ฝากเศรษฐกิจ ไว้กับคนเมาหมัด

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

มันฯ มือเสือ

สลดส่งท้ายปี ไม่ใช่เรื่องฉายา “อิเหนา เมาหมัด” แต่เป็นเรื่องสองผัวเมีย ฆ่าตัวตายที่แม่ปิง เชียงใหม่

สาเหตุทั้งคู่คิดสั้น ทิ้งลูกฝาแฝด 10 ขวบไว้ข้างหลังเนื่องจากโรงงานประกอบอะไหล่รถขนาดใหญ่ที่ทำอยู่ประสบปัญหา ธุรกิจย่ำแย่ต่อเนื่อง

ก่อนหน้านั้น 1 วันก็มีข่าวโรงงานผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ที่กระทุ่มแบน สมุทรสาคร ประกาศปิดตัวกะทันหัน ลอยแพพนักงานนับพันคน ไม่รวมคนข้างหลังอีกหลายพันคนที่ได้รับผลกระทบไปด้วย

ตลอดปีที่ผ่านมามีข่าวเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นให้เห็นบ่อยครั้งและเชื่อว่าปีหน้าก็จะยังมีให้เห็นต่อไป

แต่ที่น่าเศร้าใจกว่าก็คือการแสดงความเห็นของผู้บริหารประเทศต่อเรื่องที่เกิดขึ้น

ถึงจะยอมรับด้วยภาวะเศรษฐกิจโลกเปลี่ยนแปลงทำให้ทุกประเทศรวมทั้งไทยลำบาก แต่ก็ไม่อยากให้ทุกคนตื่นตระหนกกันเกินไป

เพราะรัฐบาลกำลังแก้ไขอยู่ด้วยการออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจปลายปี ให้เติบโตส่งผลไปยังต้นปีหน้า

โดยเชื่อมั่นว่า “โครงการถนนคนเดิน” ทั่วประเทศจะทำให้เกิดการจับจ่ายใช้สอยทุกพื้นที่ ทำให้เศรษฐกิจฐานรากหมุนเวียน แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้น

ส่วนเรื่องโรงงานทยอยปิดตัวก็เพราะสู้ต้นทุนไม่ไหว ไม่สามารถพัฒนาต่อยอดสินค้าได้ ถือเป็นเรื่องธรรมดาของโลกปัจจุบัน เกิดขึ้นทุกปี

อ้างด้วยว่าถึงจะมีโรงงานปิดตัว 1,480 แห่งแต่ก็มีเปิดใหม่มากขึ้น 3 เท่าตัว มีการจ้างงานใหม่เกือบ 1.8 แสนคน มากกว่าคนตกงาน

ตัวเลขตรงนี้ชัวร์หรือมั่วนิ่ม นอกจากคนที่พูดแล้วก็ไม่มีใครออกมายืนยัน

แต่เหตุการณ์ผัวเมียฆ่าตัวตายที่เชียงใหม่เพราะพิษเศรษฐกิจ และการปิดโรงงานที่สมุทรสาครคือเรื่องจริงแท้แน่นอน

ใครบางคนที่ชอบพูดว่าเราจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง สัญญาณมาแล้วว่าน่าจะจริงตามนั้น

เราไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง เพราะเรากำลังจะตายพร้อมกันทั้งประเทศ

ด้วยฝีมือคนเมาหมัด