รกช้าง
ผมเป็นไม้เถาเลื้อยเกี่ยวพันไปได้ยาวหลายเมตร มือเกาะที่คล้ายหนวดม้วนจับต้นไม้ใบไม้อื่นๆ ได้อย่างเหนียวแน่นแข็งแรง ถ้าจับต้นเถาแล้วดึงผมจะยอมหักที่เถาต้น แต่มือจับเกาะเส้นเล็กๆ ของผมไม่ขาดง่ายๆ หรอก ซ้ำพอต้นหักแล้ว ทุกคนก็หาว่าผมมีกลิ่นเหม็นเขียว ขัดแย้งกับชื่อแปลกๆ ของผมที่บางคนเรียกซะหวานจ๋อย ชวนให้คิดว่าผมเป็นผู้หญิง เช่น ชื่อ กระโปรงทอง ฝอยทอง ผ้าขี้ริ้วห่อทอง ตำลึงทอง นี่แหละผมจึงต้องเรียกตัวเองให้ดูขึงขังหน่อยว่า “รกช้าง” เพื่อฟังแล้วจะได้มีคนแหยงๆ บ้าง ชื่อผมที่เขาเรียกกันแปลกๆ คงเป็นเพราะเวลาผมออกผลจะมีตาข่ายเป็นเหมือนกระโปรงห่อรอบผลจนสุกเหลือง ตาข่ายหุ้มผลนี่แหละก็เป็นเสมือน “ผ้าขี้ริ้วห่อทอง” แต่บางคนก็เห็นว่ามันรุงรังเป็นเหมือน “รก” หรือเป็นเส้นๆ หยาบเหมือนขนตาช้าง เขาก็เรียกว่า “เครือขนตาช้าง” ซะอีก คิดๆ แล้วอยากให้เขาเรียก “กะทกรก” เหมือนเดิมดีกว่า จากสิ่งที่ดูรกๆ หยาบๆ นี่ ผมก็มีของดีอวดนะ คือเวลาออกดอกทุกคนจะยอมรับกันว่าสวยน่ารักมาก เพราะขอบวงนอกกลีบดอกจะมีสีเขียวอ่อนหรือสีขาวทั้ง 10 กลีบ ซึ่งเป็นดอกเดี่ยวออกตามซอกใบ วงในดอกมีกระบังรอบเป็นเส้นฝอยสีขาวโคนม่วงเข้มอยู่ด้านใน