ภายในแต่ละ “ครม.สัญจร”ของแต่ละจังหวัด ปรากฏทั้งความต่างและความเหมือน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การไป”ต้อนรับ”
การบริหารจัดการโดยกระทรวงมหาดไทยมิได้เป็นเรื่องเหนือ ความคาดหมาย เพราะขึ้นอยู่กับกระบวนการขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น
อบจ. เทศบาล อบต. แบกรับอยู่แล้ว
กระนั้น ที่อลังการงานสร้างและก่อให้เกิดสีสันแปลกใหม่ย่อมขึ้นอยู่กับท่าทีของ “นักการเมือง” ในแต่ละจังหวัดว่าดำเนินไปอย่างไร
แน่นอน”อุบลราชธานี”ย่อมไม่เหมือน”บุรีรัมย์”
อย่าว่าแต่บุรีรัมย์สะท้อน”เอกลักษณ์”ซึ่งไม่เหมือนใครและไม่มีใคร เทียมเทียบได้เลย
แม้เมื่อไป “สุโขทัย” ก็ต่างจาก”บุรีรัมย์”
แม้เมื่อไป “นครสวรรค์” ก็ต่างจาก “บุรีรัมย์” แล้วไฉนการไปยัง “อุบลราชธานี”จะไปเทียบเปรียบกับสถานการณ์ ณ สนามช้าง อารีนา ได้เล่า
เพราะว่าที่สนามช้าง อารีนา บุรีรัมย์ มาจากสมองก้อนโตของ นายเนวิน ชิดชอบ
จึงอลังการด้วยมวลชนกว่า 30,000
ก่อให้เกิดจินตนาการกว้างไกลภายในทำเนียบรัฐบาลว่าหากสามารถไปเยือนสระแก้วพร้อมกับมวลชนร่วม 50,000 การสืบทอดอำนาจก็คงราบรื่นเหมือนยืนอยู่บนเนินเขา
นี่ย่อมต่างไปจากสุพรรณบุรีมีเพียง นายประภัตร โพธิสุธน สุโขทัยมีเพียง นายสมศักดิ์ เทพสุทิน และที่อุบลราชธานีอาจได้เห็นเงาร่างของ นายสุพล ฟองงาม
นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มีความต้องการหรือไม่ และต้องการในอัตราใด
จากนี้จึงเห็นได้เด่นชัดว่าเป้าหมาย”พลังดูด”อันมาจากพรรคพลัง ประชารัฐโดยมี”กลุ่มสามมิตร”เป็นมือไม้มุ่งไปยัง “อีสานใต้”
เห็นได้จากคำประกาศว่าด้วย “พลังโคราช” พร้อมกับทอดตา ชำเลืองไปยัง “อุบลราชธานี”ตามมาด้วยข่าวลือ ข่าวปล่อย อึกทึก ครึกโครม
บางที”อุบลราชธานี”อาจมาก่อน”พลังโคราช”ก็ได้
