คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
ปิดบัง ซ่อนเร้น – ต้องยอมรับว่า บทบาทของ “ออนไลน์” ต่อการอภิปรายทั่วไปมีสูงอย่างยิ่ง
หากมองจากยุคการอภิปรายทั่วไปของพรรคประชาธิปัตย์ต่อรัฐบาล พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ เมื่อต้นปี 2490 จะมองเห็นได้อย่างเด่นชัด
ตอนนั้นมีการถ่ายทอดทาง “วิทยุกระจายเสียง”
จากยุคเมื่อปี 2490 มายังยุคการอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจต่อรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในเดือนกุมภาพันธ์ 2564 ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
เพราะไม่เพียงแต่ “โทรทัศน์” หากแต่ ยังมี “ยูทูบ”
การเผยแพร่เนื้อหาการอภิปรายดำเนินไปอย่างขยาย กระจายกว้าง
แม้แต่รัฐสภาก็มีสถานีโทรทัศน์อันเป็นของตนเอง ถ่ายทอดได้อย่างครบถ้วนยิ่งกว่านั้น สถานีไทยพีบีเอส ก็ยังทำหน้าที่เป็นลูกข่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ยังการถ่ายทอดผ่านทาง “ยูทูบ” ก็เหมือนเป็นรายการสด
ไม่ว่าการพูดของ นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ ไม่ว่า การพูดของ นายสุทิน คลังแสง ไม่ว่าการอภิปรายของ นายธีรัจชัย พันธุมาศ พูดปุ๊บได้ยินปั๊บในขอบเขตทั่วประเทศ
ได้ยินเสียง ได้เห็นการเคลื่อนไหวทุกกระเบียดอิริยา
บทบาทของแต่ละพรรคการเมืองก็ประสานขานรับผ่านหลายรูปแบบ
โดยพื้นฐาน ไม่ว่าพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าพรรคก้าวไกลก็มีเฟซบุ๊กทำตัวเป็นสถานีกลางของตนเอง มีคลิปคำอภิปรายโดยละเอียดครบถ้วนของแต่ละคนนำเสนออย่างรวดเร็ว
เพียงเท่านั้นยังไม่พอ
ใครที่เป็นนักติดตาม “เฟซบุ๊ก” ใครที่เป็นนักติดตาม “ทวิตเตอร์” ก็มีโอกาสได้เห็นคลิปสั้นๆถ่ายทอดประโยคเด็ดๆ ของนักอภิปรายแต่ละคนโดยสมบูรณ์
ข่าวแพร่กระจาย ขยายออกไปอย่างมีประสิทธิภาพ
อาจกล่าวได้ว่าการปิดบังข่าวสารข้อมูลกำลังกลายเป็นเรื่องเหลือเชื่อ
เหลือเชื่อเพราะยากเป็นอย่างยิ่งที่ใครจะปิดบังและซ่อนเร้นได้ ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ไม่ว่าจะลงมือกระทำแบบใดล้วนได้รับการเสนอต่อสาธารณะ
เป็นไปได้ว่า จะไม่มี “ความลับ” เหลืออยู่ อีกแล้ว
