เลี้ยงปลาในบ่อดิน
ประเทศไทยในยุคโลกรวน เสี่ยงเจอภาวะอาการแปรปรวนได้ตลอดเวลา หากในช่วงเช้าฟ้าครึ้มผิดปกติ เมฆหนา ไม่มีแดด แม้จะเป็นช่วงเวลา 06.00-09.00 น. ซึ่งตามปกติต้องมีแสงแดดที่เป็นตัวกลางสำคัญในกระบวนการสังเคราะห์แสง จะพบว่า ปลาว่ายน้ำรวมตัวเป็นฝูง ลอยหัวเหนือผิวน้ำ ซึ่งเป็นลักษณะอาการปลาขาดอากาศ ส่งผลให้สุขภาพปลาอ่อนแอ กินอาหารน้อยลง การเจริญเติบโตช้า หากปริมาณออกซิเจนในน้ำต่ำเกินค่ามาตรฐาน ปลาที่เลี้ยงในบ่อ อาจลอยตายได้ หากเกิดกรณีดังกล่าว สำนักงานประมงจังหวัดอุบลราชธานี ให้คำแนะนำว่า เกษตรกรควรเพิ่มออกซิเจนในน้ำ เช่น ใช้เครื่องตีน้ำหรือเครื่องมือที่ทำให้เกิดการหมุนเวียนของน้ำ ให้ออกซิเจนในชั้นบรรยากาศละลายผสมกับน้ำ เพื่อให้ออกซิเจนละลายในน้ำเพียงพอต่อการดำรงชีวิตและการเจริญเติบโตของปลา ทั้งนี้ อุณหภูมิของสภาพแวดล้อมมีผลต่ออุณหภูมิภายในร่างกายของปลา เนื่องจากปลาเป็นสัตว์เลือดเย็น การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันโรคจะเป็นปกติเมื่ออุณหภูมิน้ำอยู่ในช่วงเดียวกับอุณหภูมิทางสรีระ (physiological range) ปลาจะมีอัตราการเผาผลาญของร่างกาย (metabolic rates) เพิ่มขึ้นถ้าน้ำมีอุณหภูมิสูงขึ้น ปลาส่วนใหญ่ถ้าอุณหภูมิข
การเพาะเลี้ยงปลาน้ำจืดเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย เนื่องจากเป็นสัตว์เศรษฐกิจชนิดหนึ่งที่เลี้ยงง่าย เจริญเติบโตเร็ว เป็นที่นิยมบริโภคและเลี้ยงกันอย่างแพร่หลายทั่วทุกภูมิภาค อีกทั้งยังเป็นสัตว์น้ำที่นิยมนำมาประกอบอาหารและส่งเป็นสินค้าออกไปสู่ต่างประเทศ ในลักษณะของปลาแล่เนื้อสร้างรายได้เข้าประเทศปีละหลายพันล้านบาท ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ปัจจุบันมีเกษตรกรหันมาสนใจเพาะเลี้ยงจำหน่ายในเชิงธุรกิจในรูปแบบของบ่อดินขนาดใหญ่ และในกระชังตามริมฝั่งแม่น้ำ ลำคลอง ที่มีน้ำไหลผ่านตลอดเวลา การเลี้ยงปลาในบ่อดิน เป็นการเลี้ยงวิธีเลียนแบบธรรมชาติ เกษตรกรผู้เพาะเลี้ยงจะนิยมและให้ความสนใจ เนื่องจากปลาสามารถหาอาหารกินเองตามธรรมชาติในบ่อเลี้ยง จะมีทั้งวัชพืช ธาตุอาหารต่างๆ มากมายที่เกิดขึ้นอยู่ภายในบ่อ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นปัจจัยต่อการเติบโตของปลาในบ่อได้เป็นอย่างดี โดยที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งอาหารเหมือนกับการเพาะเลี้ยงปลาชนิดอื่นๆ ที่ใช้ต้นทุนในการเลี้ยงแต่ละครั้งที่สูง คุณเม่งฉ่อง นิลพัฒน์ เกษตรกรผู้เพาะเลี้ยงปลาเบญจพรรณอยู่ที่บ้านเลขที่ 4/3 หมู่ที่ 5 ตำบลลาดสวาย อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี เป็นหนึ่งตัวอย
