เสียงส่วนใหญ่
เสียงส่วนใหญ่ – การตัดสินใจของคณะกรรมการการเลือกตั้งว่าจะเลื่อนหรือไม่เลื่อนวันเลือกตั้งจากวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2562 เป็นประเด็นใหญ่ที่สุดของบ้านเมืองยามนี้
เนื่องจากจะเป็นการตัดสินเจตจำนงในการฟื้นฟูประชาธิปไตยอย่างชัดเจนต่อสายตาชาวโลก
ก่อนหน้านี้มีการเลื่อนเลือกตั้งมาแล้วหลายครั้ง ด้วยเหตุผลนานัปการ
บางคนถึงกับเข้าใจผิดไปว่า ไม่จำเป็นต้องเลือกตั้งก็ได้ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ได้เดือดร้อนกับการมีรัฐบาลทหาร หรือการรัฐประหาร
ความเข้าใจผิดใหญ่หลวงนี้เกิดจากการใช้ถ้อยคำอ้างว่า “คนส่วนใหญ่” ทั้งที่ไม่มีการตรวจวัดว่า คนส่วนใหญ่ที่กล่าวอ้างในที่นี้มีจริงหรือไม่ มีจำนวนเท่าใด
สิ่งที่วัดเสียงคนส่วนใหญ่ได้คือการเลือกตั้ง มีกำหนดกติกาให้ผู้มีสิทธิลงคะแนนออกไปใช้เสียงของตนเอง ด้วยการวัดหนึ่งสิทธิหนึ่งเสียง
การกล่าวอ้างเสียงคนส่วนใหญ่ มีบทเรียนสำคัญในประวัติศาสตร์การเมืองมาแล้วหลายครั้ง
รวมถึงเมื่อปี 2556-2557 ที่กลุ่มผู้ชุมนุมอ้างว่าพวกตนเป็นเสียงส่วนใหญ่ ประท้วงบุกรุก สถานที่ราชการ ขัดขวางการจ่ายเงินของรัฐ ต่อเกษตรกรผู้ปลูกข้าว แต่กลับไม่ยอมรับวิธีการเลือกตั้งที่จะแสดงผลได้ว่า คนส่วนใหญ่ต้องการแก้วิกฤตทางการเมืองอย่างไร
ต่อมาเมื่อมีการร่างรัฐธรรมนูญโดยคนกลุ่มเล็กที่ไม่ได้ยึดโยงกับประชาชน และนำเข้ากระบวนการประชามติ โดยไม่เปิดให้มีการถกเถียงอย่างเสรีและกว้างขวาง
ผลประชามติที่เสียงส่วนใหญ่เห็นชอบกับรัฐธรรมนูญนั้น ไม่อาจมองข้ามเป้าหมายที่ผู้คนต้องการให้เกิดการเลือกตั้งโดยเร็ว
ประเด็นที่ว่า การเลือกตั้งควรเลื่อนออกไปหรือไม่ เป็นหน้าที่ของกกต. หรือสุดท้ายแล้วอาจเป็นรัฐบาลที่ตัดสินใจ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่อาจอ้างหรือสรุปเอาเองว่า การปล่อยให้รัฐบาลทหารดำรงอยู่ต่อไปเป็นความยินยอมพร้อมใจของประชาชนเสียงส่วนใหญ่
หากการเลือกตั้งจัดขึ้นอย่างโปร่งใส ยุติธรรม เป็นธรรม และตรวจสอบได้ ถึงเวลานั้นจึงพูดได้ว่า เสียงคนส่วนใหญ่ต้องการรัฐบาลแบบใด
คลิกอ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง
