ทิดโส

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน ตัวผมเองชอบไปชมการแข่งขันนกกรงหัวจุก ได้ฟังเสียงร้องที่เด่นเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละนก วันหนึ่งได้เห็นนกที่มีสีสันมากกว่าสีดำที่เคยพบ จึงต้องเสาะหาสักหน่อย จะดูว่าในเมืองไทยเรามีเกษตรกรเพาะเลี้ยงกันอย่างเป็นเรื่องราวมีอยู่จริงไหม จนวันหนึ่ง คุณอดัม-ตีสิบ (ผมตั้งฉายาให้ใหม่เป็น อดัม-สารพัดสัตว์ เพราะเกี่ยวข้องกับการประกวดสัตว์เลี้ยงเกือบทุกประเภท) แนะนำให้ผมรู้จัก คุณโจ๊ก – กิตติเดช แสงเจริญ แห่ง JM Farm อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท ฟาร์มที่ได้รับการยอมรับว่ามีนกแชมป์มากมาย คุณโจ๊ก เล่าให้ฟังว่า ก่อนนั้นก็เลี้ยงนกกรงหัวจุกสีดำแบบธรรมดาทั่วไป เมื่อเลี้ยงแล้วก็ทดลองส่งลงแข่งขันหาประสบการณ์ให้นกและตัวเองบ้าง ได้รางวัลหรือไม่ได้ก็ไม่เน้นมากนัก เพราะถือว่าไปเปิดหูเปิดตากับกลุ่มคนรักนกด้วยกัน จนวันหนึ่งได้เห็นนกที่มีสีสันมากกว่าสีดำที่เคยพบ เป็นนกด่างที่ยังไม่เคยเจอ จึงให้ความสนใจและเสาะหามาเลี้ยง ทดลองเพาะพันธุ์ไปเรื่อยแบบไม่มีความรู้อะไรมากนัก “เริ่มรักนกด่างตั้งแต่ปีไหนครับ” “2554 ครับพี่ ปีนั้นจำได้เพราะน้ำท่วมกันเยอะ ได้มาเลี้ยงและทดลองให้ผสมพันธุ์กัน” “ได้ผ

ผมรู้จักกับ คุณคมสัน มุมแดง ในการประกวดกุ้งแห่งหนึ่ง จากลักษณะเป็นคนเงียบๆ ถามคำ-ตอบคำ ส่วนมากจะยิ้มมากกว่าพูด แต่ในคำตอบที่ได้มักสร้างความแปลกใจระคนตื่นเต้นกับเรื่องเล่านั้นด้วย อดีตนักศึกษาระดับประโยควิชาชีพชั้นสูง สาขาสิ่งทอ จากวิทยาลัยเทคนิคโพธาราม จังหวัดราชบุรี วันหนึ่งเขากลับมายืนอยู่ในกลุ่มผู้ประกวดกุ้งสายสวยงาม หรือที่เรียกกันว่า สายพัฒนาได้อย่างไร ที่สำคัญ ในวงการให้การยอมรับว่ากุ้งที่เขาพัฒนาขึ้นมาได้เป็นสีใหม่ ไม่กล้าเคลมว่าของโลกหรือไม่ เพราะยังไม่รู้ว่ามีใครมีเช่นนี้อีกหรือไม่ แต่รับรองว่าเพิ่งได้เจอนี่เอง แรกเริ่มเดิมทีคุณคมสันก็เหมือนกับคนหนุ่มทั่วไป จบการศึกษาก็หางานทำในสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับที่เรียนมา งานช่างเทคนิคในบริษัท แรกๆ ก็สร้างความตื่นเต้น สนุก และเพลิดเพลินกับชีวิตพนักงานบริษัทไม่น้อย จนวันหนึ่งมรสุมเศรษฐกิจก็มาเยือน เขาถูกจ้างออก และไม่นานบริษัทก็ปิดตัวลง ช่วงนั้นก็ยอมรับว่าชีวิตเคว้งไม่น้อย เพราะไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมาก่อน แต่ความจริงก็คือความจริง จะหยุดนิ่งเพื่อเสียใจอย่างเดียวคงไม่ได้ ด้วยพื้นเพของคนโพธาราม อาชีพหนึ่งที่ทำกันเป็นล่ำเป็นสันคืออาชีพเ