คุณไว สายกระสุน อยู่บ้านเลขที่ 28 หมู่ที่ 3 ตำบลเทนมีย์ อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ เกษตรกรที่เลี้ยงปลานิลมามากกว่า 20 ปี เล่าว่า ในช่วงแรกที่เลี้ยงปลานิลในบ่อดินพอขนาดใหญ่เริ่มจำหน่ายได้ แม่ค้าที่มารับซื้อถึงบ่อเลี้ยงไม่กล้าจับเพื่อไปจำหน่าย เพราะกลัวเหม็นกลิ่นโคลน หากรับซื้อไปไม่น่าจะมีคนซื้อ “ที่เราต้องเลี้ยงในบ่อดิน เพราะเราไม่มีแหล่งน้ำที่จะเลี้ยงในกระชัง เพราะว่าเรื่องน้ำเรามีอย่างจำกัด ช่วงแรกนี่แม่ค้ามารับซื้อไม่อยากได้ ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ลองกินเนื้อปลาเลย ผมก็เอ้า! ไม่ซื้อก็ไม่เป็นไรก็เอาไปจำหน่ายเอง ในตอนนี้คนในสุรินทร์ก็กินปลาในบ่อดินกันหมด เพราะมันไม่ได้มีกลิ่นอย่างที่เข้าใจ” คุณไว กล่าวอธิบาย บ่อที่เหมาะสมสำหรับเลี้ยงปลานิล ขนาดประมาณ 1-2 ไร่ ความลึกประมาณ 1.20-2 เมตร เตรียมบ่อโดยโรยปูนขาว และที่สำคัญต้องกำจัดปลาที่เหลือออกให้หมด มิเช่นนั้นจะมากินลูกปลาเล็กจนหมดบ่อ จากนั้นปล่อยลูกปลานิลไซซ์ใบมะขาม ประมาณ 3,200 ตัว ในระยะนี้ให้กินอาหารลูกอ๊อดที่มีโปรตีน 32 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเลี้ยงได้ประมาณ 1 เดือน จึงเปลี่ยนเป็นอาหารที่มีโปรตีน 30 เปอร์เซ็นต์ ให้กิน 2 เวลา คือ เช้าและเย็น จ
บริษัท อีสท์ เวสท์ ซีด จำกัด (เมล็ดพันธุ์ตราศรแดง) ร่วมกับมูลนิธิเมเจอร์แคร์ สานต่อ “โครงการปลูกผัก สร้างสุข สร้างรายได้” ณ โรงเรียนวัดวังน้ำขาว (จินดาประชานุกูล) จังหวัดนครปฐม มุ่งเสริมสร้างความรู้ด้านการปลูกผักปลอดสารพิษแก่เยาวชน เพื่อสร้างแหล่งอาหารกลางวันอย่างยั่งยืน พัฒนาทักษะต่อยอดสู่อาชีพในอนาคต และถ่ายทอดองค์ความรู้สู่ครอบครัวและชุมชน ภายในงานมีการส่งมอบโรงเรือนปลูกผัก โดยมี คุณรานีวรรณ รามศิริ ผู้จัดการทั่วไป บริษัท อีสท์ เวสท์ ซีด จำกัด และ คุณอรุโณชา ภาณุพันธุ์ กรรมการมูลนิธิเมเจอร์แคร์ ร่วมส่งมอบให้กับโรงเรียน ผ่าน คุณปรีชา ดิลกพรเมธี รองผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐมผู้แทนจากจังหวัดนครปฐม พร้อมด้วยตัวแทนจากภาคการศึกษาและท้องถิ่นเข้าร่วมงาน เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2568 ที่ผ่านมา โครงการนี้อีสท์ เวสท์ ซีด ให้การสนับสนุนเมล็ดพันธุ์คุณภาพและองค์ความรู้ด้านการปลูกผัก พร้อมทั้งกับมอบแตงโม คริมสันเรดให้กับน้องๆ นักเรียน โดยโครงการนี้ดำเนินการแล้วใน 4 จังหวัด ได้แก่ พระนครศรีอยุธยา นครราชสีมา สระแก้ว และนครปฐม การวางรากฐานให้เยาวชนของชาติเติบโตอย่างมีคุณภาพ เริ่มต้นมาจากการมีสุขภาพกายและ
สะละพันธุ์สุมาลี มีลักษณะลำต้นคล้ายระกำ ทางใบยาวมีสีเขียวอมเหลือง ใบใหญ่กว้างและมีปลายใบสั้นกว่าพันธุ์เนินวง หนามของยอดอ่อนที่ยังไม่คลี่มีสีส้มอ่อน คานดอกยาว ช่อใหญ่ ติดผลง่าย มีรูปร่างป้อมสั้น สีเนื้อคล้ายสะละเนินวง มีเนื้อหนากว่าระกำ แต่บางกว่าพันธุ์เนินวง มีรสหวาน มีกลิ่นเฉพาะ เจริญเติบโตเร็ว และทนต่อสภาพแสงแดดจัดได้ดีกว่าพันธุ์เนินวง สะละเป็นพืชที่โตเร็วปลูก 3 ปี ก็ได้เก็บผลผลิตขาย และออกผลตลอดทั้งปี ที่สำคัญสะละสามารถปลูกร่วมกับพืชอื่นๆ ได้ อย่างเช่น หมาก ยางพารา ทุเรียน ก็สามารถปลูกได้เช่นกัน เพราะสะละต้องการแค่แสง 50 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น สะละเป็นพืชที่ไม่มีรากแก้ว เมื่อลมพัดแรงๆ จะทำให้เอนล้มได้จึงจำเป็นต้องทำเสาให้ และเสายังให้ประโยชน์อีกอย่างหนึ่งคือ โยงคานลูก ถ้าไม่โยงเมื่อคานหักก็จะทำให้เสียหายได้ และยังสามารถใส่รหัสของต้นนั้นๆ ได้อีกด้วย ง่ายและสะดวกต่อการดูแล สะละที่ขายผลสดจะอร่อย หอม หวาน และสะละที่เก็บผลผลิตได้นั้น สามารถนำมาแปรรูปได้ ทั้งสะละลอยแก้ว น้ำสะละ สะละกวน เป็นการเพิ่มมูลค่าให้กับผลผลิตได้อีกด้วย คุณจตุพงศ์ สุมา หรือ คุณกิ๊ก อยู่บ้านเลขที่ 154 หมู่บ้านป่าสงวน ตำ
