อุทาหรณ์ “มนุษย์เงินเดือน” ใช้ชีวิตวันหยุดอย่างไร ไม่ให้โดนไล่ออก
จากกรณีโลกออนไลน์แชร์คลิปเหตุการณ์รถเก๋งซีวิคชนกับรถกระบะ จนหนุ่มนักเรียนนอกหัวร้อน แสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม ใส่อารมณ์เกรี้ยวกราด พูดดูหมิ่นสถาบันพระมหากษัตริย์ และคนไทย รวมทั้งพูดในทำนองเหยียดหยามคนขับรถกระบะว่า ตนนั้นอายุแค่ 24 ปี แต่มีเงินเก็บในบัญชีเงินฝากออมสิน 1 ล้านบาท ขับรถป้ายแดง เป็นลูกเศรษฐีอยู่บ้านแลนด์แอนด์เฮ้าส์ โดยไม่ฟังแฟนสาวห้ามปราม จนเป็นเหตุให้บริษัทประกาศไล่ออกกะทันหัน โดยผู้เป็นพ่อของหนุ่มคนดังกล่าว ได้แสดงความเห็นว่า เรื่องนี้ไม่เป็นธรรมกับลูกชายของตนเอง
เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ สอบถามไปแผนกบุคคล บริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง อธิบายถึงกรณีหนุ่มหัวร้อนถูกบริษัทต้นสังกัดไล่ออกทันทีนั้นว่า ทุกๆ บริษัทจะมีกฎระเบียบข้อหนึ่งระบุไว้ว่า พนักงานต้องประพฤติตนเป็นพลเมืองที่ดี อยู่ในระเบียบและกฎเกณฑ์ของสังคม ไม่ประพฤติตนเป็นคนเสเพล เป็นคนอันธพาล กระทำหรือร่วมการกระทำใดๆ อันผิดกฎหมาย ความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชน รวมถึงการกระทำนั้นต้องไม่กระทบต่อชื่อเสียงของบริษัท
อย่างในกรณีของหนุ่มแว่นหัวร้อน ถือว่าเป็นบุคคลที่แสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม พูดคำหยาบ ก้าวร้าว ดูหมิ่นสถาบัน และคนไทย ซึ่งผิดข้อบังคับร้ายแรงขององค์กร ขาดคุณสมบัติของการเป็นพนักงานที่ดี จึงเป็นเหตุให้ถูกปลดออกจากงาน โดยจะไม่ได้รับเงินชดเชยใดๆ รวมทั้งเสียประวัติการทำงาน แม้จะมีข่าวว่าป่วย ต้องดูก่อนว่าป่วยระดับไหน รักษาอาการอยู่หรือไม่
ทั้งนี้หากมีกรณีทะเลาะปกติ ไม่มีเรื่องขึ้นศาล หรือเป็นคดีความ สามารถไกล่เกลี่ยกับคู่กรณีได้ ทางบริษัทจะสอบสวนและลงโทษตามความเหมาะสม อย่างไรก็ตาม ฝ่ายบุคคลต้องรัดกุมเรื่องการรับพนักงานให้มากขึ้น รวมทั้งตัวพนักงานเอง หากไม่อยากถูกไล่ออกจากงาน ต้องประพฤติตนเป็นพลเมืองที่ดี ไม่ผิดระเบียบข้อบังคับของบริษัท
