎร 2563” น่าสนใจ น่าติดตาม
ในการเคลื่อนไหว “19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร” อาจยังไม่แจ่มชัด เนื่องจากถูกกลบทับด้วยบทบาทและสีสันจากลุงๆ ป้าๆ “คนเสื้อแดง”
บทบาทของ “นักเรียน นักศึกษา “อาจเป็น” ด้านรอง”
เมื่อเข้าสู่การเคลื่อนไหวภายใต้นาม “คณะราษฎร 2563” โดยเฉพาะในวันที่ 14 ตุลาคม จากอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยไปยังบริเวณหน้าทำเนียบรัฐบาลเริ่มเห็นภาพ
ภาพของ “มวลชนอันงาม คือมหาสกลไกร” ที่เป็น “นักเรียน นักศึกษา”
มองจากภายนอก รับรู้ได้อย่างไรว่าเป็นสีสันของนักเรียน ของนักศึกษา
คำตอบที่ตรงตัวอย่างที่สุดน่าจะเป็นหน้าตาน่าจะเป็นการแต่งองค์ทรงเครื่องอันสะท้อนจุดต่างอย่างเด่นชัดจากเสื้อผ้า อาภรณ์ ละลานตา
ยิ่งกว่านั้นยังเป็นในเรื่องของ “เสียง”
มีความแตกต่างอย่างแน่นอนระหว่างเสียงของผู้อาวุโสอันเปล่งมาจาก “คนเสื้อแดง” กับเสียงของคนรุ่นเยาว์อันเปล่งมาจาก “นักเรียน นักศึกษา”
นั่นก็คือ เสียงอันสดใสและกังวานก้อง
การชุมนุม ณ แยกราชประสงค์ เมื่อตอนเย็นย่ำสนธยา 15 ตุลาคมยิ่งเด่นชัด
ต้องยอมรับว่าหากมองในเชิง “สัญลักษณ์” การชุมนุมที่นัดหมายนี้ดำเนินไปอย่างเป็นการเชื่อมประสานกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์เมื่อเดือนพฤษภาคม 2553
อันมาพร้อมกับคำประกาศ “ที่นี่ มีคนตาย”
ระหว่างเดือนพฤษภาคม 2553 กับเดือนตุลาคม 2563 สภาพการณ์ของการชุมนุมเปลี่ยนไปเป็นอย่างมากแม้ว่าจะเป็นสถานที่เดียวกัน
สะท้อนให้เห็นว่าคบเพลิงแห่งการเคลื่อนไหวอยู่ในมือของคนอีกรุ่น
ถามว่าการชุมนุมในวันที่ 15 ตุลาคมออกมาให้สังคมได้วัดค่าประเมินผลอย่างไร
คำตอบแรกก็คือ เป็นการเชื่อมประสานไม่เพียงแต่กับเมื่อปี 2553 หากแต่ยังเป็นการแจ้งเกิดอย่างรวดเร็วจากการถูกสลายเมื่อรุ่งสางของวันที่ 14 ตุลาคม
เป็นการเข้ามาของ “คนรุ่นใหม่” เต็มกำลัง ความสามารถ