สวัสดีท่านผู้อ่านที่รักทุกท่านครับ อากาศร้อนๆ ขอให้เราใจเย็นๆ นะครับ อย่าไปใจร้อนเหมือนอุณหภูมิขณะนี้ หาต้นไม้ที่มีร่มเงา ปูเสื่อ มีน้ำลอยดอกมะลิเย็นๆ สักขัน พร้อมหนังสือสักเล่ม ยิ่งเป็นเทคโนโลยีชาวบ้านก็ยิ่งดีครับ ได้ความเพลิดเพลินเป็นอาหารสมองในยามร้อนได้อีกด้วย สำหรับท่านที่ยังไม่มีร่มเงาไม้ ก็ขอแนะนำให้รีบปลูกต้นไม้กันเลยครับ มีที่ปลูกวันนี้จะโตเร็วที่สุด อย่างน้อยก็โตเร็วกว่าไม้ที่ตั้งใจว่าจะปลูกแน่นอน วันนี้ผมมีเรื่องเบาๆ สบายๆ มาเล่าให้ฟังกัน เราคงสังเกตเห็นเหมือนกันนั่นคือทุเรียนได้ราคาดี ชาวสวนยิ้มแย้มแจ่มใส ขายทุเรียนแต่ละปีก็พอคลายร้อนไปได้ทั้งปี ไม่นับสวนที่เจอพายุเข้าจนเสียหายทั้งผลและต้นทุเรียน และไม้ผลอื่นๆ นะครับ นั่นเป็นเหตุสุดวิสัย เป็นเรื่องราวของภัยธรรมชาติที่รุนแรงขึ้นทุกปี เมื่อทุเรียนมีราคาสูง เราก็จะเห็นคนแห่ปลูกทุเรียนกันมากขึ้น ในวงสนทนาก็ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องทุเรียนและความร่ำรวย จนลืมคิดถึงปัญหาอื่นที่จะตามมา เช่น เมื่อปริมาณมากราคาย่อมตกต่ำ หรือทุเรียนจากประเทศอื่นเริ่มให้ผลผลิต ด้วยต้นทุนที่ต่ำกว่า ก็จะส่งผลต่อราคาขายที่ต่ำกว่าไทยก็ได้ ในขณะที่หลายๆ คนมัวแต

ผมติดตามน้องพอลล่ามาได้ 4 ปีแล้วสิ ตั้งแต่ต้นปี 2558 จากสาวน้อยที่หันหลังให้เมืองกรุง เมืองแห่งเสียงสี และความใฝ่ฝันของคนมากมาย ด้วยความรับผิดชอบของคนเป็นลูกกับภารกิจ กลับบ้านไปดูแลพ่อแม่ที่เริ่มชรา พร้อมภาระพื้นที่ไร่นาและป่า จำนวน 70 ไร่ เวลา 10 ปี ในเมืองกรุงด้วยหลากหลายอาชีพที่ได้ทำ สร้างความกังวลให้เธอไม่น้อย เพราะห่างเหินกลิ่นโคลนกลิ่นฟางมานานแล้ว จะไหวไหมหนอ พอลล่าเอ๋ย? สารพัดโครงการในสมองที่ได้เสพรับผ่านสื่อช่องทางต่างๆ เธอได้ศึกษาและทดลองแบบแสดงเอง เจ็บเอง โน่นก็ดี นี่ก็น่าทำ เขาว่ามะนาวราคาดีก็หันไปปลูกมะนาว และต้องปลูกในวงบ่อด้วยนะ จะได้ตามสมัยนิยม แต่ด้วยความที่ใหม่และขาดความรู้ความเข้าใจ ปัญหาต่างๆ มากมายรุมถาโถม ไม่ว่าจะเป็นโรคแคงเกอร์ หนอนผีเสื้อ ต้องฉีดพ่นยาทั้งป้องกันและกำจัดอย่างมากมาย จนอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองอาจตายก่อนมะนาวก็ได้ ไหนจะผลผลิตไม่ตรงตามความต้องการตลาดอีก สรุปมะนาว 120 วงบ่อ ทำเอากระเป๋าแบนไปไม่น้อยเลย ยังไม่เข็ด ช่วงที่ไผ่กำลังดัง ก็ขอเกาะขบวนไปกับเขาบ้าง ขอเดินหน้าด้วยไผ่ 120 กอ (อีกแล้วสิ ไม่รู้หรือว่าตัวเลข 120 ไม่ถูกโฉลกกะเธอ หือ พอลล่า) คราวนี้ลองวิชา

