งูเห่า

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

งูเห่า : บทบรรณาธิการ – การถือกำเนิดอีกครั้งของพฤติกรรม “งูเห่า”ในสภาผู้แทนราษฎร ในการประชุมเพื่อพิจารณาว่าจะจัดตั้งกรรมาธิการศึกษาผลกระทบของการใช้มาตรา 44

ก่อให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตามหลังมาอย่างมากมาย

เพราะเป็นที่รู้กันดีอยู่ว่า พฤติกรรมการ “แปรพักตร์” ในทางการเมืองนั้น มักจะมีเรื่องของผลประโยชน์ ทั้งที่เป็นตัวเงินและอื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย แม้กระทั่งครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น

เมื่อประมวลจากข่าวและพฤติกรรมที่เกิดขึ้นก่อนหน้า

พฤติกรรมงูเห่านั้นสร้างความ เสียหายร้ายแรง ทั้งต่อระบอบประชาธิปไตย และต่อบรรทัดฐานคุณธรรม-จริยธรรมในสังคม

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพฤติกรรมที่เกิดขึ้นนั้นอยู่บนพื้นฐานของผลประโยชน์แลกเปลี่ยน มากกว่าจะเป็นอุดมการณ์ความเชื่อ

เมื่อสามารถ“ทรยศ”ที่หลักการหรือจุดยืนของตนเองได้ ก็ไม่มีพฤติกรรมอื่นใดที่จะทำไม่ได้

พฤติกรรมเช่นนั้นย่อมทำให้ระบอบประชาธิปไตยเสื่อมทราม

และมาตรฐานจริยธรรมสูญสลายลงไป

พฤติกรรมของกลุ่มงูเห่าสมควรได้รับการตรวจสอบ และวิพากษ์วิจารณ์ก็จริง

แต่ที่สมควรจะต้องถูกวิจารณ์และตรวจสอบไม่น้อยไปกว่ากัน ก็คือพฤติกรรมของผู้“อำนวยการ”ให้เกิดงูเห่าขึ้นมา

ไม่มีผู้ซื้อ ย่อมไม่มีผู้ขาย

และผู้ซื้อที่ใช้เงินตรา อำนาจ หรือผลประโยชน์บ่อนเซาะทำลายประชาธิปไตยและระบบคุณธรรม-จริยธรรม

ยิ่งสมควรได้รับการประณาม