ต้มกะทิปูเค็ม
หญิงสาวขมวดคิ้วปากมุ่ย เมื่อเห็นชายแปลกหน้าผมเลาประปรายอยู่ในครัวกับแม่ หล่อนไม่แน่ใจว่าเคยเห็นเขาที่ไหนมาก่อน ไม่ว่าในละแวกริมน้ำแม่กลองหรือที่ทำงานในกรุงเทพฯ ดูแม่คุยสนิทสนมเรื่องกับข้าวท้องถิ่นที่แม่ถนัด กับร้านอาหารมีลูกค้ามาอุดหนุนไม่ขาดทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดหรือแม้แต่วันธรรมดา สักพัก แม่คงจะสังเกตว่าลูกสาวมายืนอยู่จนตัวจะล้นประตูครัวเข้าไปแล้ว “ว่าไงจ๊ะ” เธอบุ้ยปากไปที่ชายผมเลา พยักหน้าให้แม่เดินออกมา “ใครน่ะแม่” “คุณไถงจ้ะ แกอยากรู้ตำราต้มกะทิสายบัว มาถามว่าบ้านเราทำอย่างไร” “แม่ไปรู้จักเขาได้ยังไงคะ คุณไฉนเนี่ย” “ไถง ลูก เขาเคยแวะมากินที่ร้านหลายเดือนแล้ว ติดใจปลาคังผัดฉ่า บอกว่าจะมาอีก แต่ก็หายหน้าไปเสียนาน แม่เองก็เกือบลืมไปแล้ว พอเขามาตอนสายนี่ เลยนึกขึ้นได้” “แล้วแม่นึกไง ถึงให้เขาเข้ามาตีสนิทถึงในครัวล่ะแม่” “โธ่ แม่คุณของแม่ เลิกระแวงหวาดผู้ชายได้แล้วลูก คุณไถงเขาแค่มาถามเรื่องกับข้าว แม่ก็บอกเขาไป จะได้ไม่จมหายไปกับคนรุ่นโบราณอย่างแม่ เขาไม่ได้มาเสาะสืบเรื่องลูกสาวของแม่สักหน่อย สงสัยไปได้” “แม่บอกอะไรเรื่องหนูไปหรือเปล่าล่ะ นอกจากต้มกะทิ” “ก้อ ต้มกะทิเนี่ย บ้านเรามีปูเค็