สวัสดีครับท่านผู้อ่านที่รักและคิดถึงทุกท่าน ในช่วงที่ลมร้อนพัดผ่านผิวกาย อดมิได้ที่จะส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาขนลุกซู่ ด้วยกระอายไอร้อนจากแสงแดดที่แผดกล้า หันไปมองต้นไม้ก็หดหู่ใจยิ่งนัก ใบเหี่ยวหรุบรู่ ครั้นจะหาน้ำมารดก็อาจเป็นภาระที่หนักหนา ด้วยว่าน้ำในแหล่งน้ำตามธรรมชาติก็ลดน้อยลง จะเข้าโครงการปลูกพืชดูจะเป็นการยากไปเสียทุกอย่าง ปัจจัยหลายๆ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการปลูกพืช ขยายพันธุ์พืช กระทั่งการให้ผลผลิตจากพืชนั้นๆ นอกจากดิน น้ำ ปุ๋ย แสงแดดที่พอเหมาะแล้ว สภาพอากาศก็ส่งผลอย่างหนัก ดูง่ายๆ มะละกอในช่วงนี้ดอกร่วง ติดผลน้อย หรือแทบไม่ติดผล ส่อเค้าว่าในช่วงเดือนกรกฎาคม-สิงหาคมของปีนี้ มะละกอผลสุกอาจราคาแพงกว่าทุกปี ในวงการไม้ดอก ดาวเรืองก็เป็นอีกหนึ่งชนิดที่มีการปลูกเพื่อการค้า ที่สร้างรายได้ให้กับเกษตรกรพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้โดยไม่ขัดสนนัก กิจกรรมที่เกี่ยวเนื่องตั้งแต่ผู้จำหน่ายเมล็ดพันธุ์ ผู้จำหน่ายปุ๋ย ผู้จำหน่ายยารักษาโรค ไปจนถึงพ่อค้าแม่ค้าขายดอกไม้สด ขายพวงมาลัยในงานพิธีต่างๆ กระทั่งในการหาเสียงของผู้สมัคร สส. ที่ผ่านมา หรือในงานพระราชพิธีบรมราชาภิเษกที่กำลังจะมาถึง ด้วยชื่อของดาวเรือง ท

เมืองหนังโนรา อู่นาข้าว พราวน้ำตก แหล่งนกน้ำ ทะเลสาบงาม เขาอกทะลุ น้ำพุร้อน จริงแล้วยังมีของดีอีกมากมาย ยกตัวอย่างเช่น ตลาดนัดต้นไม้ชายคลอง ตลาดนัดสำหรับคนหัวใจสีเขียวที่เพิ่งเริ่มเปิดทำการนี่แหละครับ น้องโต้ง – กฤต พวงสุวรรณ ชวนผมไว้ตั้งแต่ช่วงกลางปี ว่า จะเชิญมาร่วมงานเปิดตัวตลาดต้นไม้ชายคลอง ที่รวบรวมอาหาร เครื่องดื่ม ผลิตภัณฑ์ของดีพื้นบ้าน งานหัตถกรรม และกล้าไม้สารพัดโดยเฉพาะไม้ประจำถิ่น ที่จำต้องอนุรักษ์และขยายพันธุ์กันต่อไป   งานเริ่มเช้าวันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม สถานที่นัดพบคือ หน้ามหาวิทยาลัยทักษิณ อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง ด้วยความกลัวว่าจะไม่ทันเวลา ก็เลยเดินทางเสียตั้งแต่เย็นวันศุกร์ นั่งเครื่องไปลงสนามบินจังหวัดตรัง แวะค้างสักคืน รุ่งเช้ากินหมูย่างพอให้คลายคิดถึงสักจานก็คงพอ ที่ตรังผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ชาอุ่นๆ แกล้มหมูย่าง หนังกรอบๆ ติดรสหวานไปนิดสำหรับคนไม่กินหวานอย่างผม ได้น้ำจิ้มเปรี้ยว เค็ม เผ็ด ก็คงคล่องคอยิ่งนัก แต่ด้วยความอยากให้คงรสชาติของหมูย่างเมืองตรังที่สุด ก็เลยกินเปล่าๆ เสียงั้น อร่อยคงที่ดีจริงๆ ผมไปถึงป่าพะยอมในยามเช้า จากการคะเนด้วยสายตา ตลาดน้อยๆ ที่โต้ง