ถนนบรรทัดทอง เมื่อสมัยก่อนย้อนไปหลายสิบปี เดิมเป็นย่านเชียงกง หรือแหล่งขายอะไหล่รถเก่า เสื้อผ้า-เครื่องกีฬา ส่วนร้านอาหารนั้น มีแทรกอยู่บ้างแต่ไม่โดดเด่นอะไร กระทั่งปี 2563 หลังสถานการณ์โควิด-19 ได้ถูกพัฒนาเป็นย่านสตรีตฟู้ดยามค่ำคืนสุดคึกคัก เป็นแหล่งรวมร้านอาหารสารพัดความอร่อย บรรดานักท่องเที่ยวทั้งไทย-เทศ โดยเฉพาะโซนเอเชียให้ความนิยมกันมาก กระทั่งหลายคนให้ฉายา เป็น ‘เยาวราช 2’ กันไปเลย แต่แล้วในราวต้นปี 2568 หมุดหมายหนึ่งของนักชิมจำนวนมหาศาล กลับเกิดข่าวว่าร้านค้าขนาดเล็กจำนวนไม่น้อย ที่เคยมาเซ้งพื้นที่จากผู้ประกอบการเก่าแก่เปิดเป็นร้านอาหาร ต่างพากันประกาศปิดตัวบ้าง ย้ายร้านออกจากพื้นที่บ้าง จนเกิดข้อสงสัยอย่างกว้างขวาง “เกิดอะไรขึ้น” กับหนึ่งในย่านการค้าสำคัญของเมืองหลวงแห่งนี้ … “บรรทัดทอง ตั้งต้นจากการไม่พึ่งพิงนักท่องเที่ยวยุโรป แต่ดังในกลุ่มนักท่องเที่ยวจีนและเอเชีย ช่วงพีกมีนักท่องเที่ยววันหนึ่งนับหมื่น ซึ่งประเมินว่า นักท่องเที่ยว 1 คนน่าจะมีการจับจ่ายราว 250-500 บาท” คุณนพ-สิทธิฉันท์ วุฒิพรกุล เจน 2 เจ้าของกิจการ “รสดีเด็ด” ร้านดังแห่งตำนานสยามสแควร์ ในฐานะที่ปรึกษาสมาคมผู้ป
จากงานอดิเรกของบล็อกเกอร์สาว สู่ธุรกิจหลัก เดือนละ 13 ล้าน! “Penny Linn Designs” ธุรกิจปักเฟรมผ้าใบ จากขายเล็กๆ บนออนไลน์ สู่หน้าร้าน แฟนคลับต่อแถวตั้งแต่ตี 5 ในยุคที่เศรษฐกิจไม่มีความแน่นอน การหารายได้เสริมนอกเหนือจากงานประจำแล้วนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะในแต่ละวัน แต่ละเดือน มีค่าใช้จ่ายตามมาอย่างไม่หยุดหย่อน ดังนั้น การหารายได้เสริมจะช่วยทำให้ใช้ชีวิตได้อย่างอิสระและมีทางเลือกมากขึ้น เช่นเดียวกันกับเรื่องราวของ คริสต้า เลอเรย์ (Krista LeRay) สาววัย 33 ปี ที่สามารถเปลี่ยนงานอดิเรกให้กลายเป็นรายได้หลักที่มั่นคงได้ คริสต้า เลอเรย์ เธอใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมงขายผ้าใบปักเข็ม สร้างรายได้ถึง 25,000 ดอลลาร์ หรือประมาณ 875,000 บาท หลังจากเปิดตัว “Penny Linn Designs” เมื่อกันยายนปี 2020 ครั้งแรกดูเหมือนจะไปได้สวย แต่เมื่อมานั่งคิดบัญชีจริงๆ ถึงรู้ว่าผ้าใบเล็ก ประมาณ 4×4 นิ้ว ที่ขายผืนละ 50 ดอลลาร์ ประมาณ 1,675 บาท ต้องใช้เวลาวาดถึง 6 ชั่วโมง ใช้เวลาทำกันอยู่ 4 เดือน กว่าจะเสร็จแต่ละผืน เมื่อหักค่าวัสดุไปกำไรที่ได้ก็ตกแค่ชั่วโมงละ 2 ดอลลาร์ หรือประมาณ 67 บาท “ตอนนั้นคิดเลยว่าแบบนี้ไม่ไหวแน่ๆ จ