บมจ.ไทยเซ็นทรัลเคมี เดินหน้าสานต่อโครงการเหลือ-ขอส่งมอบสิ่งของเครื่องใช้ สร้างโอกาสทางการศึกษาให้เด็กและเยาวชนด้อยโอกาส นายสึโยชิ โอซากิ (ที่ 2 จากขวา) เจ้าหน้าที่บริหารและผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการใหญ่ และ นางพัทธ์ธีรา เรืองเนาวโรจน์ (ที่ 2 จากซ้าย) ผู้จัดการทั่วไปสายงานกิจการองค์กร บริษัท ไทยเซ็นทรัลเคมี จำกัด (มหาชน) ผู้ผลิตและจำหน่ายปุ๋ยเคมีรายใหญ่ในประเทศไทย ภายใต้ตราสินค้าหัววัว-คันไถ ร่วมส่งมอบสิ่งของเครื่องใช้จำเป็น อาทิ เสื้อผ้า หนังสือ ตุ๊กตา และอุปกรณ์เครื่องเขียน ให้แก่มูลนิธิบ้านนกขมิ้น ภายใต้โครงการ “เหลือขอ” โดยสิ่งของที่ได้รับบริจาคจะถูกนำไปจำหน่ายเพื่อนำรายได้ไปใช้เป็นทุนการศึกษาสำหรับเด็กและเยาวชนในความดูแลของมูลนิธิฯ ซึ่งสะท้อนถึงความมุ่งมั่นของบริษัท ในการส่งเสริมโอกาสทางการศึกษา และสนับสนุนการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืน อันเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินธุรกิจบนพื้นฐานความรับผิดชอบต่อสังคมอย่างต่อเนื่อง Thai Central Chemical PCL Continues the “Luea-Kor” Project to Support Educational Opportunities for Underprivileged Children and Youth. Mr. Tsuyoshi Ozaki (2nd from r
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลับเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน โครงการเรน นำโดยคุณธีรพงษ์ ลัพธวรรณ์ ผู้จัดการการสื่อสารโครงการเรน ได้จัดประชุมแลกเปลี่ยนองค์ความรู้เกี่ยวกับมันสำปะหลัง โดยได้รับเกียรติจาก ผศ.ดร.วรรณสิริ วรรณรัตน์ ภาควิชา พืชไร่นา ม.เกษตรศาสตร์, รศ.ดร.ภัศจี คงศิล ภาควิชา พืชไร่นา ม.เกษตรศาสตร์, รศ.ดร.วันวิสา ศิริวรรณ ภาควิชาโรคพืช ม.เกษตรศาสตร์ และ รศ.ดร.เฉลิมพล ภูมิไชย์ ภาควิชาพืชไรนา ม.เกษตรศาสตร์ มารวมให้ข้อมูล ทั้งนี้ยังมีสื่อมวลชนสายเกษตรเข้าร่วมรับฟังในครั้งนี้ด้วย สถานการณ์ผลผลิตมันสำปะหลังของไทยในปัจจุบัน ผลผลิตมันสำปะหลังปี 2568 (เริ่มออกสู่ตลาดตั้งแต่เดือนตุลาคม 2567 – กันยายน 2568) คาดว่ามีพื้นที่เก็บเกี่ยว 8.629 ล้านไร่ ผลผลิต 27.196 ล้านตัน และผลผลิตต่อไร่ 3,152 กิโลกรัม เมื่อเทียบกับปี 2567 ที่มีพื้นที่เก็บเกี่ยว 8.421 ล้านไร่ ผลผลิต 26.783 ล้านตัน และผลผลิตต่อไร่ 3,181 กิโลกรัม พบว่าพื้นที่เก็บเกี่ยว และผลผลิตเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.47 และร้อยละ 1.54 ตามลำดับ แต่ผลผลิตต่อไร่ลดลงร้อยละ 0.91 โดยเดือนกุมพาพันธ์ 2568 คาดว่าจะมีผลผลิตออกสู่ตลาด 5.77 ล้านตัน (ร้อยละ 21.21