อาหารไทยโบราณ
แม่น้ำลำคลองในสมัยก่อนถือเป็นเส้นทางการจราจรที่สำคัญที่สุดมากกว่าทางบกและใช้เวลาน้อยกว่า ส่วนการสัญจรทางบกชาวบ้านจะใช้การเดินเท้าและเทียมเกวียนเป็นส่วนใหญ่ การใช้ม้าและช้างเป็นพาหนะเป็นเรื่องของชนชั้นสูง ชุมชนในสมัยโบราณจึงมักตั้งอยู่แถบริมน้ำเพราะการไปไหนมาไหนสะดวก ด้วยการสัญจรทางเรือเหมือนกับบ้านอยู่ติดถนนในปัจจุบัน ใช้รถยนต์สัญจร ประวัติวัดลำพญา วัดวาอารามในสมัยก่อนก็จะสร้างอุโบสถหันหน้าเข้าหาแม่น้ำเพื่อจะให้เห็นเด่นสง่ายามสัญจร แต่ในปัจจุบันอุโบสถจะหันหน้าไปทางทิศตะวันออกตามความเชื่อใหม่ วัดลำพญาเป็นวัดเก่าแก่สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2404 ในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จนถึงปัจจุบันมีอายุ 159 ปี ตั้งอยู่ที่ตำบลลำพญา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ชื่อลำพญานี้เล่าขานกันว่า มีขุนนางชั้นผู้ใหญ่ระดับพระยา พร้อมใจกันมาบวชที่วัดแห่งนี้ โดยลงเรือกันมาเต็มลำเรือ เลยเรียกว่า ลำพญา บ้างก็ว่าเป็นเพราะให้พระยาท่านหนึ่งมาขุดลอกคลองจึงเรียกแถบนี้ว่า ลำพญา ซึ่งวัดลำพญาตั้งอยู่ฝั่งแม่น้ำนครชัยศรี ที่แยกออกจากแม่น้ำเจ้าพระยาที่ชัยนาท ผ่านจังหวัดสุพรรณบุรี นครปฐม และสมุทรสาคร ก่อนจะไห
อาหารไทยโบราณนั้นมีมากมายหลายๆ เมนู นับเฉพาะต้มๆ แกงๆ ก็มีมากจนนับแทบไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นต้มยำ ต้มส้ม ต้มเปรอะ ต้มจืด แกงคั่ว แกงเผ็ด ต้มเปรต และอื่นๆ อีกมากมายเลยทีเดียว แต่พอมาถึงทุกวันนี้อาหารไทยบางชนิดก็ไม่ค่อยมีใครทำกินหรือทำขายกันแล้ว จึงทำให้ไม่เป็นที่รู้จักกันมากนัก อย่างเช่น อาหารประเภท ต้มกะทิ ที่จะได้นำเสนอในฉบับนี้ ต้มกะทิ เป็นอาหารโบราณประเภทหนึ่งที่ทำได้ง่ายๆ เครื่องปรุงก็มีไม่มากอย่าง สำหรับเรื่องรสชาติก็มีครบรสแบบอาหารพื้นบ้านไทยๆ เช่น รสหวานจากกะทิ และน้ำตาลปี๊บ รสเค็มจากเครื่องปรุง ที่เป็นส่วนประกอบในการทำ ซึ่งอาจได้จากของที่มีติดครัวอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเนื้อสัตว์ เนื้อปลา ที่ทำเค็มหรือดองไว้แล้ว ได้รสเปรี้ยวจากมะขามเปียกยืนพื้น และบางสูตรอาจจะใส่ยอดมะขามอ่อน มะดัน หรือน้ำมะนาว ก็จะทำให้เราได้รสเปรี้ยวที่แตกต่างกันออกไป ในสำรับอาหารของคนโบราณสมัยก่อน ท่านมักกินต้มกะทิเป็น เครื่องเคียง กับ กับข้าวหลัก เช่น จัดเคียงกับ ผัดเผ็ด เพื่อให้รสเค็ม หวาน และเปรี้ยวๆ นั้นไปช่วยแก้ความเผ็ดร้อนลงได้บ้าง ตามตำราโบราณบอกว่า ต้มกะทิ นั้นมี 2 แบบ คือ ต้มกะทิแบบน้ำขลุกขลิก สำหรับส่วนผ
จะว่าไปแล้ว เมนูที่มักทำให้หลายท่านเจริญอาหารจนต้องเติมข้าวหลายรอบคงหนีไม่พ้น “น้ำพริก” น้ำพริกเป็นอาหารไทยโบราณที่ได้รับความนิยมจวบจนถึงทุกวันนี้ น้ำพริกแต่ละชนิดมีเอกลักษณ์ต่างกันขึ้นอยู่กับวัตถุดิบส่วนผสมของแต่ละภูมิภาค จะรับประทานคู่กับผักหรือคลุกข้าวร้อนก็แล้วแต่สไตล์และรสนิยม นับเป็นอาหารหลักสำคัญของคนทุกภาค ชาวบ้านจังหวัดอุทัยธานีนำ “ปลาแรด” ซึ่งเป็นปลาน้ำจืดที่ขึ้นชื่อจนได้รับการรับรองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (GI) มาทำน้ำพริก ใครที่เคยได้ชิมเนื้อปลาแรดจะทราบว่ามีความนุ่ม แน่น และรสชาติหวานอร่อย พอนำไปผลิตเป็นน้ำพริกจึงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณว่าจะอร่อยเพียงใด?? แต่ถ้ายังไม่เคยลองชิม อยากแนะนำให้รู้จักกับผลิตภัณฑ์น้ำพริกแบรนด์ “บ้านสวนลูกแชมป์” ผลิตภัณฑ์นี้ใช้เนื้อปลาแรดมาใส่ร่วมกับเครื่องปรุงที่มีส่วนผสมของสมุนไพรพื้นบ้านออกมาเป็นน้ำพริกหลายชนิด ผ่านกระบวนการผลิตที่ใส่ใจความสะอาด ปลอดภัย รสเด็ดเผ็ดมัน อัดแน่นด้วยเนื้อปลาล้วน ตามสโลแกน “อร่อยแบบลูกทุ่ง สไตล์บ้านสวนฯ สูตรลับความอร่อยย แบบไร้ก้าง” รวมทั้งใช้นวัตกรรมมาผลิตน้ำพริกเพื่อยกระดับมาตรฐานให้ง่าย เกิดความสะดวกต่อการบริโภค ควบคุ
จากปัญหาราคาสับปะรดตกต่ำในปี 2561 “คุณนุ๊ก หรือ คุณปริศนา คำขอด” คนรุ่นใหม่กลับบ้านพัฒนาถิ่นบ้านเกิดช่วยเหลือชุมชนอยู่ดีกินดี โดยจัดตั้งวิสาหกิจชุมชน ฮัก ณ เชียงราย รับซื้อผลผลิตและแปรรูปสร้างมูลค่าเพิ่มสับปะรด จำหน่ายสินค้าผ่านตลาดออนไลน์ และร้านขายของฝาก จนกลายเป็นสินค้าของดีประจำจังหวัดเชียงราย สร้างรายได้หลักล้านเข้าสู่ท้องถิ่น สับปะรดภูแล พืช GI จังหวัดเชียงราย สับปะรดภูแล เกิดมาจากการที่มีผู้นำสับปะรดพันธุ์ภูเก็ตมาปลูกในบริเวณพื้นที่บ้านนางแล ตำบลนางแล อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย เมื่อ 20 กว่าปีก่อน ปลูกในพื้นที่สูง อากาศดี น้ำดี ดินดำ ไม่ชุ่มน้ำ ทำให้ผลสับปะรดภูแลเนื้อแห้งสีเหลืองทอง มีกลิ่นหอม เนื้อกรอบ เนื้อเนียน ละมุน ไม่มีเส้นใย รสหวาน ผลมีขนาดเล็กตรงกับความชอบของลูกค้า เนื้อกรอบ รสอร่อย ไม่กัดลิ้น ให้ผลผลิตตลอดปี รสชาติ เนื้อผล และขนาดของสับปะรดภูแล มีความพอดีกับความต้องการของผู้บริโภค จึงได้รับความนิยมจากผู้บริโภคในประเทศและต่างประเทศ จนมีกลุ่มแอบอ้างนำสับปะรดพันธุ์อื่นไปหลอกขายสร้างความเสื่อมเสีย จึงได้มีการจดสิทธิบัตรสินค้าที่เป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ หรือ GI (G
ในสภาวะการชะลอตัวของเศรษฐกิจช่วงนี้ ผู้ประกอบการ โรงงานที่ปรับลดพนักงาน หรือปิดตัวลงถาวร หลายคนคงคิดแล้วว่า “ไม่มั่นคง” กับการดำเนินชีวิตแน่นอน คงต้องหาอาชีพเสริมทำควบคู่กับอาชีพหลักเป็นแน่แท้ เพื่อให้ผ่านพ้นวิกฤตินี้ไปได้ “สุขใดเล่า จะเท่าบ้านเรา”… คำนี้คงจะโผล่ขึ้นในหัวทันที ยิ่งคนที่ออกไปทำงานต่างจังหวัดด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะคิดถึงท้องถิ่น ที่เราเคยอยู่มามากขนาดไหน อย่าง คุณณัฐรียา จันทะเสน อาศัยอยู่หมู่ที่ 5 บ้านงามวงศ์วาน ตำบลท่าสวรรค์ อำเภอนาด้วง จังหวัดเลย ที่เธอหันมาเพาะเห็ดหูหนูขายเป็นอาชีพเสริม ควบคู่กับการทำสวนยางพารา ไร่อ้อย ฯลฯ ซึ่งก่อนหน้านี้สามีเธอได้ไปทำงานที่ต่างประเทศ ก่อนจะกลับมาช่วยกันดูแลโรงเห็ดด้วยกัน และยังชวนคนในชุมชนมาร่วมกันด้วย โดยยึดคำว่า “หากเราทำได้ ชุมชนต้องเดินไปกับเราได้” คุณณัฐรียา เล่าว่า การเพาะเห็ดหูหนู เราทำกันเป็นครอบครัว ทุกคนช่วยกัน และดึงคนในชุมชนมาร่วมทำกับเราด้วย ลองผิดลองถูกมาเยอะ แต่ไม่ล้มเลิกความตั้งใจ จนปัจจุบันถือได้ว่ารู้หัวใจสำคัญของการเพาะเห็ดชนิดนี้มากพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง อากาศ อุณหภูมิ โรคต่างๆ ที่เกิดกับเห็ด
งานแสดงเทคโนโลยีการผลิตสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มที่ครบวงจรที่สุดในประเทศไทย “GFT 2025” เตรียมยกระดับธุรกิจทุกขนาด ทุกอุตสาหกรรม อาทิ ธุรกิจเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ยานยนต์ อุปกรณ์การแพทย์ เฟอร์นิเจอร์ เกษตร ของแต่งบ้าน ฯลฯ ด้วยเทคโนโลยีการผลิตสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มยุคใหม่ พร้อมต้อนรับผู้ประกอบการกว่า 10,000 ราย ที่กำลังมองหาซัพพลายเออร์และโอกาสต่อยอดธุรกิจด้วยเทคโนโลยีและพันธมิตรใหม่ ๆ นางวราภรณ์ ธรรมจรีย์ กรรมการผู้จัดการ อาร์เอ็กซ์ เทรดเด็กซ์ (RX TRADEX) เปิดเผยว่า “อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยเป็นอุตสาหกรรมที่มีการพัฒนาตลอดเวลา แม้ว่าจะมีการย้ายฐานการผลิตไปยังประเทศเพื่อนบ้าน แต่ก็มีผู้ประกอบการรายใหม่ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขนาดกลางและขนาดย่อม เข้ามาเป็นผู้เล่นในอุตสาหกรรม และเข้ามาพร้อมความคิดสร้างสรรค์และดีไซน์ที่เพิ่มคุณค่าให้กับสินค้า ซึ่งการที่อุตสาหกรรมนี้จะพัฒนาต่อเนื่องได้นั้น ผู้ประกอบการควรต้องมีการปรับตัวและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดยเทรนด์ที่จะขับเคลื่อนการพัฒนาของวงการได้แก่ Twin Transition หรือการเปลี่ยนแปลงทั้งในมิติของความยั่งยืนและสิ่งแวดล้อมและมิติด้านดิจิทั
วันจันทร์ที่ 14 กรกฎาคม 2568 รองศาสตราจารย์ ดร.ระพีพันธ์ แดงตันกี คณบดีวิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ เป็นประธานเปิดตัวโครงการร่วมมือทดสอบการใช้เทคโนโลยีฟิล์มคลุมดินที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพในการปลูกข้าวอินทรีย์แบบยั่งยืน โดยมี Dr.Prakash Murgeppa Bhuyar ผู้ช่วยคณบดีวิทยาลัยนานาชาติ กล่าวรายงาน ทั้งนี้ มี คณาจารย์คณะผลิตกรรมการเกษตร วิทยาลัยนานาชาติ, ผู้อำนวยการสถาบันบริการตรวจสอบคุณภาพและมาตรฐานผลิตภัณฑ์ และนักศึกษาเข้าร่วมการทดสอบ ณ แปลงนาสาธิตคณะผลิตกรรมการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่ สำหรับโครงการทดสอบในครั้งนี้ เป็นการต่อยอดจากความร่วมมือในการทำวิจัยร่วมระหว่างกรมการข้าวและบริษัท Dahe Technology Development (Nanjing) Co., Ltd และสถาบันวิทยาศาสตร์การเกษตรเจียงซู สาธารณรัฐประชาชนจีน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ที่ผ่านมา ในโครงการ “การใช้ฟิล์มชีวภาพ Polylatic acid (PLA) คลุมดินสำหรับการผลิตข้าวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศไทย” ซึ่งฟิล์มชีวภาพ Polylatic acid (PLA) ผลิตจากวัสดุเหลือทิ้งจากการเกษตร จากการทดสอบในประเทศจีน พบว่า ช่วยลดต้นทุนกำจัดวัชพืชได้กว่า 1,500 หยวนต่อ