ไม่มีใครวางแผนที่จะเป็นหนี้ และไม่มีใครที่อยากจะเริ่มต้นใหม่ตอนอายุเกือบ 50 แต่บางครั้งชีวิตก็ไม่ได้เปิดโอกาสให้เรามีเวลาตั้งตัวเสมอไป สำหรับบางคน วันที่ไม่มีงาน ไม่มีเงิน และไม่มีใครให้พึ่งพิง คือวันที่พวกเขาต้องเลือกว่าจะ “ยอมแพ้” หรือ “ลุกขึ้น” แต่สำหรับเจ้าของเรื่องราวครั้งนี้ เขาเลือกที่จะลุกขึ้น แม้ไม่มีอะไรอยู่ในมือเลยก็ตาม นอกจากความตั้งใจและหัวใจที่ไม่ยอมแพ้ คุณฮาท-พงษ์ศักดิ์ คันธโชติ คนขับ GrabFood วัย 50 ปี จากโคราช ปัจจุบันอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ คือหัวหน้าครอบครัวที่เคยต้องเผชิญกับช่วงเวลาที่หนักหนาในชีวิต โดยก่อนหน้านี้ เคยทำงานต่างประเทศ ทั้งลาวและเกาหลีใต้ มีรายได้ประมาณ 45,000 บาทต่อเดือน ซึ่งเพียงพอสำหรับการเลี้ยงดูครอบครัวได้ไม่ลำบาก แต่เมื่อเกิดวิกฤตโควิด-19 ในปี 2563 รายได้ที่เคยมีกลับหยุดชะงัก ในช่วงเวลาที่ต้องการใช้เงินมากที่สุดในชีวิต กับการส่งลูกสาวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยในคณะแพทยศาสตร์ ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงไม่ใช่น้อย “ตอนนั้นเครียดมาก รายได้หายไปหมด ไม่มีเงินเข้ามาเลย ในขณะที่รายจ่ายยังรออยู่เต็มไปหมด ตอนนั้นคิดแค่ว่า จะทำอะไรก็ได้ให้มีรายได้เข้ามาก่อน” ด้วยเหตุนี้ เ
“อย่าปล่อยชีวิตหรือลมหายใจของเราออกไปวันๆ หนึ่ง โดยไร้ประโยชน์” เชื่อว่าคนทุกคนไม่อยากที่จะเป็นลูกจ้างของใครไปทั้งชีวิต ต่างหาหนทางในการเป็นเจ้าของธุรกิจ ถึงแม้จะประสบความสำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง แต่สิ่งต่างๆ เหล่านั้นล้วนเป็นประสบการณ์ เป็นเสมือนรากฐานตั้งรับให้ตัวเองมีความเข้มแข็งมากขึ้น คุณพรเทพ สกลกาญจนพร วัย 78 ปี เจ้าของร้านกินติมโฮมเมด อดีตพนักงานบริษัทเอกชนที่ลาออกทิ้งเงินเดือนหลายหมื่น มาเปิดบริษัทเป็นของตนเองกับเพื่อน และสุดท้ายล้มเหลว กลายเป็นหนี้ จนสุดท้ายต้องกลับเข้ามาสู่วงโคจรของการเป็นลูกจ้างอีกหน เรื่องราวชีวิตหลังเกษียณ ต้องเผชิญกับปัญหาที่หลายหลากถาโถมเข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะปัญหาทางการเงิน ปัญหาทางครอบครัว จนสุดท้ายจำต้องออกจากบ้านมา พร้อมเงินก้อนสุดท้ายในชีวิต เปิดบริษัทแล้วล้มเหลว เกือบหมดตัว ไอศกรีมชุบชีวิต อย่างที่ได้เล่าไปข้างต้นว่า เปิดบริษัทแล้วล้มเหลว หลังจากเกษียณจากงานมาก็ต้องมาเจอกับปัญหาต่างๆ จึงตัดสินใจออกจากบ้านมาพร้อมเงินที่เหลืออยู่ ในเงินก้อนนั้น เขาเองได้ตัดสินใจซื้อสิ่งที่จำเป็น คือระกระบะคันเก่าๆ ในราคา 50,000 บาท ที่พอจะพาเขาไปหาอาชีพได้ “เ
